Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη
(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.
Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.
Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.
Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.
Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)
Ι.Π. ΣΤΑΛΟΣ 1940
Βουνά λαγκάδια και κλαδιά, ανοίχτε να περάσω
και μην ανάψετε φωτιά, όταν αναστενάζω.
Αναστενάζουνε πολύ, μα όχι σαν κι εμένα,
όταν αναστενάξω εγώ, στάσει η καρδιά μου αίμα.
Έκανες την καρδούλα μου, φωτιά ,μεγάλη βγάνει
και δεν πιστεύω να βρεθεί, γιατρός να μου τη γιάνει.
ΙΩΣ.Κ.1940
Ο ήλιος όταν πρωτοβγεί, γυρίζει με καμάρα,
όλ’ αγαπούνε φανερά κι εγώ με την τρομάρα.
Σ’ αγάπησα ειλικρινά κι όχι μαργιολεμένα,
σαν τα σκοινιά του καραβιού, πούνε σφιχτά δεμένα.
Δεν θέλω μέσα στην καρδιά, να βάλω άλλο πόνο,
θέλω η πληγή που μ’ άνοιξες, αυτή να μείνει μόνο.
KAΪΝΑ Π. Ε. Ειρ…1930
Ως πότε μαύρη θάλασσα, θα με κρατείς σιμά σου
και θα με δέρνουνε, τα άγρια κύματα σου.
Ως πότε τα ματάκια μου, θα τρέχουν σαν αυλάκι
κι ως πότε θα μου χύνουνε μέσ’ στη καρδιά φαρμάκι.
Ωσάν πουλί μου έφυγε, ωσάν πουλί μου χάθη
και μ’ άφησε να καίγομαι, σε βάσανα σε πάθη.
