ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ι ΤΣΙΡΙΜΟΝΑΚΗΣ

Ανω(Επώ)νυμοι μαντιναδολόγοι (32ο)

Από τον Ματθαίο Ιωάν. Τσιριμονάκη

 (Συλλογή από μαντινάδες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της Κρήτης πριν το 1940.

Τις υπογράφουν με ονοματεπώνυμο, όνομα, επώνυμο ή και ψευδώνυμο διάφοροι μαντιναδολόγοι.

Δεν γνωρίζω αν είναι δικές τους δημιουργίες ή είναι μεταφορείς ποίησης παλαιότερων δημιουργών.

Με την Συλλογή αυτή παίρνουμε μια γεύση από την ποίηση ανωνύμων ποιητών, από τους οποίους πήραν τις βάσεις για τις δημιουργίες τους σημερινοί συνεχιστές.

Παρατηρούμε πως υπάρχει αυθορμητισμός στην έκφραση αλλά και στη γλώσσα χωρίς κάποια επιτηδευμένη τεχνική. Αυτή που δυστυχώς χρησιμοποιούν ορισμένοι μαντιναδολόγοι, νέοι και παλαιοί, μπουκώνοντας τις μαντινάδες με λέξεις του ιδιώματος.)

N.ΚΑΚΟΣ 1926

Έτσι μούρχεται, την πίστη μου ν’ αλλάξω

κι από τα μαλλιά σου , νάρθω να σ’ αρπάξω.

Κρέμασε τα ξανθά μαλλιά, από το παραθύρι,

να κάμω σκάλα να ανεβώ, να σε φιλώ στα χείλη.

Για ρουμπί, για ρουμπί, δυό γιαρουμπή πέντε δέκα

κι όποια δεν εκουρεύτηκε, δεν λέγεται γυναίκα.

Ν.ΜΠΕΛ.1930

μέσα στα φύλλα της καρδιάς. με καίει το φιλί σου,

απής είς την αγκάλη μου έβαλα το κορμί σου.

Ολημερνής κι οληνυχτίς, δέρνει ο βοριάς τη Σούδα,

σκάσε παλιά αγαπητικιά, μα γω κάνα καινούργια.

Δεν θέλω πιά να μου μιλάς, να λες και τόνομα μου,

γιατί ποτέ δεν τόκαμες, σκύλα το θέλημα μου.

ΝΤΟΥΛΙΑΝΑΚΙ 1939

Σαν αποθάνω κι ακουστεί, φτερούγισμα κοντά σου,

είν’ η ψυχή μου και ποθεί, νάρθη στην αγκαλιά σου.

Της βρύσης το κρύο νερό, στον πόνο γιατρικό ναι

κι αν μ’ αγαπάς με την καρδιά, όσο μπορείς το χώνε.

Εγώ ‘μαι Σφακιανό πουλί, χαράτσι δεν πληρώνω,

σαν τ’ αγριμάκι στο βουνό, γυρίζω και μερώνω.