Η Κική Δημουλά φιλοξενείται στο εξώφυλλο της International Herald Tribune, την παγκόσμια, έντυπη έκδοση των New York Times. Αφορμή για το αφιέρωμα στην Ελληνίδα ποιήτρια είναι η έκδοση ποιημάτων της στα αγγλικά από το πανεπιστήμιο Yale.
“Σκοτάδι και χάος”
Όταν ο δημοσιογράφος της ζήτησε, μεταξύ άλλων, να περιγράψει την κατάσταση στην Ελλάδα, η 81χρονη ποιήτρια είπε χαρακτηριστικά: “Σκοτάδι και χάος”.
“Η κ. Δημουλά μπορεί να έχει μια τάση προς τη δραματοποίηση αλλά οι λέξεις της είναι πάντα διαλεγμένες σωστά και με προσοχή”, αναφέρει ο Rachel Donadio, συντάκτης του κειμένου.
“Η ποίησή της είναι λιτή, με βαθιά νοήματα, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς, μετατρέπει το καθημερινό σε κάτι μεταφυσικό, έχει ως πηγή έμπνευσης ζητήματα όπως αυτά του χρόνου και της μοίρας τα οποία τα κάνει τελείως δικά της, και έχει κερδίσει πιστούς αναγνώστες στην Ελλάδα” αναφέρει στη συνέχεια η Herald Tribune και επικαλείται τα λόγια του Νίκου Δήμου.
“Πρόκειται για την καλύτερη Ελληνίδα ποιήτρια μετά την Σαπφώ”. “Είναι επίσης η πρώτη εν ζωή ποιήτρια που περιλαμβάνεται στην σειρά Ποίησης του γαλλικού εκδοτικού οίκου Gallimard”, συμπληρώνει ο συντάκτης.
“Το προηγούμενο φθινόπωρο, κυκλοφόρησε από το Πανεπιστήμιο του Yale μια νέα συλλογή επιλεγμένων ποιημάτων της με τον τίτλο ”The Brazen Plagiarist”, σε μετάφραση των Cecile Margellos και Rika Lesser. Είναι η πρώτη κυκλοφορία ποιημάτων της Δημουλά στα αγγλικά μετά από δύο δεκαετίες”.
Η επόμενη ερώτηση του δημοσιογράφου, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η κ. Δημουλά δε μιλά αγγλικά.
“Ήμουν τεμπέλα”, λέει ευθαρσώς και παραδέχεται ότι ανησυχεί για την ακριβή μετάφραση των ποιημάτων της στην αγγλική. Η ανησυχία της αυτή αποτυπώνεται και στον πρόλογο της νέας συλλογής της, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι δεν είναι σίγουρη “για το αν η γέφυρα από τη μία γλώσσα στην άλλη είναι αρκετά γερή”. “Αλλά η γέφυρα και η ίδια η ποιήτρια είναι πολύ γερές και οι δύο”, συμπληρώνει η εφημερίδα.
“Πατρίδα μου είναι η γλώσσα”, δηλώνει η ίδια παρακάτω και δεν παραλείπει να σχολιάσει την έτερη εργασία της στα νιάτα της. Όντας τραπεζικός επί σειρά ετών, κάνει αναδρομή στο παρελθόν της και ανακαλώντας στη μνήμη της την τραπεζική καθημερινότητα της, λέει αφοπλιστικά. “Ήταν μια φυλακή, ειδικά την περίοδο της δικτατορίας”.
Όσο για το σήμερα; Η ποιήτρια πιστεύει πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα.
“Πιστεύω πως τα πράγματα μπορούν να γίνουν χειρότερα κι απ’ ότι ήταν την περίοδο της Χούντας. Επί Χούντας υπήρχε αυστηρή επιτήρηση και διώκονταν οι αριστεροί. Σήμερα διώκονται όλοι”.
Η ίδια αναφέρει μάλιστα, πως έχει υποστεί μειώσεις στη σύνταξη της, όπως το σύνολο των Ελλήνων συνταξιούχων. “100 άνθρωποι έκαναν κατάχρηση εξουσίας και τώρα πληρώνουμε όλοι”, δηλώνει σχετικά.
Ποιον πολιτικό παρακολουθεί περισσότερο; “Βλέπω ειδήσεις και ενημερώνομαι, ακούω όλους τους πολιτικούς λόγους, ιδίως όμως του κ. Βενιζέλου. Είναι πολύ προσεκτική και καλά δομημένη η κάθε του ομιλία. Εξετάζω την ποιότητα, όχι την αξιοπιστία των λόγων του”, λέει και ο δημοσιογράφος ρωτάει. “Πιστεύετε πως λέει αλήθειες”; Η απάντηση της κ. Δημουλά είναι μονολεκτική. “Όχι”.
Εν συνεχεία, ο συντάκτης κάνει ιδιαίτερη μνεία και στις εκδόσεις Ίκαρος, τον εκδοτικό οίκο που επιμελείται και κυκλοφορεί επί σειρά ετών το έργο της κ. Δημουλά και των μεγαλύτερων Ελλήνων ποιητών, αναφέροντας ότι, όπως πολλά βιβλιοπωλεία και εκδοτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, και ο Ίκαρος δίνει τον δικό του αγώνα για επιβίωση εν μέσω κρίσης.
Τέλος, η ποιήτρια μιλάει και για το ίδιο της το έργο.
“Μισώ να ξαναδιαβάζω τα ποιήματα μου”, λέει. “Είμαι μητριά των ποιημάτων μου, τα αντιμετωπίζω αποστασιοποιημένα. Γενικά είμαι πεσιμίστρια. Ο πεσιμισμός είναι η βαθύτερη αγάπη για τη ζωή. Οι αναγνώστες μου λένε πως το έργο μου είναι μια παρηγοριά για αυτούς.
Αναρωτιέμαι όμως. Πως μπορώ να τους παρηγορήσω από τι στιγμή που η ίδια είμαι απαρηγόρητη;”, δηλώνει, κλείνοντας με το όνειρο της. “Θέλω να μετατρέψω την πραγματικότητα σε κάτι το λιγότερο πραγματικό”.
