H Ξανθίππη Καραθανάση, σύζυγος του στιχουργού Λάκη Τερζή, ερμηνεύτρια του δημοτικού μας τραγουδιού, κυρίως Μακεδονίτικου, γνώρισε τα δυο τελευταία χρόνια μια μικρή “αναγέννηση” μέσα από την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου…
Στο “σωλήνα” (youtube) πολύ εγκωμιαστικά σχόλια ακόμα και από τις νεότερες γενιές. Η φωνή της κρατά ακόμα καλά πάρα τα χρόνια που έχουν περάσει. Το παραπάνω βινύλιο που δεν έχει βγει ποτέ σε ψηφιακό είναι και το μοναδικό που συγκεντρώνει τα σαρανταπεντάρια από τις έντεχνες συνεργασίες της με τους Πλέσσα, Χατζηνάσιο, Μηλιο, Χατζιδάκι που είχε κάνει τα προηγούμενα δυο χρόνια.
Τα παρακάτω σχόλια από το εσώφυλλο του ψηφιακού “Τραγούδια και σκοποί της Μακεδονίας”:
Η Ξανθίππη Καραθανάση μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον γεμάτο από ήχους, η μικρότερη και η πιο ζωηρή ανάμεσα στα τέσσερα καλλίφωνα παιδιά του Αποστόλη και της Ελένης Καραθανάση, ενός ζευγαριού που είναι μάλλον οι καλύτεροι τραγουδιστές και γλεντιστές του χωριού τους για πολλά χρόνια. Σε ένα περίγυρο όπου ζυμώνονται η τοπική Μακεδονίτικη – Χαλκιδικιώτικη παράδοση της οικογένειας, με την φρεσκάδα και τον πρόσχαρο χαρακτήρα των μικρασιατών προσφύγων, την διάλεκτο και τον τρόπο που τραγουδούσαν. Και τα σημάδια αυτής της επίδρασης έγιναν εμφανή από πολύ νωρίς για την Ξανθίππη. Πρέπει να ήταν φθινόπωρο του 1961, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά στον ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, οπότε τα κολακευτικά σχόλια για τη φωνή της την κάνουν ευρύτερα γνωστή.
Σε αυτό το κλίμα η Ξανθίππη, η μικρότερη από την ομάδα του παραδοσιακού τραγουδιού στο σταθμό της Θεσσαλονίκης, έχει μια συχνή ραδιοφωνική παρουσία την περίοδο 1961-1964, όπου διακρίνεται ιδιαίτερα για την ερμηνεία της στα αργά, καθιστικά τραγούδια της Μακεδονίας και κυρίως της Χαλκιδικής, παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας της.
Τότε κάνει και την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση, με τέσσερα μικρά δισκάκια 45 στροφών. Εν συνεχεία συνεργάζεται για λίγο με το Λύκειο των Ελληνίδων. Το 1970 αποσπά το Α’ βραβείο σε φεστιβάλ Δημοτικού τραγουδιού στην Ντιζόν της Γαλλίας, ενώ κατεβαίνει να μείνει μόνιμα στην Αθήνα. Το 1971 παίρνει μέρος μαζί με τον Χρόνη Αηδονίδη σε μιά σειρά συναυλιών του ΕΟΤ με δημοτικά τραγούδια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Είναι η ευκαιρία όπου οι δισκογραφικές εταιρίες ανακαλύπτουν το ταλέντο της Ξανθίππης, την πλησιάζουν και της προτείνουν συνεργασία.
Τα τραγούδια του δίσκου:
1.Μοιρολόι (Ήλιε φονια) – Πλεσσας – Λειβαδίτης
2.Μας χωρίσανε τα βόλια – Χατζηνάσιος Τεάζης 03:11
3.Ήλιε μου χαμένε μου Μηλιός – Νικολάου 06:40
4.Σταξε λίγο αίμα στην καρδιά σου – Πλεσσας – Δασκαλόπουλος 09:06
5.Κοκκινο χειλη φιλησα – Πλέσσας – (παραδοσιακό) 12:07
6.Κάθε τρελό παιδί – Χατζιδάκις 14:30
7.Πού να βρεις σήμερα – Χατζηνάσιος 17:50
8.Παλικαράκι φίλε μου – Πλεσσας 20:54
9.Το χαμίνι του ουρανού – Πλεσσας – Λυμπερόπουλος 23:44
10.Δεν ήταν νησί – Χατζιδάκις 25:44
11.Να ήταν βραχος η καρδιά – Μηλιός – Τεάζης 28:58
12.Με το Νοτιά, με το Βοριά – Πλεσσας 32:00
(Το τραγούδι “Με το Βοριά, με το Νοτιά” θα ακουστει από την χορωδία της ταινίας του 1974, η τελευταία του Παπαμιχαήλ, “Ερασταί του Ονείρου”).
(Όσο και να έψαξα, φωτογραφία του Δημήτρη Μηλιού ΔΕΝ εβρήκα!)
Μανώλης Τζιλιβάκης
Μουσικές Αναδρομές
