Για το μεγάλο συνθέτη Χρήστο Λεοντή η υπέροχη φωνή της Μαρία Δημητριάδη, που διακρίθηκε τόσο στο ερωτικό όσο και στο πολιτικό τραγούδι, έχει ερμηνεύσει ένα μόνο σαρανταπεντάρι: Το 1971 (6060 – 116) από την μια το “Ανήμερο Κορίτσι” (υπάρχει ήδη ανεβασμένo) και από την άλλη το τραγούδι που ακούτε σε στίχους ή ποίηση, αν προτιμάτε, Ζώη Μάναρη.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=EPEGSRYDkj4[/youtube]
Η Μαρία Δημητριάδη μπαίνει δυναμικά στην δισκογραφία το 1969 με την συμμετοχή της σε δυο πολύ γνωστούς δίσκους, στα κινηματογραφικά “Κορίτσια στον ήλιο” του Σταύρου Ξαρχάκου και στον “Ηλιο τον πρώτο” του Γιαννη Μαρκόπουλου σε ποίηση του Ελύτη, δείχνοντας από την αρχή τις τεραστιες δυνατότητες tης φωνής της…
Άποψή μου: αναλώθηκε, δυστυχώς, πολύ στην πλημμύρα του πολιτικού τραγουδιού, βλέπε Μικρούτσικος μετά την μεταπολίτευση σε επαναλαμβανόμενο ξύλινο πολιτικό στίχο τόσο που η “ερωτική” φωνή της ακούστηκε και αργα και πολυ λίγο. Tι ακούγεται πιο πολύ στις μέρες μας, το τραγούδι του Ξαρχακου και του Μανου από το “Για την Ελένη” ή τα πολιτικά του Θάνου;
Μανώλης Τζιλιβάκης
