Ημέρα της γυναίκας σήμερα… κι αφού κόρη δεν έχω, αυτό εδώ μια συμβουλή βγαλμένη από τη 40χρονη ζωή μου στη 19χρονη ανιψιά μου, στα 19χρονα κορίτσια, στον 19χρονο εαυτό μου που έφυγε ανεπιστρεπτί…
Αν θα μπορούσα κάτι να σου πω, θα ήταν να μην ξοδευτείς…. όχι να μη δοθείς, μα να μην ξοδευτείς… Πήγαινε μόνο όπου χτυπήσει η καρδιά σου, όχι γιατί έτυχε, όχι γιατί ήπιατε λίγο παραπάνω…
Μην προδώσεις…Όταν έστω και το μυαλό σου θα είναι αλλού, φεύγε…
Μη γίνεις ποτέ το νούμερο 3… Ξέρω πως είναι δύσκολο όταν ερωτευτείς, ξέρω πως αυτό το άτιμο συναίσθημα τυφλώνει και το 3 φαντάζει κάτι από το τίποτα… και το παραμύθι ότι κάποτε το 3 θα γίνει 2 το φάγανε πολλές, το κατάπιανε, μα λυπάμαι το 3 σχεδόν ποτέ δε γίνεται 2 , κι αν γίνει θα είναι πάντα το 3 που έγινε 2…. βαρύ φορτίο να το σηκώσεις…
Αγάπα στο τέρμα και πόνεσε το ίδιο…Μη βιαστείς να κουκουλώσεις τον πόνο…Ζήσε τον…Μοιράσου τον και άσε τον σιγά σιγά να ξεθυμάνει και τότε μόνο η καρδιά σου θα ανοίξει ξανά έτοιμη να δεχτεί το καινούριο…
Κλείνε τους κύκλους… Ούτε μια τόση δα μικρή τρυπούλα μην αφήνεις πίσω σου , γιατί κάποτε αυτοί οι κύκλοι θα σου κλέψουν τον ύπνο σου…
Να θυμάσαι με αγάπη… Ότι πέρασε από τη ζωή σου… Κάτι καλό είχε να σου δώσει, κάτι να σου μάθει, κάτι να σε διδάξει…
Να είσαι με ανθρώπους που θα μπορείς να τους θαυμάζεις, να σε κάνουν να γελάς, στο τέλος αυτό θα μείνει για να μπορείς χρόνια να είσαι με κάποιον…
Να δίνεις τον εαυτό σου, όπως είναι…Με τα καλά και τα κακά του… Μη γίνεσαι αυτή που θα θέλαν οι άλλοι να είσαι…αυτό μπορείς να το κάνεις για λίγο… Κάποια στιγμή το αληθινό σου «εγώ» θα ξεπηδήσει από το ιδανικό και μάντεψε, δε θα αρέσει καθόλου…
Να μιλάς για τα συναισθήματά σου, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει…Μη τσιγκουνεύεσαι τα σ’ αγαπώ σου… Μα ούτε και τα πιο δύσκολα…κι αν φεύγεις πάντα ο άλλος αξίζει να ξέρει το γιατί…Πονάει περισσότερο η απορία από την αλήθεια…
Κανένα μακιγιάζ και κανένα ρούχο δε θα σε κάνει καλύτερη, πιο όμορφη, πιο ελκυστική…Πόνταρε στην προσωπικότητα σου, στην αλήθεια σου, στο μέσα σου και δε θα βγεις χαμένη…
Αυτά τα ολίγα…Κάποτε, είκοσι χρόνια μετά, θα δεις ότι είχα δίκιο…
Μαρία Ζαχαράκη