ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΩ ΕΝ ΤΩ ΙΩΒΗΛΑΙΩ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΚΥΔΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΤΟΥ ΡΕΘΥΜΝΙΟΥ
Η αυθεντικότητα του βιώματος , του σκοπού του κάθε χριστιανού, δεν ταυτίζεται με πομπώδη έκφραση , πληθωρικό εντυπωσιασμό ή θαυμασμό, Τότε η συγκλονιστική φράση του κορυφαίου Αποστόλου Παύλου «ζω δε ουκετι εγω , ζη δεν εν εμοι Χριστός», γίνεται ζωντανή εμπειρία.
Αυτή είναι κατ’ εμέ η αντιπροσωπευτική μαρτυρία , ήτοι η Παύλεια αποστολική ρήση συμπυκνωμένη που εκφράζει τον Ρεθύμνιο Ιεράρχη και οιακοστρόφο της Εκκλησίας της Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο ή άλλως επονομαζόμενο από εμε Ηρεμη Δύναμις.
Την Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015 ταξίδεψα αεροπορικώς στο Ηράκλειο της Κρήτης , ως προσκεκλημένος, μονον και μονον για να παρευρεθώ στην εκδήλωση που διοργάνωσε επάξια η Πατριαρχική Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης επι τη επετείω 40 ετών Αρχιερωσύνης του Αρχιεπισκόπου Κρήτης. Κ. Ειρηναίου . Μία εξαιρετικά ,συγκινητική εκδήλωση αντάξια του τιμωμένου προσώπου με υψηλές παρουσίες όπως του Σεβ. Μητρ. Ανδριανουπόλεως κ. Αμφιλοχίου ως εκπροσώπου της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού ημων Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, πολλών Σεβασμίων Αρχιερέων, ιερέων , μοναχών , μοναζουσών και πλήθος κόσμου. Ξεχωριστή και αξιέπαινη η παρουσίαση της ζωής και του έργου του Αρχιεπισκόπου μέσω λόγων και εικόνων , ηχητικών ντοκουμέντων , του ιεροκήρυκα της Αρχιεπισκοπής Κρήτης Παν/ου Αρχ. π. Μακαρίου Γρινιεζάκη .
Τύχη αγαθή ως πρόεδρος του ιστορικού συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ αισθάνθηκα την ανάγκη και την υποχρέωση να σπεύσω να παραστώ στην επέτειο αυτή έστω και ως αντίδωρο αγάπης, ανταποδίδοντας την ευλογητή παρουσία Του στην Αθήνα τον παρελθόντα Νοέμβριο στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο σύλλογος μας σε συνεργασία με τα Ρεθεμνιώτικα εν Αττική σωματεία επι τη συμπληρώσει 190 ετών από το θαυμαστό μαρτύριο των Αγ. Τεσσάρων Νεομαρτύρων. Επι τη ευκαιρία αυτή Τιμήθηκε με το χρυσούν μετάλλιο των Αγίων μας ως πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Κρήτης.
Φτερουγισθείσης δε της ψυχής μου αυθορμήτως αισθάνθηκα την αδήριτη ανάγκη να καταθέσω λίγες σκέψεις ωσάν αντίδωρο της ὑψηλής αυτής άνω δωρεάς και δια τούτο έσπευσα για τον άνθρωπο-Επίσκοπο, τον απλούν, τον μειλίχιο, πού ἡ ίδια του ἡ κοπιώδης ποιμαντορία επί (40) χρόνια κατεπλούτισε την Κρήτη με αξιοθαύμαστο έργο ποιμαντικής παρουσίας, με εξοπλισμένες τις δομές της Μητροπόλεως Κυδωνίας & Αποκορώνου , μέ άρτιες ὑποδομές κοινωνικής προσφοράς, μέ αποθεματικά καλής μαρτυρίας. Δημιούργησε, δεν απήλαυσε παρά μόνον την εκτίμηση του λαού του Θεού. Για την οικοδομή του σώματος της Εκκλησίας του Χριστού εν Κρήτη. – Ειρηνικός εν τη πράξη αλλά και κατ’ όνομα , υπομονετικός, μακρόθυμος, αόργητος, επιεικής,, σώφρων, εγκρατής, δίκαιος, ευάρεστος Θεω και ανθρώποις. Γλυκύς τους τρόπους διδακτικός, συνετός εν τοις ελέγχοις και ευθύς εις πάντας και εν πάσιν.
«Σήμερα η ταπεινή Επαρχία Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου της γενέθλιας γης του Αρχιεπίσκοπου Κρήτης , χαίρει χαρά μεγάλη και η δική μου καρδιά , όπως και η καρδιά όλων των Ρεθυμνίων, σκιρτά από αγαλλίαση επι τη επετείω του αξίου ανδρός τούτου »
Ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου το 1933 στα Μιξόρρουμα , γραφικό και ιστορικό χωριό της επαρχίας Αγ. Βασιλείου του Νομού Ρεθύμνου. Οι γονείς του Δημήτριος και Δέσποινα τον μεγάλωσαν με ευσέβεια και αγάπη , προσφέροντας του ότι καλύτερο μπορούσαν, υλικό και πνευματικό, παρόλο που τα χρόνια εκείνα ήταν δύσκολα και οι εποχές σκληρές και απαράκλητες. Τη δυσκολία των καιρών ενέτεινε και το γεγονός ότι η οικογένεια του Νικολάου Αθανασιάδη όπως ήταν το κοσμικό όνομα του, ήταν αφενός πολύτεκνη- έξι αδέλφια εκ των οποίων το τρίτο είναι ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος- και αφετέρου ήταν αγροτική δίχως δηλ. να έχει ιδιαίτερους και πολλούς πόρους για να ζήσει με ανέσεις. Στάθηκε πολλαχώς , θέλω να το πιστεύω , για όλο το κληρολαικό εκκλησιαστικό σώμα της Μητρ. Κυδωνίας & Αποκορώνου , αλλά και της Κρήτης επί μία 40ετία, οδοδείκτης εκκλησιαστικής ταυτοσημίας, οδοδείκτης εκκλησιαστιακής υπευθυνότητας , οδοδείκτης εκκλησιαστικής συνεπείας , άνθρωπος με μοναδικό του ‘’ ατομικό’’ δικαίωμα την ακεραιότητα στη θυσιαστική πιστότητα και στην εμβιωμένη συνεχή προσφορά και κατά τύτο ‘’όλος ιερωμένος Θεω’’
Ἡ πολυετής διακονία του στον ευλογημένο αμπελώνα της Μητροπόλεως Κίσσαμου – Σελίνου αλλά και στη Μητρ. Κυδωνίας – Αποκορωνου και σήμερα ακόμη, μετά οπό 40 χρόνια, παραμένει ανεξίτηλη. Μια επίσκεψη στα Χανιά και συνομιλώντας μέ λευκανθέντες λευίτες καί μοναχούς καί μοναχές, πού είχαν γνωρίσει τον τότε Ιεροκήρυκα πατέρα Ειρηναίο Αθανασιάδη κατά κόσμο Νικόλαον , ενθυμούνται τον ακάματο εργάτη και άγρυπνο φύλακα της Ιεράς Παρακαταθήκης, την οποίαν έλαβε κατά την χειροτονία του ως Πρεσβύτερος, Έναν άοκνο καί εμπνευσμένο Ιεροκήρυκα και Πνευματικόν , στο πρόσωπο του οποίου ενοριακά και πνευματικά θέματα είχαν εύρη τον ενδεδειγμένο χειριστή,
Δεν θέλω να μακρηγορήσω άλλο. Γνωρίζω ότι υπερέβαλα τα εσκαμμένα. Ο Αρχιεπίσκοπος μας ποτέ δεν αρέσκεται σε επικοινωνιακές πρακτικές, επαίνους και τιμητικές. Γι’ αυτό άλλωστε από πέρυσι , δεν θέλησα να του πλέξω δημοσίως εγκωμιασμό ευγνωμόνος καρδιακής μνήμης. Σήμερα όμως το αποτολμώ συνεισφέροντας από ψυχής ολιγοστές ψηφίδες στο πολυτιμότατο κεφάλαιο της μακράς δημιουργικής παρουσίας του. Μιας παρουσίας που πάσχισε και πασχίζει να ενοικίσει τον Χριστόν στην πίστη και στην ελπίδα και στην αγάπη τόσων και τόσων Κρητών.
Έτσι πολυχρονίζω και πάλι πολυχρονίζω χαρούμενος για την χαρά Σας πολυσέβαστε Άγιε Κρήτης , ευχαριστιακά προς τον Τρισάγιο Θεό μας, με τον θεόδεκτο λειτουργικό ύμνο την Αρχιερωσύνη Σας , πολυχρόνιον ποιήσαι Υμας «κατά τον πλούτον αυτού εν δόξη εν Χρσιτώ Ιησού» (Φιλ. 4,19).
Μέ ἀπέραντο σεβασμό,
Γεώργιος Ν. Βλατάκης Δικηγόρος-Θεολόγος
Πρόεδρος ιστορικού συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ
