ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ

Αξιοποίηση ή καταστροφή της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές;

Ο ΚΟΣΜΟΣ διαφωνεί ριζικά με τις συνθήκες που δημιουργούνται στις παραθαλάσσιες περιοχές με το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, του οποίου η συζήτηση του ολοκληρώθηκε σήμερα στη Βουλή.

Ο καινούργιος νόμος όχι μόνο δε διορθώνει αλλά επιβαρύνει την ήδη καταχρηστική εκμετάλλευση παραλιών και αιγιαλών, διαιωνίζοντας ένα αποτυχημένο μοντέλο σε βάρος των συλλογικών μας αγαθών.

Η κατάργηση του απαιτούμενου ελάχιστου πλάτους και η μείωση του ορίου ελάχιστου μήκους για τις παραλίες που θα παραχωρούνται για εκμετάλλευση, αλλά και η αύξηση της κάλυψης με ομπρέλες και ξαπλώστρες από 50% σε 60% στις περιοχές παραλιών που δεν εντάσσονται στο δίκτυο NATURA 2000, είναι σε λάθος κατεύθυνση και δεν εξυπηρετεί τους πολίτες, ή το δημόσιο καλό. Ομοίως, με την αλλαγή του καθεστώτος του παλαιού αιγιαλού σε ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου. Θεωρούμε ότι η ρύθμιση προσβάλλει τον εκτός συναλλαγής χαρακτήρα του παλαιού αιγιαλού, κάτι που αξιολογείται ότι προσκρούει στις διατάξεις του Συντάγματος.

Η επιβάρυνση όλο και περισσότερων παραλιακών εκτάσεων αναδεικνύεται σε μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, που αλλοιώνει ακόμα και την εικόνα του τουριστικού μας προϊόντος.

Επιπλέον, οι προβλεπόμενες διατάξεις παραχώρησης δε λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις ανάγκες προστασίας της παράκτιας ζώνης από την διάβρωση λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά και τις ασυντόνιστες επεμβάσεις στην ακτή από κάθε είδους λιμενικά έργα.

Το καινούργιο νομοσχέδιο δεν αγγίζει επίσης σημαντικά προβλήματα των ακτών που προέρχονται από την εκτός σχεδίου δόμηση, τη διάνοιξη παράνομων παραλιακών δρόμων, τη μεγάλη καθυστέρηση ολοκλήρωσης του χωροταξικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού, των Διαχειριστικών σχεδίων για τις περιοχές Natura 2000 και την έλλειψη μελετών φέρουσας ικανότητας με συμμετοχή των τοπικών πληθυσμών και για την εξυπηρέτηση των συλλογικών αναγκών.

Το Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΠΖ) στη Σύμβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο αποτελεί αδιαμφισβήτητα μέρος του ενωσιακού δικαίου. Το γεγονός πως η Ελλάδα δεν το έχει κυρώσει ακόμα δεν μας απαλλάσσει από το γεγονός πως η κυβερνητική πρωτοβουλία το παραβιάζει κατάφορα αφού βάσει αυτού, ο καθορισμός αδόμητης ζώνης αιγιαλού είναι κατ ελάχιστο στα 100 μέτρα.

Συμμεριζόμαστε τέλος τις ανησυχίες και αντιδράσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και των κινημάτων για την προστασία των Παραλιών σε σχέση με τα προστατευόμενα οικοσύστηματα της παράκτιας ζώνης. Θεωρούμε ότι η εισαγωγή της νέας ad hoc «κατηγορίας» προσωρινού καθεστώτος προστασίας (οι «απάτητες παραλίες») δεν έχει σαφή προσδιορισμό και οδηγεί σε κατακερματισμό του προστατευτικού καθεστώτος των περιοχών του δικτύου Natura 2000, για τις οποίες καθυστερούν αναπιτρεπτα οι απαραίτητες διαχειριστικες μελέτες.

Για τον ΚΟΣΜΟ, η υιοθέτηση θετικών τεχνικών λύσεων όπως η κοινή πλατφόρμα καταχώρησης των παραχωρούμενων εκτασεων και το QR-Code για την ενημέρωση των πολιτών και τις δημόσιες καταγγελίες, δεν αρκούν ώστε να θεωρηθει θετική η παρέμβαση του νέου Νόμου, ο οποίος για μια ακόμη φορά προωθήθηκε στη Βουλή μετά από μια πολύ συνοπτική και προσχηματική διαβούλευση.