Με σχετική διάταξη που ψηφίστηκε στις 2/2/2022 στη Βουλή προβλέπεται η χορήγηση κουπονιού (voucher) αξίας 200 ευρώ για όλους τους εκπαιδευτικούς, ανεξαρτήτως εισοδηματικών κριτηρίων. Η συγκεκριμένη ρύθμιση διαφημίστηκε από το Υπουργείο Παιδείας και φίλια μέσα ως «στήριξη των εκπαιδευτικών» και ενέργεια που συμβάλλει στον «ψηφιακό μετασχηματισμό της εκπαίδευσης».
Φυσικά κάθε δαπάνη υπέρ της Δημόσιας Παιδείας δεν μπορεί παρά να είναι θετικό μέτρο. Το ερώτημα που τίθεται είναι σε ποιο βαθμό η συγκεκριμένη δαπάνη έχει αυτόν τον προσανατολισμό.
Καταρχάς, κανένας εχέφρων πολίτης δεν διαφωνεί πως η «στήριξη των εκπαιδευτικών» έρχεται σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξη της τηλεκπαίδευσης, σε μια στιγμή που η τελευταία έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί ως επιλογή και από το ίδιο το υπουργείο και αφού η ΟΛΜΕ είχε καταστήσει σαφές πως από τούδε και στο εξής οι καθηγητές θα παρέχουν τηλεκπαίδευση μόνο από τα σχολεία τους.
Δεύτερον, τα 200 ευρώ δεν φτάνουν παρά για να αγοράσει κανείς ηχεία και αντάπτορα. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να συμπληρώσουν το απαιτούμενο ποσό με δικές τους δαπάνες, δαπάνες που οι περισσότεροι ήδη έχουμε καταβάλει αυτά τα δύο χρόνια.
Τρίτον, είναι αστείο να μιλάμε για «ψηφιακό μετασχηματισμό», όταν, ακόμα και με πανδημία, κάνουμε μάθημα σε τμήματα των 26 μαθητών, υπάρχουν χιλιάδες εκπαιδευτικά κενά μέχρι και πολύ μετά την έναρξη του σχολικού έτους και εκατοντάδες σχολεία αντιμετωπίζουν σοβαρά κτιριακά προβλήματα και – ασφαλώς – μεγάλες ελλείψεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό.
Τέταρτον, και κυριότερο, η επιλογή να δοθούν αυτά τα χρήματα ως ατομικό κουπόνι υποφέρει από απουσία σωστού προσανατολισμού. Το θέμα δεν είναι να έχουν οι εκπαιδευτικοί laptop στο σπίτι τους (ούτε περιμέναμε την κ. Κεραμέως για να το αποκτήσουμε), αλλά να έχουν οι σχολικές μονάδες επαρκή αριθμό υπολογιστών και λοιπού εξοπλισμού στις εγκαταστάσεις τους. Αλήθεια, γιατί δεν ενισχύει η κυβέρνηση άμεσα τα σχολεία, αλλά χρηματοδοτεί ουσιαστικά τις μεγάλες αλυσίδες ηλεκτρικών ειδών;
Ως ΕΛΜΕ Ρεθύμνου θεωρούμε πως, ανεξαρτήτως της προσωπικής επιλογής του κάθε συναδέλφου για το τι θα κάνει με το voucher, και αφού καταθέσουμε ως ιδέα τη διερεύνηση δυνατότητας να δοθούν τα κουπόνια στα σχολεία μας, η συλλογική επιλογή πρέπει να είναι ο αγώνας για ουσιαστική στήριξη της Δημόσιας Παιδείας, χωρίς «χάντρες» και «καθρεφτάκια». Και αυτός ο αγώνας, υποχρεωτικά, δεν μπορεί να είναι απέναντι σε μια πολιτική που δεν υποβαθμίζει απλά, αλλά εκθεμελιώνει το οικοδόμημα του δημόσιου σχολείου.
