Πρόστιμο 5000 ευρώ επιβλήθηκε σε μαθήτρια σχολείου της ευρύτερης περιοχής του Ρεθύμνου, επειδή κλώτσησε μια γάτα. Επίσης σχηματίστηκε δικογραφία εναντίον της με την κατηγορία της κακοποίησης ζώου. Το περιστατικό καταγράφηκε και αναρτήθηκε σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων».
Κανείς δεν επικροτεί τη βία εναντίον ανυπεράσπιστων πλασμάτων. Με παραξενεύει όμως ότι συγχρόνως συνεχίζεται από το ίδιο το «ελληνικό» κράτος μια άλλη βία, για την οποία μάλιστα δεν παρατηρούμε καμιά «θύελλα αντιδράσεων» από ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, ακόμη και από κάποιες που κόπτονται για δικαιώματα και ελευθερίες.
Πρόκειται για την εξοντωτική βία ενάντια στους 7.500 γιατρούς, νοσηλευτές και υγειονομικούς υπαλλήλους, που εδώ και ένα έτος η κυβέρνηση της Ελλάδας (αλλά όχι ελληνική κυβέρνηση) συνεχίζει να κρατάει ομήρους σε καθεστώς αναστολής εργασίας, με ανυπόστατη – και τότε και τώρα – αιτιολογία, επειδή αρνήθηκαν να εμβολιαστούν κατά του νέου κορωνοϊού.
Άνθρωποι φυτοζωούν, οικογένειες με μικρά παιδιά πεινούν, επιστήμονες αναγκάζονται να δουλεύουν όπου μπορούν για να τα βγάλουν πέρα, για να περισωθεί το ανήθικο γόητρο της κυβέρνησης, που τη μία μέρα «επιβράβευε» τους υγειονομικούς ως ήρωες στον αγώνα κατά της Covid 19 και την άλλη μέρα τους έθετε σε ομηρία διαρκείας ως δήθεν «υγειονομικές βόμβες»! Πρόκειται για πρωτοφανή πολιτική δίωξη ανθρώπων που ποτέ δεν έθεσαν σε κίνδυνο κανέναν εκτός από τον εαυτό τους, εφόσον πάλεψαν για την υγεία των συνανθρώπων τους τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας κατά του κορωνοϊού, από τους οποίους δεν έχει καταγραφεί διασπορά του ιού πριν εμφανιστούν τα περιβόητα πλέον εμβόλια και που καμιά διαφορά δεν έχουν από τους εμβολιασμένους συναδέλφους τους, εφόσον οι τελευταίοι στη συνέχεια άρχισαν να «νοσούν» (ή να γίνονται φορείς του ιού) και οι νοσοκομειακές μονάδες να κλείνουν η μία μετά την άλλη!
Ήδη έχουμε γιατρούς, νοσηλευτές και άλλους υγειονομικούς υπαλλήλους που αρνούνται να κάνουν τρίτη και τέταρτη δόση εμβολίου, αλλά δεν τίθενται σε αναστολή, μόνο υποχρεώνονται σε εβδομαδιαία rapid tests. Φυσικά, σε ένα «σύστημα υγείας» που καταρρέει, πώς να εκπαραθυρώσει κι άλλες χιλιάδες εργαζομένων το κράτος; Όμως οι πρώτοι, που θυσιάστηκαν στο βωμό της πολιτικής βίας στην Ελλάδα, συνεχίζουν να βρίσκονται σε ομηρία.
Το χειρότερο; Η ευρύτερη κοινωνία αδιαφορεί γι’ αυτούς, ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και που μέχρι χθες στέκονταν και δίπλα στους ασθενείς και ζητούν να σταθούν και σήμερα. Δίπλα σ’ εκείνους δεν στέκεται σχεδόν κανείς!
Σχεδόν κανείς, γιατί υπάρχουν κάποιοι στη χώρα μας που ενδιαφέρονται ακόμη για τον διπλανό τους – για κάποιους αδέσποτους ανθρώπους, που ρίχτηκαν στο δρόμο και εγκαταλείφθηκαν να πεθάνουν, επειδή δεν δέχτηκαν «λουρί στο σβέρκο», για να μιλήσω με τα λόγια του ποιητή. Κάποιοι τους συμπαραστέκονται, αλλά λίγοι σε σχέση με το σύνολο της κοινωνίας. Δυστυχώς υπάρχουν και κάποιοι που (μάλλον χωρίς να καταλαβαίνουν τι λένε) ακόμη και σήμερα επιμένουν ότι καλώς το κράτος τους έθεσε σε αυτή την κατάσταση.
Ευτυχώς, το πλέον αρμόδιο όργανο όλων, η Ομοσπονδία των εργαζομένων στα νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), εκφράστηκε ορθά και εμπεριστατωμένα και ζήτησε από το κράτος των επαναφορά των ελεύθερων πολιορκημένων στην ενεργό δράση, με αφορμή τη συμπλήρωση ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ από την εφαρμογή του παράλογου και εξοντωτικού αυτού «μέτρου»!
Επισημαίνω ότι και ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων εξέδωσε ανακοίνωση (δημοσιεύθηκε στις 16 Απριλίου 2022), όπου, αφού εξηγεί τον παραλογισμό του όλου πράγματος, εκφράζει τη συμπαράστασή του στους υγειονομικούς και «παρακαλεί το κράτος για άμεση επαναφορά τους στην εργασία τους».
Ομοίως, το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ εξέδωσε παρόμοια ανακοίνωση, όπου με συνοπτικό τρόπο θέτει το κράτος προ των ευθυνών του.
Αναζητούνται κι άλλοι κοινωνικοί, πολιτικοί, πνευματικοί και συνδικαλιστικοί φορείς που θ’ ακολουθήσουν το παράδειγμά των ανωτέρω και θα σταθούν δίπλα στους ελεύθερους πολιορκημένους της εποχής μας. Θα βρεθούν; Ζυγίζουν μέσα μας 7.500 οικογένειες αθώων διωκόμενων συμπολιτών μας (γειτόνων μας, γνωστών ή φίλων μας) όσο ζυγίζει μια (συμπαθής και αξιοσέβαστη αναμφίβολα) γάτα;
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης