Πριν πέντε περίπου έτη το Πανεπιστήμιο Κρήτης έζησε μια δύσκολη μέρα. Μια ομάδα φοιτητών χρησιμοποίησε βία εναντίον των καθηγητών τους επιβάλλοντάς τους μια κατάσταση ομηρείας που κράτησε 12 ώρες.
Οι καθηγητές του Τμήματος Φυσικής, απειλούμενοι, υβριζόμενοι και υπό περιορισμό μέχρι τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, έκαναν ότι αρμόζει σε αξιοπρεπείς ανθρώπους και ακαδημαϊκούς δασκάλους: δεν έσκυψαν το κεφάλι. Στο Πανεπιστήμιο μίας δημοκρατικής χώρας όλες οι απόψεις είναι θεμιτές αλλά όχι και όλες οι πράξεις. Η παραβίαση των νόμων και των αρχών της επιστημονικής δεοντολογίας δεν έχουν θέση σε ένα Ίδρυμα που έχει ως στόχο την γνώση. Οι αρχές του διαλόγου, του σεβασμού της άλλης άποψης και φυσικά των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι αναπόσπαστο μέρος της λειτουργίας των Πανεπιστημίων.
Το ΠΚ δεν έμεινε αδρανές απέναντι στην συμπεριφορά αυτή. Το Πειθαρχικό συμβούλιο επέβαλε τις ποινές που θεώρησε ότι άρμοζαν στις πράξεις αυτές σε 11 από τους 12 φοιτητές που αναγνωρίστηκαν σε αυτά τα επεισόδια, παρουσία των ιδίων και των συνηγόρων τους.
Το ΠΚ εξάντλησε τα όρια της δικαιοδοσίας του σε ότι αφορά το ακαδημαϊκό μέρος αυτής της υπόθεσης. Από εκεί και πέρα ούτε προσέφυγε στην Δικαιοσύνη, ούτε ζήτησε εκδίκηση. Η Δικαιοσύνη κινήθηκε αυτεπάγγελτα και δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε ή να σχολιάσουμε τις προθέσεις ή την κρίση της. Ωστόσο, είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα εξαντλήσει την αυστηρότητά της.
Νομίζουμε όμως ότι η υπόθεση αυτή θα πρέπει να μας κάνει πιο σοφούς ως ακαδημαϊκή κοινότητα. Ως δάσκαλοι οφείλουμε να εξηγήσουμε στους φοιτητές μας ακόμη καλύτερα καταβάλλοντας όση ενέργεια και δαπανώντας όσο χρόνο χρειάζονται τι είναι συμβατό και τι ασύμβατο με τις ακαδημαϊκές αξίες αλλά και οι φοιτητές μας οφείλουν να περιφρουρήσουν το Πανεπιστήμιο από την ρητορική και την πρακτική της βίας και της μισαλλοδοξίας φυλετικής, θρησκευτικής, σεξουαλικής ή πολιτικής που απαξιώνουν και ευτελίζουν την ανθρώπινη ζωή.
Πρυτανεία Πανεπιστημίου Κρήτης
