Ο αστείρευτος Αριστείδης Χαιρέτης ή Γιαλάφτης αποχαιρετά τον παλιό και υποδέχεται τον καινούργιο χρόνο με μοναδικές μαντινάδες. Αριστείδη, να ΄σαι καλά και πάντα τέτοιες εμπνεύσεις…
Ο χρόνος εις το πέρασμα Θε μου ζημιές τσι φέρνει
κι όμως τονε γιορτάζουνε κάθε φορά που μπαίνει
Ολοι τονε γιορτάζουνε το χρόνο όντε μπαίνει
μα “γω πενθώ για τον παλιό που δεν ξαναγιαγέρνει.
Πρωτοχρονιά κι εγώ χαρά, μα δεν το φανερώνω
μην τσακωστούν ετσά βραδιά η μοίρα με το χρόνο.
Πρωτοχρονιά κι η μοίρα μου αμέριμνη κοιμάται
πως είναι μέρα τση χαράς, καθόλου δε θυμάται.
Εμπήκε η πρωτοχρονιά και το “μαθα “πο άλλους
άρα λοιπόν και σήμερο, έχω καημούς μεγάλους.
Ο χρόνος είναι αφεντικό κι ότι τ’αρέσει κάνει
αυτός θ’άνθίσει το κλαδί, αυτός θα το ξεράνει
Ηθελα να’΄μουνε χαρά, με τον καινούργιο χρόνο
να κάμω το ποδαρικό στους δυστυχήδες μόνο.
Ο χρόνος απού έρχεται ανέ κρατεί και σένα
ότι νημένω μια ζωή θα φέρει μαζωμένα.
Ηθελα και να κάτεχα οι χρόνοι απού περνούνε
ανέ ποθαίνουνε κι αυτοί ή παν” αλλού και ζούνε
