Είναι οι ίδιοι που τρία χρόνια τώρα βλέπατε καθημερινά στο δρόμο του αγώνα κατά του μνημονίου, κατά την ακύρωσης των βασικών κοινωνικών αγαθών της υγείας, της παιδείας, της εργασίας, της ελευθερίας, της αξιοπρεπούς ζωής.
Της ζωής χωρίς φόβο, της ζωής με δικαίωμα να ονειρεύεσαι, να σχεδιάζεις, να μπορείς να φροντίσεις τους αγαπημένους σου.
Της ζωής χωρίς κανένα πού να κοιμάται στα υπόγεια σκαλάκια της παλαιοημερολογίτικης εκκλησίας και στις εγκαταλελειμμένες αποθήκες, χωρίς καμιά να περιμένει έξω από το ιατρείο κοινωνικής αλληλεγγύης, χωρίς κανένα να τρώει στα συσσίτια του Αγ. Κωνσταντίνου, χωρίς το δωμάτιο με το κερί πού διάβαζε για πανελλαδικές το κορίτσι του Γιώργη, χωρίς τα ανακατωμένα σκουπίδια απέναντι από το μανάβικο στη Καλλιθέα, χωρίς τα κακόβουλα χέρια πού αγγίζουν τα παιδιά μας, χωρίς κριτές άνομους, χωρίς επικριτές ανόσιους, χωρίς ”ηγέτες” δημαγωγούς πού κλέβουν των άλλων τη δουλειά για Ναπολεόντειο τρόπαιο.
Αυτοί πού αύριο δικάζονται είναι οι ίδιοι που προσπαθούν καθημερινά να μην πληρώνει ο άρρωστος στα νοσοκομεία, να έχουν όλοι οι άρρωστοι ίδιο κρεβάτι στο νοσοκομείο, να μην θεωρείται το νοσοκομείο μαγαζί που απαιτεί να έχει κέρδος σε ευρώ στα ταμεία.
Είναι οι ίδιοι πού στις παρελάσεις τιμούσαν την ουσία του εορτασμού, την αντίσταση σε όποιον επιβουλεύεται την ελευθερία μας και όχι το βάθρο των τιμών πού θεωρεί τους κοινωνικούς αγώνες νοσηρούς.
Πού διδάσκουν αξιοπρέπεια καθημερινά, στο σχολείο, στο νοσοκομείο, στο ΤΕΙ.
Πού αγκάλιασαν ανθρώπινη αλυσίδα τα κινήματα αλληλεγγύης, την ενισχυτική διδασκαλία, τους κοινωνικούς αγώνες στο δρόμο.
Πού διδάσκουν με την ζωή τους δικαιοσύνη. Δεν σκύβουν το κεφάλι στο φασισμό της εξουσίας, σε κανένα φασισμό.
Και γι αυτό πρέπει να τιμωρηθούν. Προς παραδειγματισμό.
Δεν φοβούνται, ξέρω, να τα βάλουν με την αυτοδίκαιη αργία ούτε με την ανεργία. Έχουν ανάστημα με κοινωνική βαρύτητα στην συνείδηση μας, υπερασπιζόμενοι την κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία, την ισότητα, πρεσβευτές για το ξημέρωμα ενός δίκαιου καινούριου κόσμου.
Θα πιούμε καφέ μαζί τους την Τρίτη, έξω από τα Δικαστήρια, να θυμηθούμε και τις ημέρες πού πίσω τους άφησαν γραμμένη ιστορία μιας υγιούς κοινότητας.
Ε. Νταουντάκη
Συντρόφισσα, συνάδελφος, φίλη, συνοδοιπόρος
