Ένα θεριό ν’ ο πόλεμος κι η προσφυγιά ν’ αμπλά του
κι είναι κι οι δυο τους ζυμπραγά κοπέλια του θανάτου
*αμπλά=αδελφή, ζυμπραγά=δίδυμα
1. Στο προσφυγικό αποτυπώνεται ολόκληρη η υποκρισία και η παρακμή του παγκόσμιου καπιταλιστικού μοντέλου. Ενός μοντέλου που βασίζει την “πρόοδό” του, από την αποικιοκρατία μέχρι σήμερα, στην εκμετάλλευση των χωρών του “τρίτου κόσμου”. Το ίδιο μοντέλο βλέπουμε να ισχύει και στο εσωτερικό της ΕΕ, με την εκμετάλλευση των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας προς όφελος του «σκληρού» κέντρου, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μια φορά πως οι κάθε λογής αδύναμοι αποτελούν αναλώσιμα “εργαλεία” για την ευημερία και ανάπτυξη των ισχυρών.
2. Τόσο οι συμφωνίες του Δουβλίνου για το μεταναστευτικό παλιότερα, όσο και η πρόσφατη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό ξεφτιλίζουν ακόμα περισσότερο την πολυδιαφημισμένη ευρωπαϊκή συμμαχία και κάθε ψήγμα ανθρώπινης πολιτικής.
3. Η λύση του είναι απλή και όσο δεν μιλάμε για αυτήν, τόσο απομακρυνόμαστε από οποιαδήποτε αξιοπρεπή διαχείριση του ζητήματος. Να σταματήσουν οι πόλεμοι. Πόσο μάλλον αυτοί που γίνονται με βασική ευθύνη των χωρών που δέχονται τα προσφυγικά κύματα. Να σταματήσει ο εξευτελισμός και ο οικονομικός στραγγαλισμός των πιο αδύναμων χωρών. Είναι τεράστια υποκρισία από πλευράς Κρήτης να μην έχουμε πρόβλημα με τη βάση της Σούδας αλλά να έχουμε με τα θύματά της.
4. Το ελληνικό κράτος ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχει μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση, είναι όμως το πλέον ακατάλληλο για να διαχειριστεί την κατάσταση. Και αντί να προσπαθήσει για το καλύτερο δυνατό, ρίχνει λάδι στη φωτιά του διχασμού, που ήδη υπάρχει απέναντι στο θέμα, και “υπόσχεται” φυλακισμένους-εγκλωβισμένους ανθρώπους.
5. Με άξονα το προσφυγικό έχει δημιουργηθεί μια αγορά με όλες τις νόμιμες και παράνομες μορφές της, μια πραγματική βιομηχανία κέρδους και εκμετάλλευσης με τα ιδιαίτερα πλέον συμφέροντα τους. Κονδύλια, υπουργεία, αστυνομία, ύποπτες ΜΚΟ, διακινητές, δουλέμποροι, σωματέμποροι κ.α.
6. Η κοινωνία στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι θεατής που δέχεται τόνους προπαγάνδας από τον κυρίαρχο ξενοφοβικό λόγο. Παρά τις δικές της δυσκολίες και την προπαγάνδα που δέχεται, σε ένα μεγάλο βαθμό έχει επιδείξει δημοκρατικά αντανακλαστικά στο ζήτημα του προσφυγικού τα τελευταία χρόνια. Φυσικά το κακό ουρλιάζει ενώ το καλό ψιθυρίζει.
7. Το παράδειγμα των νησιών του ανατολικού αιγαίου είναι ακριβώς αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε. Κλειστά κέντρα κράτησης. Στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χρειάζεται προφανώς αποσυμφόρηση των νησιών και διασπορά τους σε όλη την επικράτεια. Οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν, όσο αυτό θεωρούμε ότι μπορεί να συμβεί, εάν θα μείνουν στη χώρα ή αν θα συνεχίσουν για κάποια άλλη. Στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να υπάρχουν διαθέσιμα ενταξιακά προγράμματα στην εκπαίδευση, την εργασία και τις δομές υγείας.
8. Οι φωνές γύρω από “την αλλοίωση του πολιτισμού μας”, “την αύξηση της εγκληματικότητας”, “την πληθυσμιακή αλλαγή”, “την υγειονομική βόμβα”, “το μη ενδιαφέρον για τον Έλληνα” και διάφορα άλλα είναι αυτές που στρέφονται ενάντια στους ίδιους τους πρόσφυγες και όχι στους υπεύθυνους της προσφυγιάς. Ρίχνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο ενάντια σε ταλαιπωρημένους και ξενιτεμένους ανθρώπους ντροπιάζοντας όλους και όλες μας. Προφανώς και η διαχείριση του προσφυγικού είναι άθλια από πλευρά κράτους αλλά δεν θα την πληρώσουν και για αυτό οι πρόσφυγες.
9. Γνωρίζουμε από ξενιτιά, γνωρίζουμε πώς να ζούμε με ξενιτεμένους, γνωρίζουμε και από φιλοξενία. Φιλοξενία πραγματική και όχι αυτή των τουριστικών εκθέσεων! Τη φιλοξενία που θεωρεί ντροπή να ζουν άνθρωποι στοιβαγμένοι και εγκλωβισμένοι και όχι αυτή που κάνει τα πάντα για καλές κριτικές στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες ενώ γύρω ο “κόσμος καίγεται”.
10. Να δείξουμε αλληλεγγύη στους ξενιτεμένους χωρίς “ναι μεν, αλλά”. Να αγωνιστούμε μαζί τους για να καταργηθούν οι ρατσιστικές συμφωνίες της ΕΕ για το προσφυγικό. Να παλέψουμε να σταματήσουν οι πόλεμοι. Αγώνας για ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων στις χώρες επιλογής τους.
Μαζί με τους πρόσφυγες να αντισταθούμε στο ρατσισμό κράτους και ακροδεξιάς.