ΑΠΟΨΕΙΣ

«Χρυσό Βατόμουρο»

Παρακολουθήσαμε με πολύ ενδιαφέρον τη συνέντευξη του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στον Alpha με θέμα το έγκλημα των Τεμπών. Προσπάθησε πολύ, δασκαλεμένος απ’ τους πανάκριβους (με δικά μας λεφτά, μην ξεχνιόμαστε) επικοινωνιολόγους του, να πείσει ότι νιώθει και καταλαβαίνει τον πόνο των χαροκαμένων γονιών και της κοινωνίας. Είναι όμως ο χειρότερος ηθοποιός που έχουμε δει ποτέ στη ζωή μας κι έτσι παίρνει με το σπαθί του το Χρυσό Βατόμουρο Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να μας πείσει ότι δεν καταλάβαμε καλά τι έχει κάνει όλον αυτό τον καιρό. Το μπάζωμα και την αλλοίωση-καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων το αποκάλεσε «επιχειρησιακή απόφαση στο πεδίο» ή κάπως έτσι, θαρρώντας πως μερικές πολυσύλλαβες ανοησίες θα μας ξεγελάσουν. Για τον κυνισμό που επέδειξε καλύπτοντας και ξαναβάζοντας υποψήφιο τον κατ’ εξοχήν υπαίτιο της καταστροφής των σιδηροδρόμων δεν είπε τίποτα. Φυσικά, όπως κάνει κάθε χειριστικός νάρκισσος, φρόντισε να ρίξει το φταίξιμο σε όλους τους άλλους εκτός απ’ τον εαυτό του. Αυτός δεν έφταιξε σε τίποτα: λάθος τον πληροφόρησαν, λάθος του τα ‘παν. Μας έλεγε όλους συνωμοσιολόγους όταν μιλούσαμε για εύφλεκτο κι ενδεχομένως παράνομο φορτίο στην εμπορική αμαξοστοιχία. Τώρα κωλοτούμπα, αλλά δεν έφταιγε αυτός, άλλοι τον παραπληροφόρησαν. Οι σιδηροδρομικοί, η Πυροσβεστική, ο Χατζηπετρής! Όλους θα μας βγάλει τρελούς!

Όπως ήταν αναμενόμενο, φρόντισε να ρίξει και λίγο Μάτι στη μαρμίτα, για να στοχοποιήσει την αντιπολίτευση, αφήνοντας αιχμές περί… τυμβωρυχίας. Που ο ίδιος ενορχήστρωσε τη μεγαλύτερη εκστρατεία τυμβωρυχίας που είδαμε ποτέ στην Ελλάδα, με τα τρολ και τα κομματικά του στελέχη να χοροπηδάνε πάνω στ’ απανθρακωμένα πτώματα! Φυσικά δεν είπε τίποτα για το γεγονός ότι πήρε τον πρώην αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. που είχε απολύσει η τότε κυβέρνηση μετά το Μάτι, για την ανικανότητά του, και τον έκανε Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Τάξης. Έριξε και λίγους επαίνους για το νεοφασίστα Ντόναλντ Τραμπ, αφού «υλοποιεί με ταχείς ρυθμούς το πρόγραμμά του, βρε αδερφέ». Βέβαια, το ίδιο έκανε κι ο Χίτλερ, που τήρησε στο ακέραιο τις υποσχέσεις του προς τον εξαγριωμένο κι εξαχρειωμένο «Άριο» όχλο της Γερμανίας. Όταν, δε, του ετέθη το παράδειγμα της Σερβίας και του πρωθυπουργού της που παραιτήθηκε υπό το βάρος των διαμαρτυριών για το πολύνεκρο δυστύχημα στο σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ, φρόντισε να το ξεκόψει: ξεχάστε τα αυτά, εδώ είναι Ελλάδα, 41%. 

Κάπου εκεί, λοιπόν, έληξε άδοξα η παράσταση, με την ερμηνεία του κ. Μητσοτάκη στο ρόλο του «συντετριμμένου  από τον ανθρώπινο πόνο πρωθυπουργού» να έχει καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και κάθε στοιχειωδώς αξιοπρεπή άνθρωπο που έχει τη δυστυχία να ζει σε τούτο τον τόπο να θέλει να κομματιάσει την τηλεόρασή του. Όμως, ο κ. Μητσοτάκης εκφράζει ένα ευμεγέθες κομμάτι της κοινωνίας μας, το οποίο σκέφτεται σαν κι αυτόν – κι ίσως και χειρότερα. Αυτό είναι που μας προκαλεί ανατριχίλα, γιατί από εκεί αντλεί δύναμη και θράσος.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας