Ένα από τα λίγα βινύλια του Σταύρου Ξαρχάκου που δεν έγινε ποτέ ψηφιακό! Τη χρονιά του 1966 το ζεύγος Αποστολάτου, Καίτη και Διονύσιος, ηχογραφούν 12 γνωστά τραγούδια του συνθέτη με τη διεύθυνση ορχήστρας του Θεοφιλόπουλου.
Ο Αποστολάτος, Κεφαλονίτης μαέστρος και δάσκαλος μαντολίνου και κιθάρας, συνθέτης χορωδιακής μουσικής, αλλά και ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός από το 1960 μέχρι το 1975. “Έφυγε” το 2009. Εδώ βέβαια όπως και σε όλο το βινύλιο, κυριαρχεί η φωνή της γυναίκας του, ενώ όλες οι ενορχηστρώσεις έχουν κάτι από το “μέταλλο” της όπερας ή να πούμε καλύτερα οπερέτας (τα μπουζούκια των Μαλλίδη-Ψαρρού σε διακριτικό ρόλο, ενώ ακούγεται και το ακορντεόν του μετέπειτα λαϊκού συνθέτη Σπύρου Παπαβασιλείου).
Το τραγούδι που διάλεξα να ανεβάσω από το ξεχασμένο αυτό βινύλιο είναι από τα πιο αγαπημένα μου. Εξάλλου παρότι μεγάλη επιτυχία σε στίχους ή ποίηση του Λευτέρη Παπαδόπουλου, πέρα από τη Μοσχολιού (1964) και την παραπάνω εκτέλεση (1966) από την Καίτη Αποστολάτου εκείνα τα χρόνια, δεν “τόλμησε” καμιά άλλη ερμηνεύτρια να το τραγουδήσει.
Μην ξεχνάμε ότι ήταν και το αγαπημένο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι αφού τα Χριστούγεννα του 1963 το έπαιξε πρώτος ραδιοφωνικά πριν ακόμα κυκλοφορήσει δωρίζοντας το στους ακροατές του!
Μουσικές Αναδρομές – Μανώλης Τζιλιβάκης
