ΑΠΟΨΕΙΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΗΓΙΝΙΩΤΗΣ

Χριστιανοί και ηλεκτρονικές ταυτότητες – Η ανησυχία

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
Θεολόγος – συγγραφέας

Περίληψη: Οι παραδοσιακοί χριστιανοί αντιδρούμε τόσο έντονα στην προοπτική καθιέρωσης ηλεκτρονικών ταυτοτήτων – πέρα από τα πολιτικά προβλήματα του ηλεκτρονικού φακελώματος και της παροχής πλήρους δυνατότητας στο κατεστημένο για παρακολούθηση και αποκλεισμό μας από βασικές ανάγκες – λόγω του κεφαλαίου 13 του βιβλίου της «Αποκάλυψης», εντός της Καινής Διαθήκης, το οποίο φαίνεται να περιγράφει μια παγκόσμια δικτατορία, με έντονο οικονομικό χαρακτήρα, στην οποία οι άνθρωποι θα κληθούν να προσκυνήσουν «το Θηρίο» (έναν ηγέτη δαιμονικής προέλευσης) και θα πειστούν να «χαράξουν» στο μέτωπό τους ή στο δεξί τους χέρι «το όνομά του ή τον αριθμό του ονόματός του», που θα είναι το 666. Αν δεν το κάνουν, «δεν θα μπορούν να αγοράζουν ή να πωλούν τίποτε».

Το «χάραγμα» αυτό οδηγεί τη σκέψη στο πολυσυζητημένο ενδεχόμενο να κληθούν οι άνθρωποι, στο προσεχές μέλλον, να ενσωματώσουν τα δεδομένα της ηλεκτρονικής ταυτότητας με τσιπάκι στο σώμα τους. Για τις λεπτομέρειες του ζητήματος, ακολουθεί το άρθρο μας.

Η ανησυχία για μια ψηφιακή δικτατορία

Το πρόβλημα των νέων, ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, εκ πρώτης όψεως, είναι πολιτικής φύσεως. Έγκειται σε τρία ζητήματα:

α) Το λεγόμενο «ηλεκτρονικό φακέλωμα», δηλ. τη συγκέντρωση όλων των στοιχείων που αφορούν στη ζωή ενός ανθρώπου (οικονομικών, ιατρικών, οικογενειακών και φυσικά προσωπικών) σε μια μοναδική βάση δεδομένων, στην οποία θα έχουν πρόσβαση όσοι είναι εμπλεκόμενοι – είτε το κράτος, είτε και ιδιώτες, που θα διαχειρίζονται αυτό το σύστημα για λογαριασμό του κράτους. Έτσι, η ιδιωτική ζωή μας παύει να είναι προσωπική ή «απόρρητη» και γίνεται «διάφανη» σε ανθρώπους μιας εξουσιαστικής αρχής, προς τους οποίους δυστυχώς δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.

β) Η διαφαινόμενη μελλοντική χρήση της ηλεκτρονικής ταυτότητας για να έχουμε πρόσβαση σε υπηρεσίες διαφόρων τύπων, χρήση που δεν ξέρουμε καθόλου μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Ένα αυριανό ολοκληρωτικό καθεστώς, με αυτό τον τρόπο, μπορεί να σε αποκλείσει ακόμη και από την πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, νοσοκομεία, σπουδές, τα πάντα, ό,τι θελήσει, επειδή διαφωνείς μαζί του.

Ας μου επιτραπεί να πω («ψεκασμένος» είμαι έτσι κι αλλιώς) ότι οι όλοι χειρισμοί της πανδημίας μας έδωσαν μια γεύση αυτού του αποκλεισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Άνθρωποι π.χ. αποκλείονταν από προγραμματισμένα χειρουργεία, επειδή δεν διέθεταν πιστοποιητικό εμβολιασμού, παρότι μπορούσε με μια εξέταση να διαπιστωθεί ότι δεν ήταν φορείς κορωνοϊού! Φοιτητές αναγκάζονταν να διακόψουν τις σπουδές τους κ.τ.λ.!

γ) Σε αυτό προσθέτουμε βεβαίως και τη δυνατότητα παρακολούθησης της καθημερινής δραστηριότητας των ανθρώπων μέσω του ψηφιακού ίχνους των χρήσεων της αστυνομικής μας ταυτότητας.

Προφανώς ήδη έχει καταστρατηγηθεί η ιδιωτικότητα (έχουμε εκπαιδευτεί, με δυο λόγια, να μην έχουμε ιδιωτική ζωή), εφόσον κάθε χρήση ψηφιακών μέσων αφήνει το «ίχνος» της, εφόσον έχουμε όλοι κινητά τεχνολογίας smart, εφόσον πατάμε «αποδοχή» στη χρήση «cookies» και εφόσον πάρα πολλοί κυριολεκτικά ζουν και αλληλεπιδρούν σχεδόν αποκλειστικά μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Τα παιδιά μας βεβαίως (αν δεν αναστρέψουμε αυτή την κατάσταση) δεν θα ξέρουν καν άλλη μορφή σχέσεων με τον κόσμο και τους ανθρώπους εκτός των ψηφιακών (εμείς κάτι θυμόμαστε, εκείνα όμως όχι).

Είναι ένα βήμα παραπάνω όμως – το καθοριστικό βήμα – η ενσωμάτωσή όλων των δεδομένων σε έναν «φάκελο», και πολλοί φοβούνται (όχι άδικα, θεωρώ) ότι μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 προχωράμε σταδιακά, αλλά σταθερά, προς έναν παγκόσμιο ολοκληρωτισμό, με πλήρη έλεγχο της ζωής των ανθρώπων «για την ασφάλειά τους». Έχοντας όλα τα στοιχεία που μας αφορούν στα χέρια τους, το κράτος και οι ιδιώτες που θα είναι συμβεβλημένοι με το κράτος, έχουν έτοιμα τα δεσμά μας. Αν επιπλέον έχεις αποκλειστικά «ηλεκτρονικό χρήμα» (όχι μετρητά), το καθεστώς μπορεί να σε αφήσει άφραγκο εν ριπή οφθαλμού.

Η ανησυχία για έναν παγκόσμιο ολοκληρωτισμό με τη βοήθεια της τεχνολογίας (που μπορεί να σε μετατρέψει, από φιλήσυχο οικογενειάρχη, σε καταζητούμενο χωρίς κανένα τόπο καταφυγής) δεν είναι παραλογισμός θρησκόληπτων και οπισθοδρομικών «ψεκασμένων», αλλά συνιστά έναν από τους βασικούς εφιάλτες του σύγχρονου ανθρώπου, γι’ αυτό και έχει δώσει τροφή σε πλήθος δυστοπικών ιστοριών στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, από τα διάσημα μυθιστορήματα «Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ (1932) και «1984» του Τζωρτζ Όργουελ (1948), μέχρι τις πάρα πολλές σύγχρονες δημιουργίες, όπως τα «Ρόμποκοπ», «Παγιδευμένοι στο Δίκτυο», «Αγώνες πείνας», «Minority Report», «Τι συνέβη στη Δευτέρα», «Ο Κύκλος», η τηλεοπτική σειρά «Person of Interest» και πολλές πολλές άλλες.

Πώς εμπλέκεται η χριστιανική πίστη

Όλα αυτά συναντούν το χριστιανισμό με πάρα πολύ έντονο και σκληρό τρόπο, εξαιτίας κεντρικών αναφορών που βρίσκονται στην «Αποκάλυψη» του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης και ολόκληρης της Αγίας Γραφής.

Η «Αποκάλυψη», για όσους δεν το γνωρίζουν, γράφτηκε από τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, έναν από τους 12 μαθητές του Χριστού και συγγραφέα του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, όταν ήταν εξόριστος από τους Ρωμαίους στο νησί Πάτμος, μαζί με άλλους αιχμάλωτους χριστιανούς της Εφέσου. Εκεί τους είχαν επιβληθεί καταναγκαστικά έργα στα ορυχεία. Αυτό συνέβη μεταξύ 90-95 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Δομετιανού, που είχε την απαίτηση να χαρακτηρίζεται «Dominus et Deus» (Κύριος και Θεός), πράγμα που φυσικά αρνούνταν οι χριστιανοί.

Στην «Αποκάλυψη» ο Ιωάννης καταγράφει ένα πολυσύνθετο προφητικό όραμα, υπερβολικά δυσερμήνευτο, το οποίο του παρουσίασε ο ίδιος ο Χριστός και το οποίο, μέσα από διάφορα επεισόδια (τα περισσότερα δραματικά), οδηγείται στην τελική ήττα των δυνάμεων του κακού, στη δευτέρα παρουσία του Χριστού, την ανάσταση των νεκρών όλων των εποχών και την οπτασία του μελλοντικού παραδείσου, ως μίας ολόφωτης πόλης, στην οποία δεν θα μπορεί να εισέλθει ούτε ο θάνατος, ούτε η θλίψη, ούτε τίποτε διεφθαρμένο.

Το πιο γνωστό στοιχείο της «Αποκάλυψης» είναι όσα αναφέρει περί Αντιχρίστου. Στο κεφάλαιο 13 της «Αποκάλυψης», ο άγιος Ιωάννης γράφει ότι είδε ένα πολυκέφαλο θηρίο με κορώνες στα κεφάλια του (ένα συνδυασμό λεοπάρδαλης, αρκούδας και λιονταριού) να αναδύεται από τη θάλασσα και ένα μικρότερο θηρίο με κέρατα αρνιού, αλλά «φωνή δράκοντος», να ανεβαίνει από την ξηρά. Το πρώτο θηρίο, στο όραμα, πήρε από το διάβολο «τον θρόνο του και εξουσία μεγάλη», ώστε να νικήσει προσωρινά τους πιστούς του Θεού και να το προσκυνήσουν «όλοι οι κάτοικοι της γης» που τα ονόματά τους «δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου», δηλ. του Χριστού (όσοι δηλαδή δεν ζουν με αυθεντικότητα σύμφωνα με τη διδασκαλία του Χριστού, και άρα είναι πνευματικά και θεολογικά – αλλά και ηθικά – ανοχύρωτοι). [Ο Χριστός παρουσιάζεται ως «αρνίον εσφαγμένον» (αρνάκι μαχαιρωμένο) λόγω της σταυρικής θυσίας Του].

Το δεύτερο θηρίο το χαρακτηρίζει «ψευδοπροφήτη» (Αποκ. κεφ. 16, στίχ. 14, κεφ. 19, στίχ. 20) και γράφει ότι ήταν εκείνο που κατόρθωσε να επιβάλει σε όλο τον κόσμο την εξουσία του πρώτου θηρίου, του μεγάλου και πολυκέφαλου. Αυτό το μεγάλο θηρίο έχει επικρατήσει να χαρακτηρίζεται «ο Αντίχριστος» και θεωρείται ότι θα είναι ο τελευταίος δαιμονικός κυβερνήτης (ένα είδος αυτοκράτορα), που θα εξουσιάσει όλο τον κόσμο και θα επιβάλει, με τον τρόπο του, στους ανθρώπους να τον λατρεύουν σαν να είναι θεός, λατρεύοντας ουσιαστικά το διάβολο.

Το κεφάλαιο 13 της «Αποκάλυψης»

Το πρωτότυπο της «Αποκάλυψης» (στα αρχαία ελληνικά) υπάρχει εδώ. Σε νεοελληνική μετάφραση (απλή καθαρεύουσα) εδώ. Δημοσιεύουμε ολόκληρο το κεφάλαιο ιγ΄ (δηλ. 13) της «Αποκάλυψης», από αυτή τη μετάφραση:

«1 Καὶ στάθηκα εἰς τὴν ἀκτὴν τῆς θαλάσσης. Καὶ εἶδα νὰ ἀνεβαίνῃ ἀπὸ τὴν θάλασσαν θηρίον μὲ δέκα κέρατα καὶ ἑπτὰ κεφάλια. Ἐπάνω εἰς τὰ κέρατά του ἦσαν δέκα στέμματα καὶ εἰς τὰ κεφάλια του ὀνόματα βλάσφημα.

2 Τὸ θηρίον ποὺ εἶδα, ἦτο ὅμοιον πρὸς πάρδαλιν καὶ τὰ πόδια του ἦσαν σὰν τῆς ἀρκούδας καὶ τὸ στόμα του ἦτο σὰν στόμα λιονταριοῦ, καὶ ὁ δράκος τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμίν του καὶ τὸν θρόνον του καὶ μεγάλην ἐξουσίαν.

3 Ἕνα ἀπὸ τὰ κεφάλια του φαινότανε νὰ ἔχῃ θανάσιμη πληγή, ἀλλ’ ἡ θανάσιμη πληγή του θεραπεύθηκε καὶ ὁλόκληρη ἡ γῆ ἀκολουθοῦσε τὸ θηρίον μὲ θαυμασμόν. 4 Οἱ ἄνθρωποι προσκύνησαν τὸν δράκον διότι ἔδωκε τὴν ἐξουσία εἰς τὸ θηρίον, καὶ προσκύνησαν τὸ θηρίον καὶ ἔλεγαν, “Ποιός εἶναι ὅμοιος πρὸς τὸ θηρίον; Ποιός μπορεῖ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του;”.

5 Καὶ τοῦ ἐδόθηκε στόμα ποὺ λαλοῦσε ὑπερήφανα καὶ βλάσφημα πράγματα καὶ τοῦ ἐδόθηκε ἐξουσία νὰ κάνῃ πόλεμον σαράντα δύο μῆνες. 6 Καὶ ἄνοιξε τὸ στόμα του διὰ βλασφημίαν κατὰ τοῦ Θεοῦ, νὰ βλασφημήσῃ τὸ ὄνομά του καὶ τὴν σκηνήν του καὶ ἐκείνους ποὺ κατοικοῦν εἰς τὸν οὐρανόν.

7 Τοῦ ἐπετράπη ἐπίσης νὰ κάνῃ πόλεμον κατὰ τῶν ἁγίων καὶ νὰ τοὺς νικήσῃ καὶ τοῦ ἐδόθηκε ἐξουσία ἐπάνω εἰς κάθε φυλὴν καὶ λαόν, γλῶσσαν καὶ ἔθνος. 8 Καὶ θὰ τὸ προσκυνήσουν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς γῆς, τῶν ὁποίων τὸ ὄνομα δὲν ἔχει γραφῆ, ἀπὸ τὸν καιρὸν τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, εἰς τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς τοῦ Ἀρνίου ποὺ εἶχε σφαγῆ.

9 Ὅποιος ἔχει αὐτιά, ἂς ἀκούσῃ. Ὅποιος φέρει ἄλλους εἰς αἰχμαλωσίαν, εἰς αἰχμαλωσίαν θὰ μεταβῇ· 10 ὅποιος σκοτώνει μὲ μαχαίρι, θὰ σκοτωθῇ μὲ μαχαίρι. Ἐδῶ θὰ φανῇ ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν ἁγίων.

11 Ὕστερα εἶδα ἄλλο θηρίον νὰ ἀνεβαίνῃ ἀπὸ τὴν γῆν· εἶχε δύο κέρατα σὰν τοῦ ἀρνιοῦ, ἀλλὰ μιλοῦσε σὰν δράκος. 12 Καὶ ἐκτελεῖ ὅλην τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου θηρίου ἐνώπιόν του, καὶ κάνει τὴν γῆν καὶ τοὺς κατοίκους της νὰ προσκυνήσουν τὸ θηρίον τὸ πρῶτον, τοῦ ὁποίου ἡ θανάσιμη πληγὴ εἶχε θεραπευθῆ.

13 Καὶ κάνει σημεῖα μεγάλα, ὥστε καὶ φωτιὰ ἀκόμη νὰ κατεβάζῃ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὴν γῆν ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀνθρώπους. 14 Καὶ παραπλανᾶ τοὺς κατοίκους τῆς γῆς μὲ τὰ σημεία ποὺ τοῦ ἐπετράπη νὰ κάνῃ ἐμπρὸς εἰς τὸ θηρίον, καὶ ἔλεγεν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς γῆς νὰ κάνουν εἰκόνα εἰς τὸ θηρίον, τὸ ὁποῖον εἶχε τὴν πληγὴν ἀπὸ μαχαίρι καὶ ὅμως ἔζησε.

15 Καὶ τοῦ ἐπετράπη νὰ δώσῃ πνοὴν εἰς τὴν εἰκόνα τοῦ θηρίου, ὥστε καὶ νὰ μιλήσῃ ἡ εἰκόνα τοῦ θηρίου καὶ νὰ ἐνεργήσῃ, ὥστε ὅσοι δὲν θὰ προσκυνοῦσαν τὴν εἰκόνα τοῦ θηρίου νὰ σκοτωθοῦν.

16 Καὶ ὑπεχρέωσε ὅλους, μικροὺς καὶ μεγάλους, πλουσίους καὶ πτωχούς, ἐλεύθερους καὶ δούλους, νὰ ἔχουν ἕνα σημάδι χαραγμένο εἰς τὸ δεξί τους χέρι ἢ τὸ μέτωπόν τους, 17 ὥστε νὰ μὴ μπορῇ κανεὶς νὰ ἀγοράσῃ ἢ νὰ πωλήσῃ παρὰ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χαραγμένο σημάδι, δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματός του.

18 Ἐδῶ εἶναι ἀναγκαία ἡ σοφία. Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει νόησιν ἂς λογαριάσῃ τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· εἶναι ἀριθμὸς ἀνθρώπου καὶ ὁ ἀριθμός του εἶναι χξς΄.»

Τι παρατηρούμε εδώ;

Αναφέρεται σε μια εξουσία, δαιμονική και βλάσφημη, που θα επιβληθεί πάνω «σε κάθε φυλή και λαό, γλώσσα και έθνος». Όλοι οι κάτοικοι της γης (πλην εκείνων που είπαμε) θα προσκυνήσουν το Θηρίο, εντυπωσιασμένοι από τα κατορθώματά του, θεωρώντας ότι κανείς δεν έχει τόση δύναμη, όση αυτό.

Το «μικρό θηρίο» θα παραπλανήσει τους κατοίκους της γης κάνοντας φαινομενικά «σημεία» (θαύματα) μεγάλα, ώστε να προσκυνήσουν το μεγάλο Θηρίο. Θα κάνει την εικόνα του Θηρίου «να μιλήσει» αλλά και θα κατεβάζει πυρ εξ ουρανού! (Μέχρι χθες πίστευα ότι εννοεί τηλεοπτική εικόνα, αλλά πλέον νομίζω ότι ίσως πρόκειται για ολογράμματα. Το πυρ εξ ουρανού δεν ξέρουμε τι θα είναι, αλλά υποψιάζομαι ότι θα είναι κάτι που σχετίζεται με «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» – τις οποίες, για να μην παρεξηγηθώ, κι εγώ υποστηρίζω, αλλά το κατεστημένο ξέρει πώς να τις «αξιοποιεί» για εντυπωσιασμό και χειρισμό των μαζών, συνεπώς για εδραίωση της εξουσίας του).

Το μικρό θηρίο επίσης θα υποχρεώσει όλους, «μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους», να κάνουν ένα χάραγμα στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπο. Το χάραγμα αυτό θα φέρει «το όνομα του Θηρίου» ή «τον αριθμό του ονόματός του», που θα είναι 666 (το γράφει χξς΄, με τον αρχαίο ελληνικό τρόπο που ήταν σε χρήση τότε).

Από αυτό το σημείο προέρχεται η ιδέα ότι το 666 είναι «ο αριθμός του διαβόλου» ή, ορθότερα, ο αριθμός του Θηρίου, του Αντιχρίστου, που δεν θα είναι ο διάβολος, αλλά άνθρωπος προσκυνημένος στο διάβολο.

Η εξουσία του Θηρίου, όπως φαίνεται, θα είναι κυρίως οικονομική. Όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του, ο υπασπιστής του θα ενεργήσει ώστε να σκοτωθούν (δεν σημαίνει ότι θα το πετύχει απολύτως). Το παράξενο είναι όμως ότι «όσοι δεν φέρουν το χάραγμα» «δεν θα μπορούν να αγοράζουν ή να πωλούν».

Ότι ο Αντίχριστος δεν θα είναι πολιτικός, αλλά θα έχει άλλη θέση, διαφαίνεται και σε άλλα σημεία της «Αποκάλυψης», όπου αναφέρονται «βασιλείς», οι οποίοι ανταποκρίνονται στην πρόσκληση του Θηρίου και του παραδίδουν «τη δύναμη και την εξουσία τους» (π.χ. κεφ. 16, στ. 13-14, κεφ. 17, στ. 12-13).

Το ερώτημα που απασχόλησε τους χριστιανούς από παλιά είναι τι εννοεί ο συγκεκριμένος αριθμός, αλλά και τι είναι το χάραγμα.

Έχει δοθεί και συμβολική ερμηνεία, όπως ότι το Θηρίο, με τα μέσα προπαγάνδας που θα διαθέτει, θα ελέγχει τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων («μέτωπο» και «δεξί χέρι»). Δεν την απορρίπτω, όμως, καθώς φτάσαμε στην εποχή μας, τα πράγματα φαίνονται ολοένα και περισσότερο περίεργα.

Νομίζω ότι έχει γίνει κατανοητό πώς αυτά συνδέονται με την «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»: σήμερα ηλεκτρονική ταυτότητα, αύριο τσιπάκι (ένα «χάραγμα») στο σώμα αντί για ταυτότητα, αντί για κάρτα αγορών, αντί για πορτοφόλι, αντί για δίπλωμα οδήγησης, αντί για βιβλιάριο υγείας φυσικά, αντί για όλα. Χωρίς αυτό, δεν θα μπορείς ούτε να αγοράζεις, ούτε να πουλάς τίποτα – ούτε να πας στο γιατρό, ούτε τα παιδιά σου στο σχολείο να γράψεις. Θα είσαι ένα τίποτα. Αν όμως το έχεις, θα έχεις γίνει υποχείριο του Θηρίου, θα το έχεις προσκυνήσει και μέσω αυτού θα έχεις προσκυνήσει τον διάβολο, αφού η εξουσία του Θηρίου θα είναι η εξουσία του διαβόλου.

Τώρα, θα θέσω δύο ερωτήματα:

(α) αν νομίζετε ότι εκείνοι που κυβερνούν τον κόσμο, κυρίως μέσω της οικονομίας, οι οποίοι διαχειρίζονται και την τεχνολογική έρευνα και τα επιτεύγματά της, αν νομίζετε λέω ότι είναι άνθρωποι του Θεού ή ότι μοιάζουν περισσότερο με ανθρώπους του «έξω από ’δώ»·

(β) αν βλέπετε κάποιον άλλο τρόπο, με τον οποίο μπορεί να ερμηνευτεί η παραπάνω προφητεία, ή τι νόημα μπορεί να είχαν όλα αυτά τον 1ο αιώνα μ.Χ., ώστε να υποθέσουμε εύλογα και πειστικά ότι είχαν γραφτεί για την εποχή εκείνη και ότι αποτελούν «συμπτώσεις» όλα τα κοινά στοιχεία που εμείς οι «ψεκασμένοι» διαβλέπουμε με την εποχή μας.

Τι θέλουμε τώρα, εμείς οι «ψεκασμένοι»;

ΘΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΣΤΟ Β΄ ΜΕΡΟΣ