Το πρόσφατο βούλευμα που στέλνει δύο ειδικευόμενους γιατρούς του νοσοκομείου στο δικαστήριο με τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και η παραπομπή του πρόεδρου της Ένωσης γιατρών με τις κατηγορίες της φθοράς της δημόσιας περιουσίας μόνο απογοήτευση, θυμό και αγανάκτηση μπορούν να μας γεμίζουν.
Αν κάποιος προσπαθούσε να σχηματίσει άποψη από τα δημοσιεύματα στον τύπο και τις εκπομπές (ακόμα και σε Αθηναϊκά κανάλια) από την επόμενη κιόλας ημέρα του θανάτου της Στέλλας Ακουμιανάκη θα ήταν υποχρεωμένος να πιστέψει ότι δεν πρόκειται για γιατρούς αλλά για ανθρωπόμορφα τέρατα που με ένα συνδυασμό αδιαφορίας και ασχετοσύνης σχεδόν δολοφόνησαν την άτυχη κοπέλα. Μήπως οι γιατροί δεν κάνουν λάθη ή δεν υπάρχουν ασυνείδητοι γιατροί;
Η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις.
Ο πρώτος κατηγορούμενος είναι ένα γιατρός που έχει τέτοιο πάθος με τη δουλεία του ώστε να ξημεροβραδιάζεται στο νοσοκομείο δουλεύοντας πολλές φορές εθελοντικά, και ο οποίος ενώ ούτε εφημέρευε ούτε ήταν στο νοσοκομείο όταν διακομίστηκε η άτυχη κοπέλα σέρνεται στα δικαστήρια λόγω της αναξιόπιστης μαρτυρίας ενός φύλακα που θεώρησε κατάλληλη τη στιγμή να ξεπληρώσει στο γιατρό μια φάρσα που τόλμησε να του κάνει στο παρελθόν. Όλο το άλλο προσωπικό του νοσοκομείου, το πρόγραμμα εφημεριών καθώς και οι νεαροί που συνόδευαν την κοπέλα στην αρχική τους κατάθεση διαβεβαιώνουν για το αντίθετο. Οι δύο νεαροί μετά από αρκετούς μήνες αλλάζουν την κατάθεσή τους γιατί “θυμήθηκαν” ξαφνικά την πιο βολική εκδοχή των δύο κατηγορούμενων αντί του ενός.
Ο δεύτερος κατηγορούμενος ήταν ένας από τους καλύτερους ειδικευόμενους γιατρούς της Παθολογικής κλινικής που στήριξε ως εθελοντής στα πρώτα του βήματα το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης ο οποίος ήταν στη θέση του και έκανε ακριβώς αυτά που γράφουν τα βιβλία για το χειρισμό περιστατικού μέθης και στο οποίο έχουμε το θλιβερό προνόμιο ως νοσοκομείο να έχουμε μεγάλη εμπειρία. Ήταν άτυχος γιατί εφημέρευε εκείνη την ημέρα γιατί όλοι μας αυτά θα κάναμε συμπεριλαμβανομένων και των γιατρών που συμμετείχαν στην ΕΔΕ του νοσοκομείου που ήταν αθωωτική.
Τέλος, μιλάμε για τον πρόεδρο της Ένωσης γιατρών τον εκλεγμένο μας εκπρόσωπο που αγωνίζεται καθημερινά με μόνο κίνητρο την πίστη του στη δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους. Αυτόν τον γιατρό κατηγορούν ότι ήθελε να καταστρέψει δημόσια περιουσία γιατί εξέφρασε με το θεσμικό του ρόλο την αντίθεση των γιατρών στην παράνομη τοποθέτηση των καμερών στο νοσοκομείο.
Αυτοί οι δύο γιατροί που κατηγορούνται με σαθρά επιστημονικά επιχειρήματα βασισμένα στην γνωμοδότηση ενός ιδιώτη ιατροδικαστή για να ικανοποιηθεί “το αίσθημα δικαίου” και που ο διασυρμός τους στην αρχή της καριέρας τους αποτελεί το πρώτο βήμα για πολιτικά παιχνίδια και πιθανές οικονομικές απαιτήσεις-αποζημιώσεις, είμαστε εμείς. Αυτός ο γιατρός που κατηγορείται άδικα ότι κατέστρεψε δημόσια περιουσία είναι ένας από εμάς.
Δεν είμαστε συντεχνία, είμαστε το ανθρώπινο δυναμικό του νοσοκομείου που προσπαθεί δουλεύοντας σκληρά και απλήρωτο να κρατήσει όρθιο το δημόσιο σύστημα υγείας για όλους μας. Οι κατηγορίες αυτές δυστυχώς οδηγούν σε αμυντική ιατρική τους νέους γιατρούς, περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης και άδικη απαξίωση του νοσοκομείου μας σε μια περίοδο που πρέπει να το στηρίξουμε με κάθε τρόπο.
Σας καλούμε στα δικαστήρια του Ρεθύμνου τη Δευτέρα 10 Μαρτίου να συμπαρασταθούμε όλοι στην Ένωση γιατρών του νοσοκομείου μας.
ΕΝΩΣΗ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΣΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
