Η εφαρμογή των προγραμμάτων του Ταμείου Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας εξετάστηκε σε συνάντηση στις Βρυξέλλες μεταξύ στελεχών της Γενικής Διεύθυνσης Θαλάσσιας Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG MARE) και των Παραθαλάσσιων Ευρωπαϊκών Περιφερειών.
Στη σύσκεψη συζητήθηκε η διάδοση των βέλτιστων πρακτικών στις Περιφέρειες και την ανίχνευση των αναγκών τους σε σχέση με τα Προγράμματα Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας στη χωρική τους αρμοδιότητα. Στη συνάντηση που οργανώθηκε από την Διάσκεψη των Παράκτιων, Νησιωτικών-Παραθαλάσσιων Ευρωπαϊκών Περιφερειών (CPMR), την Περιφέρεια Κρήτης εκπροσώπησε ο Περιφερειακός Σύμβουλος Γιώργος Αλεξάκης, αρμόδιος Ευρωπαϊκών & Διεθνών Θεμάτων.
Η συνάντηση αυτή ήταν σημαντική διότι η Κομισιόν ζήτησε να ακούσει απευθείας τις εμπειρίες των Περιφερειών από την εφαρμογή των ευρωπαϊκών αλιευτικών πολιτικών χωρίς τη μεσολάβηση των Κρατών – Μελών. Η πρωτοβουλία αυτή αφορά άμεσα την Κρήτη, δεδομένου ότι είναι μία νησιωτική Μεσογειακή Περιφέρεια με μεγάλη αλιευτική δραστηριότητα, η οποία αποτελεί βασικό τομέα ανάπτυξης στην παράκτια-θαλάσσια ζώνη του νησιού.
Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της Κρήτης στην συζήτηση καθώς ο εκπρόσωπος της Γιώργος Αλεξάκης επιφορτίστηκε με την σύνοψη των συμπερασμάτων της συζήτησης, όπου μεταξύ άλλων τόνισε την πρωτοποριακή προσέγγιση της άμεσης και απευθείας δι-επαφής Κομισιόν – Περιφερειών και την ανάγκη καθιέρωσης της.
Στο περιθώριο της συνάντησης έγιναν επιμέρους επαφές με τα στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας της Κομισιόν, ιδιαίτερα με τον επικεφαλής της κ. Μαχιάτο, με τον οποίο ο Γιώργος Αλεξάκης διατηρεί επικοινωνία, δεδομένου ότι η Κρήτη κατέχει για δεύτερη συνεχή θητεία την Αντιπροεδρία της CPMR επί των θαλασσίων θεμάτων, και ασκεί σημαντική δραστηριότητα στην επικοινωνία με τους Ευρωπαϊκούς φορείς που σχετίζονται με την πολιτική στους ανωτέρω τομείς.
Ο Περιφερειακός Σύμβουλος Γιώργος Αλεξάκης που εκπροσώπησε την Κρήτη αλλά και τη CPMR ως Αντιπρόεδρος αρμόδιος επί Θαλασσίων Ζητημάτων, αναφέρθηκε στις περιφερειακές προτεραιότητες και ανάγκες για την υλοποίηση των δράσεων στον τομέα της αλιείας, καθώς και την αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας για τον σκοπό αυτό, ως ένα στρατηγικό «εργαλείο». Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην έμφαση που πρέπει να δοθεί μέσω της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής στις τοπικές ιδιαιτερότητες κάθε θαλάσσιας λεκάνης, στην ανάγκη συνδρομής των Ευρωπαϊκών Φορέων ώστε να δοθούν σχετικές λύσεις-κατευθύνσεις στις Περιφέρειες, αλλά και συνεργασίας των Περιφερειών, απαραίτητης για την κεφαλαιοποίηση και διάδοση των καλών πρακτικών, για την από κοινού ανάπτυξη του Αλιευτικού Τομέα στη Μεσόγειο, και σε όλη την Ευρώπη.
