ΑΠΟΨΕΙΣ Μουσικες Αναδρομες

Αντώνης Καλογιάννης, Μίμης Πλέσσας – Το ποτάμι (1973) – του Εμμανουήλ Τζιλιβάκη

Την ίδια χρονιά που κυκλοφορεί σε βινύλιο ενας από τους πιο ωραίους δίσκους του Μιμη Πλεσσα σε στίχους ή ποιηση αν προτιμάτε, του Δημήτρη Χριστοδούλου, ακούγεται και στην ταινία “Θεμα συνειδήσεως” με το Νίκο Κουρκουλο το υπέροχο “Ποτάμι”.

Σκηνοθέτης ο Πέτρος Λύκας, ο μοντερ των πιο ωραίων ταινιών του ελληνικού κινηματογραφου εκείνων των χρόνων και σεναριογραφος ο Δημήτρης Φωκάς (Σταυρος Τσιώλης). Θυμάστε τον Πέτρο Λύκα το σκηνοθετη του “Κοριτσιου του 17”; Κοινωνικό δράμα της Φίνος, από εκείνα τα “κλισεδιάρικα” θα ελεγε κάποιος, αλλά με πολύ ρεαλιστικό τέλος σε σχέση με την πλειοψηφία των ταινιών της εποχής όπου όλα κλείνουν με ενα καλό …γάμο όλων!

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=kkC07w-xdo8[/youtube]

Ο Αντώνης Καλογιάννης, η χούντα ακόμα τον κυνηγούσε, στην αρχή και το τελος της ταινίας ερμηνεύει με μια πολύ λιτη ενορχήστρωση με κύριο όργανο το σαντούρι (Διακογιώργης;), σε σχέση με την ηχογραφηση του βινύλιου “Για μια σταγόνα αλάτι”, ένα από τα πιο μελωδικά τραγούδια του Μίμη Πλεσσα:

Τραβώντας για το θάνατο
πέρασα το ποτάμι
πέρασα από τα νιάτα μου
κι απ τον πικρό καιρό…

Τώρα φωνάζουν πίσω μου
“ποιος είσαι εσυ που πέρασες”
Τώρα φωνάζουν πίσω μου
“ποιος είσαι συ που ξέχασες”

Τόσοι βρήκαν το θανατο,
κανείς τον ποταμό..

του Εμμανουήλ Τζιλιβάκη