ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ι ΤΣΙΡΙΜΟΝΑΚΗΣ

Ανω(Επώ)νυμοι μαντιναδολόγοι (19ο)

Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη

 (Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.

Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.

Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.

Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.

Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)

Γ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΜΑΖΑ 1939

χελιδονάκι θα γενώ και θάρθω στο χωριό σου,

να κάμω τη φωλίτσα μου, σεις το προσκέφαλο σου.

Τα μάτια σου με σφάζουνε, όταν τα χαμηλώνεις

κι όταν τα παίζεις και γελάς, το στήθος μου πληγώνεις.

Το γιασεμί μαραίνεται, το χιόνι λεί και τρέχει,

μα της αγάπης ο καϋμός, παρηγοριά δεν έχει.

Γ.Ν. ΦΥΛΑΚΗ 1930

Τση φυλακής ο ποταμός, βρέχει δε βρέχει τρέχει

και τη νυκτερινή σχολή, η φυλακή δεν έχει.

Να μ’ αγαπάς δεν μ’ αγαπάς, να μ’ αρνηθείς δεν θέλεις,

λέω σου να μοιράσομε και κάθεσαι και κλαίεις.

Αγάπαμε κι αγαπώσε, ήλεγες κ’ ήλεγα σου,

από σήμερα και μπρος γύρευε τη δουλειά σου.

Γ.Τ.ΦΥΛΑΚΗ

Όπου κι αν πάω κι αν σταθώ, κορίτσια βλέπω ομπρός μου,

μα η δική σου ομορφιά, θάμπωσε το φως μου.

Σαν και την όψη τ’ ουρανού, της θάλασσας τα βάθη,

της γης το θεμελίωμα, έχει η δική μ’ αγάπη.

Καλιά χα να με πότιζες, φαρμάκι να αποθάνω,

παρά να ζω με σαϊτιές, να μη μπορώ γιάνω.