Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη
(Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.
Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.
Δε γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.
Με τη Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.
Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)
ΛΑΜΠΙΝΗ Μ.Π. 1930
Καρδιά μου άτυχη καρδιά, πάντοτε θα ‘χεις πόνο,
γιατί ανατρέφεις έρωτα, με μια ελπίδα μόνο.
Να ζήσης μόνο μιά αυγή κι αυτή μόνο σε φθάνει,
τριαντάφυλλο που ζει πολύ, τη μυρουδιά του χάνει.
Θυμήσου τις γλυκιές στιγμές, που πέρασα μαζί σου
και τώρα να μ’ απαρνηθείς, δε σε πονεί η ψυχή σου;
ΝΕΡΟΚΟΥΡΟΥ 1939.
Να ήμουν αύρα της νυκτός, πλησίον σου να μένω,
όταν γελάς να χαίρομαι κι όταν πονάς να κλαίω.
Ήθελα νάμουν άγγελος, να πορπατώ μαζί σου
κι άνε μιλήσης αλλουνού, να πάρω τη ψυχή σου.
Αγγελική ζωή περνά, όποιος δεν κάνει αγάπη,
που πέφτει και σηκώνεται, χωρίς καϋμό και πάθη.
ΝΙΖΑΝΙΔΕΣ ΜΑΡΑΛΙΑ 1940
Σκλάβα η καρδιά μου δέθηκε κ’ έχει για σένα πόνο,
Να βλεπες είς τον θρόνο της, εσένα έχει μόνο.
Σκλάβα η καρδία μου δέθηκε, αγάπη μου κοντά σου,
πες μου μικρό μου αν μ’ αγαπάς κι αν με πονεί η καρδιά σου.
Σκλάβα η καρδιά μου δέθηκε, με κούφιες αλυσίδες
κι εσύ ποτέ δε μου δωσες, παρηγοριάς ελπίδες.
