Τρεις είναι οι ΑΜΙΓΩΣ έντεχνοι δίσκοι της ελληνικής δισκογραφίας του 1960-70 που αναφέρονται στο φαινόμενο της μετανάστευσης, “διατί να το κρύψωμεν άλλωστε”, γιατί συγκεκριμένες κοινωνικές ή πολιτικές ομάδες, προτιμάνε να ξεχνάνε ότι οι προπαππούδες τους πλέναν πιάτα στο Ντιτρόιτ ή οι παππούδες τους εμφιαλώνανε μπύρα στο Μόναχο, δυο φορές οι Έλληνες πιάσανε τα πέρατα του κόσμου γιατί αυτή η χώρα, που θα μπορούσε να είναι παράδεισος, δεν είχε τα μέσα να τους θρέψει…
Στην πρώτη θέση οι δύο εκδόσεις σε δυο διαφορετικές δισκογραφικές εταιρίες του δίσκου του Μίκη “Γράμματα στη Γερμανία”, στη δεύτερη θέση οι περίφημοι “Μετανάστες” του Γιάννη Μαρκόπουλου και στην τρίτη ο δίσκος “Ροβινσώνες” του Απόστολου Καλδαρα από τον οποίο πήραμε και το τραγούδι, το μοναδικό που ερμηνεύει η Βασιλική Λαβίνα στο δίσκο αυτό.
Οι στίχοι του Γιώργου Σαμολαδά και στα υπόλοιπα τραγούδια ο Γιάννης Πάριος και η Χαρούλα, τότε, Αλεξίου…
(εντάξει, εντάξει μην βαράτε, υπάρχει και τέταρτος δίσκος αυτός του Κατσαρού με τη φωνή του Πουλόπουλου: “Τα τραγούδια της ξενιτιάς”, 1976, αλλά επειδή δεν μου αρέσει, γούστα είναι αυτά, παραποιώ την μουσική μας ιστορία και δεν τον βάζω στη λίστα μου!)
Μουσικές Αναδρομές
Μανώλης Τζιλιβάκης
