της Ελένης Ντακάκη, μέλους της τοπικής οργάνωσης
του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)
Την εβδομάδα που πέρασε, τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου και την Τρίτη 12 είχαν προγραμματιστεί στα δικαστήρια της πόλης μας δυο δίκες σχετικές με τα επεισόδια της 2ης Σεπτεμβρίου, δηλαδή των ταραχών κατά την απόπειρα κατάσχεσης επιχείρησης συμπολίτη μας, που τελικά ματαιώθηκε.
Όσον αφορά το αποτέλεσμα της πρώτης δίκης, ο αγωνιστής αθωώθηκε, καθώς από τις καταθέσεις των μαρτύρων δεν αποδείχθηκε η πρόκληση εκ μέρους του υλικών ζημιών και δεν αντιστάθηκε κατά τη σύλληψη. Η δεύτερη δίκη αναβλήθηκε για τις 14 Δεκεμβρίου, αφού ο μηνυτής και μάρτυρας κατηγορίας, ο γνωστός «κόρακας» Ιωάννης Παναγόπουλος, δεν προσήλθε στο δικαστήριο, για να καταθέσει. Γι’ αυτό του επιβλήθηκε πρόστιμο 150€ και διατάχθηκε η προσαγωγή του στην ορισμένη δικάσιμο. Τέλος αναβάλλονται οι πλειστηριασμοί στην Κρήτη μέχρι την 28η Ιανουαρίου 2018.
Ο απολογισμός λοιπόν των πρώτων εβδομάδων του Σεπτέμβρη, μήνα που θα σηματοδοτούσε την έναρξη των πλειστηριασμών:
- Το μαγαζί του συμπολίτη μας δεν κατασχέθηκε χάρη στην επέμβαση/ αλληλεγγύη του κόσμου. Οι αλληλέγγυοι επέδειξαν αποφασιστικότητα και επιμονή στο στόχο τους, παρά την παρουσία δυο διμοιριών ΜΑΤ. Παρέμειναν εκεί για πολλή ώρα και δεν άφησαν να ολοκληρωθεί η κατάσχεση.
- Το όργανο των funds, που ήρθε να αρπάξει, εκ μέρους των αφεντικών του, περιουσία Ρεθυμνιώτη επιχειρηματία, έφυγε άπραγο, κάνοντας προκλητικές δηλώσεις προσπαθώντας να κρατήσει τα προσχήματα και να περισώσει τον εγωισμό του, με αποτελέσματα διαφορετικά απ’ αυτά που επιδίωκε. Ο Σύλλογός του τον επέπληξε θεωρώντας ότι έδρασε αντιδεοντολογικά προς την ιδιότητα του δικαστικού λειτουργού και παράτυπα, εκτός της περιοχής δικαιοδοσίας του, συμπεριφερόμενος σαν εργολάβος στην υπηρεσία συμφερόντων ιδιωτικών εταιριών.
- Οι αποφάσεις των δικαστηρίων εκτός από αθώωση του κατηγορούμενου και δικαίωση των συναγωνιστών και των αλληλέγγυων που προσέτρεξαν αυθόρμητα να συνδράμουν, συνιστά και νίκη ολόκληρης της κοινωνίας, καθώς αναγνωρίζεται το δικαίωμα του πολίτη να διαμαρτύρεται, ενίοτε και εντόνως, προκειμένου να προστατεύσει την περιουσία και τα μέσα επιβίωσής του, ακόμα κι όταν ο αντίπαλος έχει ζητήσει τη συνεπικουρία των οργάνων της έννομης τάξης.
- Ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος του Εφετείου Κρήτης αποφάσισε αποχή των συμβολαιογράφων-μελών του από τη διενέργεια πλειστηριασμών μέχρι την Τακτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018. Αυτό πέρα του ότι δίνει ανάσα στους οφειλέτες που ζουν με την αγωνία να χάσουν το βιος τους, επίσης φανερώνει τη συναίσθηση του ρόλου των συμβολαιογράφων ως λειτουργών που φέρουν ευθύνη απέναντι στην κοινωνία, και του έργου τους που είναι η διαμεσολάβηση με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των αδύναμων.
Ως συμπέρασμα: Οι δικαστικές αρχές της πόλης αντιλαμβάνονται ότι σε μια κοινωνία που χειμάζεται είναι αναμενόμενο να υπάρχουν βίαιες αντιδράσεις του κόσμου και μέχρι στιγμής όλα γίνονται σε πολιτισμένο-ακόμα-κλίμα. Οι βωμολοχίες που ακούστηκαν κι οι μικροφθορές που προέκυψαν από τη μεριά των συναγωνιστών είναι απόλυτα δικαιολογημένες. Όταν το διακύβευμα της αντιπαράθεσης είναι οι κόποι μιας ζωής, ας μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις για ψυχραιμία. Όμως τα πράγματα δεν έχουν αγριέψει, είμαστε στην αρχή. Οι εντολοδόχοι των δανειστών που παριστάνουν την ελληνική κυβέρνηση, αφού προσέφεραν στα αφεντικά τους δημόσιες υποδομές, εθνικούς πόρους και αγαθά, υπερχρεώνουν την κοινωνία για να αρπάξουν για λογαριασμό τους μέσω των χρεών και την ιδιωτική περιουσία.
Το μεγάλο μέρος της κοινωνίας παρακολουθεί αμέτοχο, αδιάφορο ή κουνώντας το δάχτυλο και στρέφοντας τα βέλη προς τη μια ή την άλλη ομάδα για να επιρρίψει την ευθύνη. Δικαιολογίες για να παραμείνει αδρανές. Όμως όπως ανέφερα και παραπάνω, ολόκληρη η κοινωνία επωφελείται από τη δράση όσων συμμετέχουν σε κινήματα και συλλογικότητες, που έχουν δημιουργηθεί σε όλη τη χώρα ως πυρήνες αντίστασης ενάντια στην κατοχή, είτε για να εμποδίσουν κατασχέσεις, να ματαιώσουν πλειστηριασμούς ή να διώξουν όσους έρχονται στα μουλωχτά να φυτέψουν ανεμογεννήτριες στον Αη Βασίλη.
Σαφώς το πρόβλημα είναι πολιτικό, ξεκινά από την υποτέλεια της χώρας από συστάσεως του ελληνικού «κράτους», που κατέληξε σε ολοκληρωτική παράδοση και κατοχή με την υπογραφή μνημονίων. Η λύση που πρέπει να δοθεί είναι πολιτική, συνολική, και όχι να περιορίζεται στο να διορθώσει ορισμένες εκφάνσεις της παραχώρησης της χώρας. Όμως εκεί δε θα φτάσουμε παρακολουθώντας από τα ευρείας κατανάλωσης ΜΜΕ την προβολή μιας εικονικής πραγματικότητας. Δε γίνεται συνειδητοποίηση της κατάστασης και αντιμετώπισή της χωρίς προσωπική εμπλοκή και ενεργό δράση.
Υπάρχουν δρομολογημένες αποφάσεις ξεπουλήματος, που η ισχνή αλλά αποφασιστική αντίσταση του κόσμου τις φρενάρει προς το παρόν, όμως αργότερα θα χρειαστεί δυναμικότερη απάντηση και μαζικότερη συμμετοχή. Καλά θα κάνει λοιπόν η κοινωνία και δη η Ρεθυμνιώτικη, να σταματήσει να επωφελείται παρασιτικά και να καρπώνεται τα κέρδη του αγώνα εκατό ή διακοσίων αγωνιστών, να παριστάνει την αφ’ υψηλού φιλήσυχη-πολιτισμένη, για να μην ξεκουνάει από τη βολή της, επειδή νομίζει ότι η σειρά της αργεί ακόμα. Ας το καταλάβει πια ότι σε συνθήκες μεθοδευμένης κλιμακούμενης εξαθλίωσης και ξεπουλήματος η αντίσταση δεν είναι απλά κατανοητή ή δικαιολογημένη, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
