Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη
(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.
Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.
Δε γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.
Με τη Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.
Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 1930
Το σώμα μου ψυχομαχεί, μα η ψυχή δεν βγαίνει,
δυό λόγια από το στόμα σου, ακόμα περιμένει.
Ήμουνα ανθός και άνθιζα, ωσάν τον άσπρο κρίνο
και τώρα είμαι κατά γης, σαν μαραμένο μήλο.
Λυπητερό και θλιβερό, μου κάμετε το μνήμα
και βάλετε με ζωντανή κ’ ας έχω εγώ το κρίμα.
ΕΛΛ. Χ. 1930
Καρδιά γιατί μαράθηκες, πριν έρθει ο καιρός σου
κ’ έπεσαν και τα φύλα σου, μαζί με τον ανθό σου.
Αυτό το αχ όταν το πω, τα μέλη μου πονούνε
κι ένα πρωί στην κλίνη μου, νεκρά θε να με βρούνε.
Τύχη γιατί με δίκασες, χωρίς για να σου φταίω,
άραγε θα γελάσω πιά ή πάντα θα κλαίω.
Ε.Λ. ΠΥΡΓΟΣ 1939
Αν μ’ αρνηθείς θέλω να βρείς, ένα καλύτερο μου,
να σε θωρώ βασίλισσα, τη νύχτα στ’ όνειρο μου.
Αν παντρευτείς καμμιά φορά, θέλω να μπω κουμπάρος,
για νάρχομαι στο σπίτι σου, να σου μιλώ με θάρρος.
Εσύ τα δάκρυα δεν ψηφάς, τους όρκους δεν πιστεύεις,
σαν τόνοιωσες πως σ’ αγαπώ, θέλεις να με παιδεύεις.
