ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ι ΤΣΙΡΙΜΟΝΑΚΗΣ

Ανω(Επώ)νυμοι μαντιναδολόγοι (4ο)

Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκης

(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.

Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.

Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.

Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.

Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)

Το Δ….κι 1930

Τα νεφαλάκια του ουρανού ρώτησε, να σου πούνε,

πως κλαίνε τα ματάκια μου, όταν σου θυμηθούνε.

Σαν θες να δεις αν σ’ αγαπώ, για κύταξε με πρώτα,

τα δυό μου χείλη μη ρωτάς μόνο τα μάθια ρώτα.

Πέσμου σε τι σου έφταιξα και δεν με καμαρώνεις

κι όντε με δεις σα να μ’ οχθρός, τα μάθια χαμηλώνεις.

Δ.Φ. ΝΟΜΙΚΙΑΝΑ 1930

Έμαθα πως θα μ’ αρνηθείς, κάμετο να ξεγνοιάσω,

δεν τη βαστώ τέτοια ζωή, να τρέμω μη σε χάσω.

Δεν το ΄χω πως μ’ αρνήθηκες κι ο κόσμος απαρνάται,

μα ναι η αγάπη σου γλυκειά και δεν ξελησμονάται.

Δεν τόχω πως μ’ αρνήθηκες, μόνο θα με ρωτούνε

και δεν ηξεύρω τι να πω και θα παραπονούμαι.