Η Πρωτομαγιά του 2012 βρίσκει τους εργαζόμενους στην Ελλάδα σε θέση μάχης, απέναντι στον πόλεμο που τους έχουν κηρύξει το κεφάλαιο η κυβέρνηση η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ.
Η οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη, φαίνεται ότι αποτελεί τη μεγάλη ευκαιρία για την εργοδοσία και τις τράπεζες, να ανατρέψουν κάθε ιστορική κατάκτηση του εργατικού κινήματος.
Οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη και σε όλο τον Κόσμο, είναι αντιμέτωποι με αντεργατικές πολιτικές, που παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας και σαρώνουν τα εργατικά δικαιώματα. Το οκτάωρο, που αποτέλεσε το αίτημα του εργατικού ξεσηκωμού του Σικάγου αμφισβητείται και σε αρκετές περιπτώσεις έχει καταργηθεί.
Η εφαρμογή των μνημονίων, η υπογραφή των δανειακών συμβάσεων οδήγησε σε πλήρη κοινωνική και οικονομική κατάρρευση τη χώρα και την εργατική τάξη σε συνθήκες απόλυτης φτώχιας και εξαθλίωσης. Μετά από αυτή την εξέλιξη το εργασιακό και κοινωνικό τοπίο αλλάζει δραματικά.
Η ανεργία εκτινάσσεται σε πρωτοφανή ύψη, οι μισθοί και το εργατικό εισόδημα συμπιέζονται καθημερινά, τα κοινωνικά συλλογικά δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα έχουν μπει στη λαιμητόμο. Κυρίαρχος στόχος για το κεφάλαιο παραμένει η διατήρηση και η αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου με την υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης.
Με πρόσχημα τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, μας έχουν οδηγήσει σε κοινωνική χρεοκοπία με οδυνηρές συνέπειες για την εργατική και λαϊκή οικογένεια.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ, υλοποιώντας κατά γράμμα τις εντολές του κεφαλαίου εφάρμοσαν πολιτικές, που εκτός από την εξαφάνιση των εργατικών δικαιωμάτων είχαν τραγικές συνέπειες στην παραγωγική βάση της χώρας, οδηγώντας την οικονομία στα βάραθρο.
Στο διάστημα αυτό αναπτύχθηκαν μεγάλοι αγώνες από την εργατική τάξη ενάντια στις πολιτικές του μνημονίου, για την υπεράσπιση των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, το δικαίωμα για δωρεάν πρόσβαση και διατήρηση των κοινωνικών αγαθών, της παιδείας της υγείας της κοινωνικής πρόνοιας.
Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτές τις κινητοποιήσεις έπαιξε το Συνδικαλιστικό Κίνημα, παρά τα προβλήματα, τις χρόνιες αδυναμίες και αγκυλώσεις. Η μεγάλη συμμετοχή στις γενικές απεργίες, οι κλαδικές κινητοποιήσεις και οι αγώνες σε χώρους εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ήταν πρωτόγνωρες και με πολύ μεγάλη συμμετοχή και ένταση.
Παρ’ όλα αυτά, οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και αρκετές συνδικαλιστικές οργανώσεις, ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ελλειποβαρείς. Όχι μόνο ακολουθούσαν μια συμβιβαστική πολιτική και δεν είχαν σχέδιο για την οργάνωση του αγώνα αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις βρέθηκαν ουσιαστικά απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων.
Η εργατική τάξη στην πιο κρίσιμη στιγμή των τελευταίων δεκαετιών χρειάζεται να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια και να οργανώσει τον αγώνα της σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία, των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών.
Η μαζικοποίηση των σωματείων, η αλλαγή των συσχετισμών, η αναζωογόνηση τους, η δημοκρατική λειτουργία τους είναι στοιχεία που πρέπει να μπουν στην ατζέντα ταυτόχρονα με την οργάνωση των αντιστάσεων και των διεκδικήσεων.
Βασικό αίτημα είναι η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και της δανειακής σύμβασης, η υπεράσπιση και επαναφορά των εργατικών κατακτήσεων, με την αμφισβήτηση του χρέους και των δεσμών που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις και η τρόικα, για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πολιτική, που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η χώρα.
Οι εκλογές στις 6 Μάη είναι μια ευκαιρία να καταδικαστούν αυτές οι πολιτικές, να ενισχυθούν αποφασιστικά οι δυνάμεις της Αριστεράς, να ανοίξει ο δρόμος για ένα μεγάλο Αριστερό Ριζοσπαστικό Μέτωπο δυνάμεων, που θα βάλει τη σφραγίδα του στις πολιτικές εξελίξεις και θα ανοίξει το δρόμο για μια ριζοσπαστική φιλεργατική πολιτική.
Η Πρωτομαγιά του 2012 μπορεί να αποτελέσει μια νέα αφετηρία, για μια άλλη πορεία στη χώρα, την ενίσχυση των αγώνων και των αντιστάσεων, την επανίδρυση των συνδικάτων. Σε αυτό τον πόλεμο που μας κήρυξαν, η εργατική τάξη και ο λαός μας, με τους αγώνες τους μπορούν να είναι νικητές.
Το οφείλουμε στους νεκρούς της τάξης μας αλλά και στις νέες γενιές της εργατικής τάξης.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ – 10:00 π. μ. συγκέντρωση στο Εργατικού Κέντρου Ρεθύμνου
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
