Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη
(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.
Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.
Δε γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.
Με τη Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.
Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)
Α.Γ.ΤΕΜΕΝΙΑ 1930
Αγάπης δέντρο πράσινο, βασιλικού κλωνάρι,
μετάνοιες κάνω στο θεό, άλλος να μη σε πάρει.
Στο κόσμο μιά αγάπησα, άλλη δεν θ’ αγαπήσω
κι εκείνη αν με αρνηθεί, μονάχος μου θα ζήσω.
Κλαίνε τα κακορίζικα, τα μάθια μου για σένα,
μα συ δεν είσαι μπιστικιά, να μ’ αγαπάς εμένα.
ΑΠΟΚΛΗΡΟΣ 1930
Απήτις[1] και δεν έρχομαι και δε συχνομιλούμε,
σαν τον νεκρό δίχως πνοή, στέκω και συλλογούμαι.
Σαν αποθάνη ο άθρωπος, όλα τα τελειώνει,
μα χει και παρηγοριά, τα βάσανα γλυτώνει.
Μαλώνω με την τύχη μου, μαλώνω με τη μοίρα
και τη δική σ(μ)ου απόφαση, από καιρό την πήρα.
[1] Από τη στιγμή.
