Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
«Μια κούνια με προορισμό τον ουρανό… Μια ξύλινη κούνια κρεμασμένη σ’ ένα γέρικο πεύκο. Το αγιόκλημα την αγκαλιάζει ευλαβικά, αφιερώνοντάς της τα λεπτεπίλεπτα άνθη του. Μέσα στη μυροβόλα αγκαλιά της ένα μωρό κουνιέται και το ελπιδοφόρο γέλιο του πλανιέται στον ταξιδιάρη αγέρα, αντιλαλεί στα επιβλητικά βουνά, κελαρύζει στα γάργαρα νερά του Ληθαίου ποταμού, τιτιβίζει με τους καλλίφωνους κοκκινολαίμηδες, χορεύει συντροφιά με τις παιχνιδιάρες ακτίνες και τέλος ξεκουράζεται στην αστερόσκονη του φεγγαριού» (σελ. 59).
Χθες, ανήμερα του Τιμίου Σταυρού, σε κενό μου χρόνο πέρασα από το χριστιανικό βιβλιοπωλείο του κ. Γιώργου Λιουδάκη, στην οδό Επιμενίδη Μαρούλη, απέναντι από τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, απλώς για να πω μια καλημέρα. Φεύγοντας, το πήρε το μάτι μου σ’ ένα ράφι. Ήξερα τις συγγραφείς. Το ξεφύλλισα και σχεδόν αμέσως αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να το αγοράσω.
Τώρα το έχω διαβάσει και αρκετές φορές έχω συγκινηθεί και συγκλονιστεί. Και επιθυμώ να μοιραστώ τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου με τη μεγάλη οικογένειά μου, τους συνανθρώπους μου. Πρόκειται για το βιβλίο «Μαμάδες… στην Ανάσταση», γραμμένο από τις κυρίες Ιωάννα Σκαρλάτου και Νικολέττα Σκάλκου-Διαμαντίδη (καταξιωμένες λογοτέχνιδες με πολλά βιβλία, κυρίως παιδικά και εφηβικά), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελληνοεκδοτική» (www.ellinoekdotiki.gr), με πρώτη έκδοση το Μάρτιο 2018, και είναι αφιερωμένο… στους μπαμπάδες.
Περιέχει εννέα αφηγήματα, με πρωταγωνίστριες εννέα διαφορετικές μάνες σε διαφορετικές οικογένειες. Εμπνέονται κάπως από τα εννέα χαρίσματα, που, κατά τον απόστολο Παύλο, αποτελούν τον «καρπό του Αγίου Πνεύματος»: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα (καλοσύνη), αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα και εγκράτεια (Προς Γαλάτας, κεφ. 5, στίχοι 22-23). Όμως δεν είναι γλυκανάλατα, παπαδίστικα και δασκαλίστικα, αλλά αληθινά, ζωντανά, δραματικά και… λυτρωτικά!
Σημερινές μάνες, σημερινές οικογένειες, σημερινές σχέσεις, σημερινά παιδιά, έφηβοι, ενήλικες – σημερινά προβλήματα, σημερινά δράματα, σημερινά συναισθήματα, αλλά, θα έλεγα, διαχρονικές και βαθιά ανθρώπινες, μερικές φορές ανατρεπτικές και αναπάντεχες, παρήγορες και ελπιδοφόρες λύσεις.
Η σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή είναι απίστευτα ογκώδης. Και πάρα πολλά βιβλία με «δυστοπικές ιστορίες» διεκτραγωδούν την παρακμή, τη θλίψη, την αγωνία και την απελπισία μας. Ελάχιστες όμως ιστορίες προχωρούν σε λύση και κάθαρση γιατρεύοντας τις πληγές μας.
Η τέχνη και η λογοτεχνία της εποχής μας (δεκαετίες τώρα) εκφράζουν έντονα το σκοτάδι, τη βία και το θάνατο που κατατρώνε την ψυχή μας, αλλά ελάχιστα εκφράζουν (αν το εκφράζουν καν) κάποια ελπίδα και χαρά και ελάχιστα δίνουν μια διέξοδο. Και, όταν τη δίνουν, συνηθέστατα προσπαθούν να την εντοπίσουν στους θρησκευτικούς δρόμους της Άπω Ανατολής και στη σοφία των γκουρού, των γιόγκι και των σαμάνων. Δε γνωρίζουν καν τη σοφία των δικών μας διδασκάλων, των αγίων και των γερόντων. Ούτε καν των απλών σοφών παππούδων και γιαγιάδων, που έζησαν στα χωριά και στις γειτονιές μας, που ήταν οι δικοί μας αληθινοί παππούδες και γιαγιάδες (που εξέφραζαν έναν πολιτισμό σχέσεων με πανάρχαιες ρίζες) και που μερικοί από αυτούς, οι τελευταίοι, επιβιώνουν μέχρι σήμερα.
Λοιπόν, αυτό το βιβλίο αντλεί σοφία και ελπίδα από τον δικό μας δρόμο, τη δική μας πνευματική παράδοση και κληρονομιά, την ελληνική οικογένεια (καλώς εννοούμενη) και τη σοφία της Ορθοδοξίας – χωρίς, το επαναλαμβάνω, να γίνεται ούτε στιγμή «παπαδίστικο» ή «δασκαλίστικο»!…
Λυπάμαι για κάτι: ότι τέτοια βιβλία βρίσκονται στα ράφια μόνο εξειδικευμένων, χριστιανικών βιβλιοπωλείων, και ποτέ δεν τα βρίσκεις στα ράφια των υπόλοιπων, «γενικών» βιβλιοπωλείων. Εκεί μπορεί να βρεις ολόκληρες βιβλιοθήκες με βιβλία για την αστρολογία, τη γιόγκα, τα φαντάσματα, τη μαγεία και ένα σωρό άλλα συμπτώματα της σύγχρονης παρακμής, αλλά είναι ελάχιστα πιθανόν να βρεις μερικά βιβλία για την πνευματική παράδοση της Ορθοδοξίας, παρότι υπάρχουν άφθονα εξαιρετικά βιβλία, που μπορούν να βοηθήσουν όλο τον κόσμο ν’ αλλάξει τη ζωή του.
Αν λοιπόν είσαι βιβλιοπώλης, σε παρακαλώ, φέρε αυτό το βιβλίο… Και, αν θέλεις, ψάξε και για άλλα παρόμοια. Αν είσαι αναγνώστης (ιδίως αν είσαι αναγνώστρια, είτε είσαι μητέρα, είτε απλώς μια γυναίκα, ενήλικη ή έφηβη, φοιτήτρια, μαθήτρια, εργαζόμενη κ.λ.π.), σε παρακαλώ, βρες το, πάρε το και διάβασέ το. Είμαι βέβαιος ότι θα σου αρέσει και, τολμώ να πω, εξίσου βέβαιος πως θα γίνεις σοφότερος και καλύτερος άνθρωπος, με ποιοτικότερη ζωή, διαβάζοντάς το.
Σ’ ευχαριστώ για την προσοχή σου. Καλή ανάγνωση.
