Έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια για να διαπιστώσουν πως κάθε προσπάθεια για την ανάσχεση της αύξησης θερμοκρασίας του πλανήτη απέτυχε και δυο ακόμη εβδομάδες μαραθώνιων συνομιλιών, για να συμφωνήσουν πως, δυο επιπλέον βαθμοί Κελσίου είναι υπεραρκετοί για να ξεκινήσουν την αντίστροφη μέτρηση της ανθρώπινης παρουσίας πάνω στη Γη.
Και επιτέλους, για πρώτη φορά στην ιστορία, και οι 195 χώρες που έλαβαν μέρος στην 21η Διάσκεψη του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από ένα μνημόνιο δεσμεύσεων που ως πρόγραμμα χαρακτηρίζεται αφ’ ενός μεν φιλόδοξο όσον αφορά τους ζητούμενους στόχους αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστικό όσον αφορά τη δυνατότητα επίτευξής τους.
«Η αποφασιστική συμφωνία για τον πλανήτη είναι εδώ» είπε χαρακτηριστικά ο γάλλος πρόεδρος στους εκπροσώπους του Τύπου, λίγο πριν την δημοσιοποίηση του τελικού σχεδίου και ενώ ήδη χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονταν έξω από το σημείο της διάσκεψης, διατρανώνοντας με τα συνθήματά τους την αναγκαιότητα για άμεση ύπαρξη συμφωνίας και μάλιστα «ισχυρής».
Για πρώτη φορά, πλούσιες και φτωχές χώρες σε όλο τον κόσμο συμφώνησαν να λάβουν μέτρα για την μείωση των εκπομπών τους διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου καθώς και την αλληλοβοήθεια προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις από άνοδο των θαλασσών, καταστροφικές ξηρασίες, ελλείψεις τροφίμων και άλλες επιπτώσεις που απορρέουν από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το κείμενο του Παρισιού, «η αλλαγή του κλίματος «αποτελεί μια επείγουσα και πιθανώς μη αναστρέψιμη απειλή για τις ανθρώπινες κοινωνίες και τον πλανήτη και απαιτεί την ευρύτερη δυνατή συνεργασία όλων των χωρών».
Η τελική συμφωνία, η οποία αναπτύσσεται σε 31 σελίδες, θέτει ένα ανώτατο όριο για την υπερθέρμανση του πλανήτη σε «πολύ κάτω των 2 βαθμών Κελσίου» εκεί δηλαδή ακριβώς που βρισκόταν στην προβιομηχανική εποχή.
Αυτή ήταν η κόκκινη γραμμή, καθώς, οι επιστήμονες κατέστησαν σαφές με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο πως ο,τιδήποτε λιγότερο θα προκαλούσε μια αλλαγή του κλίματος που θα ήταν καταστροφική.
«Οι κίνδυνοι από μια αύξηση θερμοκρασίας 2 βαθμών εμπεριέχει πολλούς περισσότερους κινδύνους από όσους αρχικά είχαν εντοπιστεί» είπε συγκεκριμένα ο Guido Schmidt-Traub, εκτελεστικός διευθυντής του ΟΗΕ για τα Δίκτυα Αειφόρου Ανάπτυξης, επικαλούμενος επιστημονικές εκθέσεις αλλά και επίσημες διαπιστώσεις της διακυβερνητικής επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή.
Φυσικά δεν είναι διόλου λίγοι και εκείνοι που εμφανίζονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί, τόσο για το εφικτό ενός τέτοιου σχεδίου όσο και για το επαρκές, εάν τελικά επιτευχθεί.
Επισήμαναν μάλιστα την πλήρη απουσία ενός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος που να αφορά τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων καθώς και την ασάφεια που επικρατεί όσον αφορά την παρακολούθηση των αερίων του θερμοκηπίου.
«Αυτή η συμφωνία δεν θα σώσει τον πλανήτη, δεν είναι καν κοντά» λέει συγκεκριμένα ο Bill McKibben, συνιδρυτής της 350.org, μια ομάδα υπεράσπισης του κλίματος,
Ωστόσο τόνισε πως «είναι πιθανό να σώσει την ευκαιρία της διάσωσης του πλανήτη – αν από εδώ και πέρα οι κινήσεις γίνουν πιο συγκεκριμένες».
