ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ι ΤΣΙΡΙΜΟΝΑΚΗΣ

Ανω(Επώ)νυμοι μαντιναδολόγοι (12ο)

Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη

(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.

Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.

Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.

Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.

Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)

ΠΡΟΒΑΡΙΑΝΑΚΗ 1938

Όποιος στα Μπιτσαξίδικα, κοπέλα αγαπήσει,
θα χάσει την υγεία του και δε θα την κερδίσει.

Μέσα στα Μπιτσαξίδικα, πουλούνε το φιλάκι,
αλλά πλερώνουν ακριβά, σε κείνο το σοκάκι.

Μέσα στα Μπιτσαξίδικα, τον τάφο μου θα χτίσω,
αν μ’ αρνηθείς σκληρόκαρδη, τι θέλω πιάνα ζήσω;

ΡΕΘΥΜΝΟ Κ. Σκευ…

Αφού εξεχωρίσαμε, ωραίο μου κλωνάρι,
τα δάκρυα προσκέφαλο, τα βάνω κάθε βράδυ.

Φως μου κι αν είσαι μακρυά, θαρείς δε σε θυμούμαι,
τα δάκρυα προσκέφαλο, τα βάνω και κοιμούμαι.

Έχε πουλί μου υπομονή κι εγώ έχω την ελπίδα
και με καιρό το γιασεμί, ανθεί και βγάζει φύλα.

ΣΕΛΙΝΙΩΤΗΣ 1930

Απ’ τ’ Ακρωτήρι τω Χανιώ, με είχε αγαπήσει
και τώρα η τρισκατάρατη, γυρεύγει να μ’ αφήσει.

Αλλά και  αν με αρνήθηκε, δε δούδω ένα ργιάλι,
μ’ όπως μ’ αγάπησε κι αυτή θα μ’ αγαπήσει κι άλλη.

Ανάθεμα με κι αν χτικιό, πως είχα κι έχασα σε,
μόνο λυπούμαι τσι βραδιές, που ρχούμουν κι έβρησκάσε.