Σε πρόσφατη συνεδρίαση του το ΠΣ του ΠΡΑΤΤΩ, ασχολήθηκε με τις εξελίξεις και διαφοροποιήσεις στη διεθνή κατάσταση, αλλά και των στρατηγικών σειράς κρατών. Ανέλυσε τις αλλαγές που γνωρίζει το καθεστώς συσσώρευσης κεφαλαίου που στηρίζεται, πλέον, σε μια διαφορετική ενεργειακή και τεχνολογική βάση. Εξέτασε προσεκτικά τις επιπτώσεις αυτών των αλλαγών στην Ελλάδα και στην περιοχή. Κατέγραψε τις διαφορές ανάμεσα στις διεθνείς τάσεις και τις εμμονές της κυβέρνησης της ΝΔ.
Είναι φανερό ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει φτάσει παγκοσμίως στα όριά του. Ακόμα και στον αγγλοσαξονικό χώρο αλλάζουν με ταχύτητα οι προσανατολισμοί. Στο κράτος ανατίθενται νέα καθήκοντα και ο παρεμβατισμός του αυξάνει. Αντίθετα στην Ελλάδα συνεχίζει η κυβέρνηση να ακολουθεί τον δρόμο της αποδιοργάνωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας. Η λεηλασία του πλούτου της χώρας αυξάνει, ενώ ενισχύεται συνεχώς η άνιση κατανομή εισοδήματος και ιδιοκτησίας, αλλά και δικαιωμάτων. Στην χώρα γίνεται μαζική χρήση πόρων με τρόπο προκλητικό και σπάταλο, προκειμένου να ενισχυθεί η ολιγαρχία του πλούτου, η πλουτοκρατία, και να ευνουχιστεί η δημοκρατία. Σειρά γεγονότων αποδεικνύουν ότι η ΝΔ δεν μπορεί να διασφαλίζει την ασφάλεια του πολίτη, αλλά ούτε και της χώρας.
Οι παρεμβάσεις της ΝΔ στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό, στον τρόπο που σχεδιάζει να διαθέσει δεκάδες δισεκατομμύρια που διαχειρίζεται, η αποδιοργάνωση της αγροτικής παραγωγής, ιδιαίτερα της κτηνοτροφίας, και η υπόσκαψη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όλα αυτά δείχνουν ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι ο «πόλεμος από τα πάνω» ενάντια στους πολλούς και η αφαίρεση δικαιωμάτων τους, η ενίσχυση της πλουτοκρατίας. Για το μόνο που έχει σχέδιο και οργάνωση είναι η λεηλασία των πόρων της χώρας.
Στην Ελλάδα η επαναφορά του «παλιού» που απέτυχε, καθώς και η καθυστέρηση της γένεσης του καινούργιου, έχει «επιτρέψει» την μαζική εμφάνιση φαινομένων σήψης, παρασιτισμού, άρρωστων καταστάσεων. Η χώρα βρίσκεται σε πορεία προς την παρακμή και βιώνει μια «κρίση υποβάθμισης» των πλατειών λαϊκών μαζών στην κοινωνία και της χώρας στο διεθνές σύστημα.
Η αλλαγή πορείας δεν πρόκειται να είναι ένας περίπατος. Θα χρειαστεί να συγκρουστούμε με την πλουτοκρατία και τον παρασιτισμό.
Η αλλαγή πορείας σημαίνει να πείσουμε ξανά λαό και νεολαία ότι αξίζει να αγωνίζεται κανείς με όραμα, σχέδιο και πρόγραμμα. Με ενότητα, συμβάλλοντας στη δημιουργία κοινωνικά του Δημοκρατικού Παλλαϊκού μετώπου, στην ενίσχυση πολιτικά της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.
Η αλλαγή πορείας απαιτεί να κινητοποιηθούν όλες οι δυνάμεις που επηρεάζει το ΠΡΑΤΤΩ, να συμβάλλουμε να βγουν οι άνθρωποι από τη μοναξιά και την απομόνωση.
Η αλλαγή πορείας απαιτεί πατριωτισμό, δημοκρατισμό, θάρρος, αποφασιστικότητα, ενωτικές δράσεις και προώθηση μιας νέας σχέσης ανάμεσα στη φύση, την κοινωνία και τον πολίτη, ώστε να ενισχυθούν και ανανεωθούν δημιουργικά αυτοί οι παράγοντες.
