Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη
(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.
Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.
Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.
Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.
Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)
ΚΑΝΔΑΡΤΖΗΣ ΣΤΥΛ. ΠΛΑΤΑΝΕ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1940
Δυό μάτια αγάπησα χωρίς, να τα καλογνωρίζω
κι επήρανε μου την καρδιά και πλειό δεν την ορίζω.
Δυο μάτια αγάπησα τρελά, καθώς τα πρωτοείδα,
μα κείνα δεν μου δώσανε, ποτέ καμμιά ελπίδα.
Δυό μάτια που μου έριξαν, μια ματιά τους μόνο,
με την καρδιά ως που να ζω, μ’ αφήκανε τον πόνο.
ΚΑΛΥΒΙΑΝΟΣ 1939
Πόνο ακούω στην καρδιά, ν’ αναστενάξω,
μα πάλι το μετανοώ, καλλίτερα ας πεθάνω.
Έλα σκληρή και πρόφτασε, τα μάτια μου πριν κλείσω,
έλα μιά λέξη να σου πώ, θέλω να σε φιλήσω.
Κάποιες καμπάνες θλιβερά, θα ακούσεις να κτυπήσουν,
για μεν σκληρή τα μάτια σου, δεν θέλω να δακρύσουν.
ΚΑΣΤΕΛΛΙ ΠΥΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΣ 1939
Αν ίσως είναι ψεύτικια, η αγάπη που μου κάνεις,
να μη βρεθεί νερό να πιείς, όντα θα ν’ αποθάνεις.
Αν ίσως και μ’ απαρνηθείς, με δάκρυα να ζήσεις
και μαύρο άγγελο να δεις, όταν θα ξεψυχήσεις.
Αν μ’ αρνηθείς να μη βρεθεί, τόπος να κατοικήσεις
και για νερό το δάκρυ μου, να πιείς να ξεψυχήσεις.
