ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ι ΤΣΙΡΙΜΟΝΑΚΗΣ

Ανω(Επώ)νυμοι μαντιναδολόγοι (18ο)

Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη

(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.

Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.

Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.

Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.

Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)

ΒΙΒΗ 1930

Μη κλαίς παραπονιάρικο κι ο κόσμος δεν εχάθει

και με τα βότανα τση γης, γιατρεύονται τα πάθη.

Έγνοια σου μη πικραίνεσαι κι ο ήλιος πάντα βγαίνει

κι ότι ‘ναι θέλημα θεού, φίλτατε μου θα γένη.

Έχει ο θεός για τα ορφανά και τα απελπισμένα,

γι αυτό μην απελπίζεσαι κι έχει ο θεός για σένα.

Γ.Δ.ΝΟΜΙΚΙΑΝΑ 1930

Όλου του κόσμου οι γιατροί, όπου ναι σπουδαγμένοι,

δεν μου την γαίνουν την πληγή, που μου χεις ανοιγμένη,

Άλλαξε φως μου λογισμό, άλλαξε φως μου γνώμη,

τώρα που έχομε καιρό και σ’ αγαπώ ακόμη.

Σαν τον αθό της λεμονιάς, ήσουν καρδιά μου πρώτα

και τώρα εμαράθηκες, σαν του Μαγιού τα χόρτα.

Γ.Ε.Κ. ΚΑΜΠΑΝΟΥ 1938

Όντε σου θέλω θυμηθεί και όντε σε λογιάσω[1],

βουρκώνουνε τα μάθια μου κι αρχίζω για να κλάψω.

Πέσμου σε τι σου έφταιξα και κρύωσε η καρδιά σου

και δεν μου ρίχνεις άσπλαχνη, σα πρώτα την μαθιά σου.

Πε μου να ζήσεις να χαρείς, την ακριβή ζωή σου,τις μέρες που χες να με δεις, δεν με πονεί η ψυχή σου


[1] Μπεις στο νού μου.