Ο άγιος Κυπριανός είναι από τους πιο γνωστούς αγίους της Ορθοδοξίας, λόγω του αγώνα του κατά της μαγείας (ήταν πρώην μάγος με τεράστιες δυνάμεις) και των περίφημων προσευχών του (εξορκισμών), που έγραψε ενάντια στους δαίμονες.
Κάποτε μάλιστα κυκλοφορούσαν σε λαϊκές φυλλάδες, πράγμα εσφαλμένο, γιατί τις προσευχές αυτές μπορεί να τις διαβάζει μόνο ιερέας με πετραχήλι και όχι ο οποιοσδήποτε, γιατί προκαλούν τους δαίμονες και δεν είναι παιχνίδι ούτε εύκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Γιορτάζει 2 Οκτωβρίου.
Από το ωραίο ιστολόγιο «Μητερικό» που δημοσιεύει βιογραφικά αγίων γυναικών, παλαιών και σύγχρονων, αναδημοσιεύουμε τα παρακάτω για τον άγιο Κυπριανό και την αγία Ιουστίνα, που εξαιτίας της παράτησε τη μαγεία και έγινε χριστιανός, δίνοντας τελικά και τη ζωή του για το Χριστό:
«Ο άγιος Κυπριανός ήταν από την Αντιόχεια της Συρίας [σ.σ. της Πισιδίας, απ’ ό,τι ξέρω, που είναι άλλη από την Αντιόχεια της Συρίας], επί Δεκίου του βασιλιά, ευγενής και πλούσιος, φιλόσοφος και μεγάλος μάγος. Οδηγήθηκε όμως προς την πίστη του Χριστού από την Ιουστίνα την παρθένο και χριστιανή, η οποία, καταγόμενη και αυτή από την Αντιόχεια, διέλυσε σαν ιστό αράχνης όλες τις δαιμονικές ενέργειές του απέναντί της. Διότι κάποιος Έλληνας, Αγλαΐδας λεγόμενος, επειδή πληγώθηκε από έρωτα γι’ αυτήν, λόγω της ομορφιάς της, κι επειδή δεν μπόρεσε να πετύχει το σκοπό του, προσήλθε στον Κυπριανό.
Όταν όμως αυτός τρεις φορές έστειλε δαίμονες προς την κόρη, χωρίς να πετύχει τίποτε, τότε κατάλαβε ότι η τέχνη του ήταν ανίσχυρη, γι’ αυτό και μεταστράφηκε στην πίστη του Χριστού, βαπτίσθηκε και έκαψε όλα τα μαγικά του βιβλία. Τέλος μάλιστα έγινε και επίσκοπος της Εκκλησίας. Κι αφού οδήγησε πολλούς στον χριστιανισμό, συνελήφθη μαζί με την Ιουστίνα από τον Κόμη της Δαμασκού, οπότε και υπέστησαν σκληρά βασανιστήρια: ξέσθηκαν οι πλευρές τους, τους έβαλαν σε σιδερένιο τηγάνι, και στο τέλος, αφού τους έστειλαν στη Νικομήδεια, τους έκοψαν το κεφάλι».
Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ
Τα παραπάνω ήταν από το Διαδίκτυο. Ας προσθέσουμε κι εμείς κάτι:
Στο Ρέθυμνο εδώ και λίγα χρόνια υπάρχει ναός των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης. Εκτός από το ναό τους στον Εξάντη, μέσα στην πόλη του Ρεθύμνου γιορτάζει τους δυο αγίους το ένα κλίτος (η μία πλευρά) του ναού της Παναγίας Ελευθερώτριας στην Άνω Καλλιθέα.
Έτσι η εκκλησία της Παναγίας πανηγυρίζει και 1 Οκτωβρίου (της Παναγίας Ελευθερώτριας) και 2 Οκτωβρίου (των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης)! Το τρίτο κλίτος τιμάει τον άγιο Φανούριο.
Νομίζω πως αξίζει να γιορτάσουμε τον άγιο Κυπριανό ανάβοντας ένα κερί στο ναό του, είτε στη λειτουργία είτε την παραμονή το βράδυ, στον εσπερινό. Και μόνο για το γεγονός ότι ήταν ένας μάγος που αρνήθηκε τη μαγεία και την πολέμησε, αξίζει να τον τιμήσουμε, ό,τι κι αν πιστεύει ο καθένας.
Στην Καινή Διαθήκη (στο βιβλίο «Πράξεις των Αποστόλων», κεφ. 19), αναφέρεται ότι στην Έφεσο πολλοί μάγοι έφεραν σε δημόσιο χώρο τα πανάκριβα μαγικά τους βιβλία και τα έκαψαν, συγκλονισμένοι από το κήρυγμα του αποστόλου Παύλου για το Χριστό.
Στην παγκόσμια ιστορία της αγιότητας, καταγράφονται πολλοί μάγοι που αποστράφηκαν την αρχαία τέχνη τους και προχώρησαν στο χριστιανισμό, όχι γιατί η μαγεία τους «ήταν ψεύτικη», αλλά γιατί διαπίστωσαν ότι δεν τους οδηγούσε στο αιώνιο φως του Τριαδικού Θεού. Τέτοιοι μάγοι ήταν άγιος μάρτυρας Γάργαλος, που προσηλυτίστηκε στη φυλακή από τον άγιο πρίγκιπα μεγαλομάρτυρα Γοβδελαά τον Πολύαθλο τον Πέρση (που δες την ιστορική εικόνα του στη Μικρή Παναγία) και μαρτύρησε κι αυτός (4ος αι.), ο άγιος Αθανάσιος ο από μάγων, που μαρτύρησε μαζί με τον άγιο Γεώργιο (303 μ.Χ.), ο ανώνυμος μάγος που έδωσε το δηλητήριο στον άγιο μεγαλομάρτυρα Ερμεία (2ος αι.) και, βλέποντας ότι δεν έπαθε τίποτε, ομολόγησε πίστη στο Χριστό και επίσης θανατώθηκε. Και ο γνωστότερος και ισχυρότερος όλων, φυσικά, είναι ο άγιος μεγαλομάρτυρας Κυπριανός, που κατέληξε επίσκοπος της Αντιόχειας της Πισιδίας, αφού η μαγεία του νικήθηκε από μια ταπεινή μοναχή.
Ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν και στην εποχή μας, όπως ο μεγάλος Ρώσος πνευματιστής Βλαντιμίρ Μπύκωφ, που εγκατέλειψε την τέχνη του μετά από τη γνωριμία του με τους αγίους πνευματικούς πατέρες της μονής Όπτινα και συνέγραψε το κλασικό βιβλίο Ήρεμα καταφύγια για την ανάπαυση κάθε βασανισμένης ψυχής. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιερέας και το 1924 ή 25 θανατώθηκε για την ορθόδοξη πίστη του από το αθεϊστικό σοβιετικό καθεστώς.
Στη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει τουλάχιστον ένας τέτοιος άνθρωπος, ο Ευάγγελος Κουτρουμπέλης, πρώην μάγος, που έγινε ορθόδοξος χριστιανός και έγραψε το βιβλίο Ο λαοπλάνος, κατά της μαγείας (εκδόσεις «Αστήρ» 1994).
Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ
Η μαγεία είναι μια θρησκεία και, παράλληλα, μια απόκρυφη «τέχνη» που ζει ως παράσιτο σε όλες τις κοινωνίες και υπηρετείται από ανθρώπους που παριστάνουν τους πιστούς σε κάθε θρησκεία. Σήμερα είναι της μόδας να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει μαγεία. Όμως παρατηρούμε κάτι παράξενο: όλοι οι πρώην μάγοι προσπαθούν να πείσουν τους ανθρώπους να μην ασχολούνται με τη μαγεία, αλλά κανείς τους δε λέει ότι η μαγεία είναι ψεύτικη. Όλοι την αναγνωρίζουν ως αληθινή, αλλά δαιμονική και καταστροφική. Τυχαίο; Δε νομίζω…
Ωστόσο, ενώ εμείς κοιμόμαστε στο ορθολογιστικό μας συννεφάκι (συχωρέστε με, φίλοι ορθολογιστές), διεθνώς η μαγεία ξαναφυτρώνει. Στο εξωτερικό η θρησκεία των μάγων και –κυρίως– των μαγισσών, η Wicca, αποχτά χιλιάδες οπαδούς, ιδίως στην Αγγλία! Προπαγανδίζεται μάλιστα με βιβλία, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, ακόμη και παιδικές σειρές με καλούς μάγους και συμπαθητικές μαγισσούλες, έφηβες ακόμη, που δήθεν έχουν κληρονομήσει μαγικά χαρίσματα από τους προγόνους τους!
Το φαινόμενο «Χάρυ Πότερ», η τηλ. σειρά «Οι Μάγισσες» κ.π.ά. κάνουν αυτή τη δουλειά: διαφημίζουν τη μαγεία και, ειδικότερα, τη Wicca. Σύντομα θα τη δούμε και στην πόρτα μας. Και παράλληλα έχει γεμίσει ο τόπος, και τα μάτια και η ψυχή των παιδιών μας, βιβλία, ταινίες και εφηβικές τηλεοπτικές σειρές με νέους, γοητευτικούς και καλούς βρικόλακες!!
Δίπλα μας υπάρχουν μάγοι, μέντιουμ, πνευματιστές και κάθε λογής εκμεταλλευτές. Γριές που κάνουν ξόρκια, επαγγελματίες που διαφημίζονται στην εφημερίδα ή στα κανάλια τη βαθιά νύχτα, ακόμη και έφηβοι που πειραματίζονται. Είτε «πιστεύεις» είτε όχι, ξύπνα, αδελφέ. Κάτι δεν πάει καλά.
Δίπλα μας βέβαια υπάρχουν και άγιοι ή «σχεδόν άγιοι», πιστοί και ταπεινοί χριστιανοί κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικής τάξης, που, αν ψάξουμε να βρούμε έναν απ’ αυτούς θ’ αλλάξει σίγουρα η ζωή μας προς το καλύτερο και θα γίνει απίστευτα ποιοτική και φωτεινή.
Στην πόλη μας, ναι, χρειαζόταν μια εκκλησία του αγίου Κυπριανού, που έκανε τους μάγους με τα κρεμμυδάκια. Αυτά τα «κρεμμυδάκια» είναι η αγάπη του Χριστού και η προσευχή σ’ Αυτόν, η σύνδεση με Αυτόν, η θεία Μετάληψη και η εκκλησιαστική ζωή (που δεν σημαίνει να γίνω καλόγερος, απλά ν’ ανοίξω την καρδιά μου στη θεία χάρη, με τον τρόπο που ήξεραν οι σοφοί και αγιασμένοι πρόγονοί μου).
Μπαίνοντας στην Ελευθερώτρια (έχεις πάει;) βλέπουμε στον απέναντι τοίχο (μετά τα καθίσματα) μια εικόνα του αγίου Κυπριανού, που τον δείχνει να έχει σπάσει και τσαλοπατήσει τα σύμβολα και τα σύνεργα της μαγείας. Δίπλα του η αγία Ιουστίνα στέκει γαλήνια και ήρεμη, κρατώντας ένα σταυρό και κάνοντας με το χέρι την κίνηση της άρνησης (σταματάει ηρωικά τους Ρωμαίους, που πήγαν να την κάνουν ν’ αρνηθεί το Χριστό και τελικά τη βασάνισαν και τη σκότωσαν). Αυτή η εικόνα νομίζω πως κάποτε θ’ αποχτήσει σημαντική ιστορική και πνευματική αξία για τον τόπο μας.
Θ. Ι. Ρηγινιώτης
