Xιλιάδες εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν την αναλγησία και τις αντικοινωνικές εμμονές της Δεξιάς. Ήδη από τον καιρό των μνημονίων, το καθεστώς του αναπληρωτή εκπαιδευτικού δε χρησιμοποιήθηκε για την αναπλήρωση προσωρινών κενών, όπως θα περιμέναμε σε ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος. Αντίθετα, χρησιμοποιείται την κάλυψη πάγιων αναγκών, ώστε να μειώνει το κόστος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς.
Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί υποχρεώνονται να πάνε στις περιοχές όπου τους ορίζεται να διδάξουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ν’ αντιμετωπίσουν, με πενιχρό μισθό, τις αυξημένες δαπάνες μετακίνησης και διαμονής. Αλλά αυτό είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου: το καθεστώς ασφάλισής τους είναι επιεικώς απαράδεκτο. Έπρεπε να είναι ασφαλισμένοι από την πρώτη κιόλας στιγμή, όχι να περιμένουν μέχρι και έξι μήνες για να είναι καλυμμένοι. Επίσης, το καθεστώς των αναρρωτικών αδειών, όπως καταγράφηκε ήδη στην επικαιρότητα, είναι ανεπίτρεπτα απάνθρωπο και τιμωρεί τον/την εκπαιδευτικό που νόσησε, έπαθε ατύχημα ή κυοφορεί!
Αυτή η αντιμετώπιση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών δεν είναι ένδειξη «ανικανότητας» του κράτους. Είναι μια ακόμα κεντρική πολιτική επιλογή μιας απόλυτα ανάλγητης, ιδεοληπτικής, φανατισμένης κι επικίνδυνης κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που περιφρονεί και σιχαίνεται τους εργαζόμενους. Μιας κυβέρνησης που βάλθηκε, με άλλοθι το 41% που το προβάλλει ως μόνιμη απάντηση σε κάθε ερώτηση, να ξηλώσει ό,τι απέμεινε από όσα επέτρεπαν στο ελληνικό κράτος να δίνει στους πολίτες του την ελπίδα πως κάποτε θα γίνει ένα σοβαρό κράτος που μεριμνά για τους πολίτες του και τους παρέχει αυτά που πληρώνουν με τους φόρους τους. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου κράτους όμως η Νέα Δημοκρατία τα συκοφαντεί ως «εμμονές», «αναχρονισμούς» κ.α.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας είναι ξεκάθαρο: η μεθοδευμένη διάλυση της παιδείας πρέπει να σταματήσει ΑΜΕΣΑ. Απαιτούμε την άμεση πρόσληψη εκπαιδευτικών με μόνιμη σχέση εργασίας και τη μονιμοποίηση των αναπληρωτών για την κάλυψη πάγιων αναγκών, καθώς και την άμεση εξίσωση της ασφαλιστικής κι εργασιακής μεταχείρισης των αναπληρωτών με τους μόνιμους. Οτιδήποτε άλλο, όποια δικαιολογία κι αν επικαλεστεί η κυβέρνηση, θα είναι συνέχιση της αντιεκπαιδευτικής της πολιτικής και υπονόμευση του μέλλοντος της νέας γενιάς.
