Μεγάλη ήταν η συμμετοχή του κόσμου στην απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε ανήμερα της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας στο Δημαρχείο Ρεθύμνου.
Με το μαχητικό τους παρόν στην σημερινή συγκέντρωση, εργάτες, άνεργοι, συνταξιούχοι, μικροί αυτοαπασχολούμενοι, αγροτοκτηνοτρόφοι, σπουδαστές, μαθητές και γυναίκες, έδωσαν ηχηρή απάντηση στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ και των θεσμών της. Απαίτησαν να παρθεί πίσω το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που διαλύει περαιτέρω την Κοινωνική Ασφαλιση, τσακίζει μισθούς και συντάξεις, καταδικάζει την νέα γενιά.
Στην συγκέντρωση συμμετείχαν: το Συνδικάτο Οικοδόμων, ο Σύλλογος εργαζομένων Νοσοκομείου, η Γραμματεία Ρεθύμνου του ΠΑΜΕ, η Γραμματεία Ρεθύμνου του ΜΑΣ και ο Σύλλογος Γυναικών Ρεθύμνου και πλήθος εκλεγμένων συνδικαλιστών μελών των ΔΣ των εργατικών Σωματείων του Νομού μας.
Χαιρετισμό απηύθυνε η Νάνσυ Λιακοπούλου μέλος της Γραμματείας του ΜΑΣ, η Πολυχρονάκη Ανδριανή πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ρεθύμνου εκ μέρους της ΠΑΣΕΒΕ ο Θεόδωρος Ηγούμενος και ο Κώστας Σπαχής Αγροτοκτηνοτρόφος.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Μανούσος Μανουσογιάννης, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου και μέλος του ΔΣ των ιδιωτικών υπαλλήλων, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε:
«Η σημερινή μέρα 4 Φλεβάρη 2016 είναι μια ξεχωριστή μέρα. Και είναι ξεχωριστή μέρα γιατί η επιτυχία της γενικής απεργίας είναι πολύ μεγάλη!»
«Σήμερα 4 Φλεβάρη στις μεγάλες διαδηλώσεις που γίνονται σε όλες τις πόλεις της χώρας από Έβρο έως την Κρήτη. Το μήνυμα που στέλνουμε είναι καθαρό δυνατό κανένας δεν μπορεί να το κρύψει: Πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο! Τίποτα λιγότερο. Είναι το πρώτο μεγάλο βήμα κλιμάκωσης του αγώνα μας. Να ακουστεί δυνατά το σύνθημα “τσακίζουν την ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο»
«Όλους αυτούς τους μήνες και τις τελευταίες μέρες όταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έκαναν τα πάντα για να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, προπέλα να μην γυρίσει, να κλείσουν τα γραφεία, να μην ανοίξουν τα μαγαζιά, τρακτέρ να μην δουλέψει στο χωράφι οι δεσμοφύλακες του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού ανοιχτά και επίσημα μέσα στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου αρνούνταν ακόμη και να εμφανιστούν στους τόπους δουλειάς μην τύχει και ταράξουν την παγωμάρα της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Η επιτυχία της γενικής απεργίας από μόνη της είναι μια σημαντική νίκη και απάντηση, μεγάλη παρακαταθήκη γιατί μπορεί να ανοίξει καινούργιους δρόμους».
«Εδώ και καιρό τονίζαμε ότι το ασφαλιστικό, η διάλυση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου, να συνενώσει στον αγώνα όλα τα καταπιεσμένα στρώματα του εργαζόμενου λαού, γιατί είναι θέμα που αφορά όλο το λαό και πρόκειται για ανατροπή που θα αφήσει πολύ βαθιά σημάδια.
Αρκετοί νόμισαν ότι είναι μια κουβέντα παρορμητική. Μας λοιδόρησαν οι γνωστές δυνάμεις του συμβιβασμού, αυτοί που χρόνια συχνάζουν στα σαλόνια των κοινωνικών διαλόγων, οι ηγεσίες στην ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Αλλά και οι διάφορες συνιστώσες της δήθεν πρώτης φοράς Αριστερά μας καλούσαν να υπερασπίσουμε τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης, να διαδηλώσουμε μαζί με τον Τσίπρα και μας εγκαλούσαν για απομονωτισμό.
Σήμερα όλοι οι απλοί άνθρωποι της δουλειάς αλλά και συνδικαλιστές που δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας αναγνωρίζουν την συμβολή του ΠΑΜΕ για να σηκωθεί και να οργανωθεί ο αγώνας, για να δοθεί μαζική μαχητική αγωνιστική απάντηση στην επίθεση κυβέρνησης Ε.Ε. και μονοπωλίων.
Εμείς λοιπόν λόγια δεν λέμε! Έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στις μεγάλες παραδόσεις των αγώνων του λαού μας! Γνωρίζουμε τις δυσκολίες αλλά δεν συμβιβαζόμαστε με αυτές!
Για αυτό και τα προηγούμενα χρόνια το ΠΑΜΕ δεν υπόστειλε τις σημαίες της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης με τα μονοπώλια, με την ΕΕ, με το δρόμο ανάπτυξης που μονό δυστυχία και φτώχεια μπορεί να προκαλέσει, δεν ενσωματώθηκε σε συνθήματα κυβερνητικών εναλλαγών, δε φώναζε συνθήματα ξένα προς τα λαϊκά συμφέροντα, δεν ήταν υπέρ ή κατά των καλών και κακών ιμπεριαλιστικών οργανισμών, δε βρέθηκε στις πλατείες για να το παίζει απλά αγανακτισμένος εκμεταλλευόμενο τη δίκαιη οργή και αγανάκτηση χιλιάδων εργαζομένων, νέων».
Με βάση τη συσσωρευμένη πείρα σήμερα, ρωτάμε καθαρά συνάδελφοι και συναδέλφισσες:
Μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική χωρίς σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους, χωρίς αμφισβήτηση της κερδοφορία τους; Μπορούν οι εργάτες να έχουν μόνιμη εργασία, αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα χωρίς ρήξη και σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου»;
«Δεν λέμε ότι όλα είναι εύκολα, ότι ο δρόμος της σύγκρουσης είναι γεμάτος ροδοπέταλα! Αυτή τη στιγμή υπάρχουν αρκετοί θύλακες, διάφοροι πρόθυμοι των κυβερνητικών και εργοδοτικών σχεδίων που υπονομεύουν τον αγώνα μας, που έχουν πάρει θέση για να φρενάρουν αγωνιστικές διαθέσεις, δούρειος ίππος στις γραμμές του εργατικού-λαϊκού κινήματος!
Τα μεγάλα συμφέροντα δεν παραιτούνται! Έχουν άμεσο και ζωτικό συμφέρον από τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Τα μέτρα για αυτούς σημαίνουν νέο πλούτο, αύξηση της κερδοφορίας! Για εμάς όμως είναι ακόμα μεγαλύτερη δυστυχία, ανέχεια, ζωή χωρίς δικαιώματα, μηδαμινή προστασία της υγείας, της προνοίας!
Έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε!
Έχουμε τη δύναμη για να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας, να συναντήσουν αδιαπέραστο λαϊκό τοίχος, ένα αρραγές διεκδικητικό μέτωπο που δε θα αναχαιτιστεί!».
