Μια μέρα πριν την επίσημη έναρξη των συζητήσεων για την 2η αξιολόγηση το Υπουργείο Εσωτερικών δίνει στη δημοσιότητα τα στοιχεία του παρατηρητηρίου «Εργάνη» Με τον τίτλο «245.605 νέες θέσεις εργασίας σε εννέα μήνες». Επιτελείται κρυφά κάποιο μυστικό θαύμα στον τομέα της εργασίας; Μάλλον όχι…
Αν κοιτάξεις τα στοιχεία της ανακοίνωσης αμέσως εντοπίζεις ότι τον Σεπτέμβριο το ισοζύγιο προσλήψεων-αποχωρήσεων είναι θετικό κατά 7.788 θέσεις.
Αυτό που έχει όμως ακόμα μεγαλύτερη αξία είναι το συνολικό νούμερο προσλήψεων-αποχωρήσεων: 230.580 προσλήψεις, 222.792 αποχωρήσεις. Και μπορεί η ανακοίνωση του υπουργείου να τελειώνει λέγοντας ότι «οι προσπάθειες της κυβέρνησης, για την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας συνεχίζονται και εντείνονται» αλλά σε αυτό που φαίνεται να είναι μοναδική η κυβέρνηση είναι στη δημιουργία ενός νέου περιβάλλοντος εικονικής πραγματικότητας ανάλογο με αυτό του Αντώνη Σαμαρά που καταγράφηκε στην πολιτική μας ιστορία ως Success Story.
Καταρχάς τα νούμερα είναι τρομερά. Σε μια χώρα με εργατικό δυναμικό μόλις 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων (2,7 εκ. είναι οι συνταξιούχοι) η μεταβολή του εργασιακού βίου 250.000 κάθε μήνα σίγουρα δεν μπορεί να ερμηνευτεί με συνοδεία πανηγυρισμών. Τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη μας δείχνουν απλά ότι η τρομακτική μεταβολή των εργασιακών συνθηκών και μισθολογικών στοιχείων των Ελλήνων συνεχίζεται κανονικά, όπως κανονικά συνεχίζεται και η εφαρμογή του Μνημονίου από την «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τα τελευταία έξι χρόνια είναι η ανακατάταξη των μισθοδοτικών σχέσεων και η δυσμενής μετατροπή των συμβάσεων των εργαζόμενων. Τα στοιχεία της Εργάνης παρουσιάζονται αποσπασματικά και αποκομμένα από τα υπόλοιπα στατιστικά στοιχεία, όπως του αριθμού των ελεύθερων επαγγελματιών που αδυνατούν να καλύπτουν τις συνδρομές τους, αυτούς που εγκαταλείπουν το επάγγελμά τους κ.λπ. ενώ επίσης δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους προσληφθέντες υπογράφουν αόριστες συμβάσεις και πόσοι έργου, πόσοι από αυτούς εργάζονταν ήδη στην ίδια εταιρία που φαίνεται τώρα να προσλαμβάνονται εκ νέου (προφανώς με χειρότερες συνθήκες) και πόσοι ήδη εργαζόμενοι με μπλοκάκια (που πλέον φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο) απλά αλλάζουν είδους φορολογικής σχέσης.
Σε όλα αυτά προσθέστε τους 500.000 νέους που έχουν αφήσει τη χώρα προς αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό (οι οποίοι έτσι διαγράφονται από τους πίνακες ανεργίας της χώρας) και όλους αυτούς που εργάζονται περιστασιακά αλλά στο σύστημα της Εργάνης δεν διακρίνονται σε ξεχωριστή κατηγορία.
Ο Γιώργος Κατρούγκαλος από αυτό το Σαββατοκύριακο θα ξεκινήσει τη διαπραγμάτευση με τους διεθνείς πιστωτές. Γνωρίζουμε ήδη ότι οι απαιτήσεις της Κομισιόν περιλαμβάνει αλλαγή στο νόμο περί ομαδικών απολύσεων και αμφισβήτηση του νέου μισθολογίου που έφερε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης. Οι απαιτήσεις του ΔΝΤ είναι ακόμα πιο τρομακτικές.
Ίσως θα ήταν λοιπόν καλύτερα να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση στη βάση της αλήθειας και όχι με νούμερα εικονικής πραγματικότητας τα οποία παρουσιάζουν μια εξυγίανση στα εργασιακά την ώρα που αρκεί να ρήξεις μια ματιά γύρω σου για να καταλάβεις την πραγματική κατάσταση της αγοράς. Άλλωστε το καλάθι της νοικοκυράς, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μειώθηκε κατά 3% τους τελευταίους 11 μήνες και σίγουρα αυτό δεν έγινε επειδή όλοι οι Έλληνες ξεκίνησαν δίαιτα.
Κώστας Εφήμερος
από το The Press Project
