Η συνεχιζόμενη μνημονική πολιτική της λιτότητας βρήκε αυτή τη φορά να ξεσπάσει, με τον πιο βίαιο και άδικο τρόπο, στο υπέρτατο κοινωνικό αγαθό, την Υγεία.
Ανέκαθεν αποτελούσε πάγιο συνδικαλιστικό και κοινωνικό αίτημα η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα Υγείας που θα συμπεριελάμβανε τους ασφαλισμένους όλων των Ταμείων. Ο ΕΟΠΥΥ, πράγματι, δημιουργήθηκε και συμπεριέλαβε όλα σχεδόν τα ασφαλιστικά Ταμεία, αλλά δυστυχώς, πήρε σάρκα και οστά, κατ’ επιταγή της Τρόικας, όχι για να λύσει προβλήματα, επί της ουσίας, αλλά για να εξοικονομηθούν χρήματα. Αυτό φάνηκε, εξάλλου, από την ταχύτητα με την οποία δημιουργήθηκε, χωρίς να υπάρχει κανενός είδους διαβούλευση και κοινωνικός διάλογος, χωρίς να υπάρχει κανένα μεταβατικό στάδιο.
Οι δυσλειτουργίες του, φάνηκαν από την πρώτη στιγμή, αφού οι υπάρχουσες δομές υγείας (Δημόσια Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, Πολυιατρεία ΙΚΑ) που ήδη είναι υποστελεχωμένες και υπολειτουργούν, δεν μπορούν να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες των ασφαλισμένων. Απ’ την άλλη, οι ιδιώτες ιατροί, αρνούνται να υπογράψουν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, συμβάσεις με το νέο φορέα, αφού διαφωνούν σε πάρα πολλά σημεία με αυτόν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το 90% του ελληνικού λαού, που οι περισσότεροι εξ’ αυτών πληρώνουν αδρές εισφορές για την περίθαλψή τους, να είναι ουσιαστικά ανασφάλιστοι, αφού δεν μπορούν να έχουν το γιατρό που θέλουν στο χρόνο που τον επιθυμούν κι έτσι αναγκάζονται, σε περίοδο βαθιάς οικονομικής ύφεσης, να πληρώνουν μεγάλα ποσά για να μπορούν να έχουν το αυτονόητο, την υγεία τους!
Οι ασφαλισμένοι του πρώην ΟΠΑΔ είναι αγανακτισμένοι και βρίσκονται σε απόγνωση, αφού εν μία νυκτί έχασαν την περίθαλψή τους, για την οποία πλήρωναν και συνεχίζουν να πληρώνουν υψηλότατες εισφορές.
Μετά τα παραπάνω, θεωρούμε σκόπιμο και απαραίτητο η ΑΔΕΔΥ, σε κεντρικό επίπεδο, να αναλάβει πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση, οργανώνοντας δράσεις και κινητοποιήσεις που θα αναδείξουν, αφενός, το πρόβλημα και θα συμβάλλουν, αφετέρου, στη βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης των ασφαλισμένων.
