ΑΠΟΨΕΙΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΗΓΙΝΙΩΤΗΣ

Έφυγε ένας «άγιος του Ρεθύμνου»

Κυρία των αγγέλων - Μικρή ΠαναγίαΕδώ η λέξη «άγιος» νομίζω πως ταιριάζει με κάθε έννοιά της. Και με την κοινή έννοια, του πολύ καλού ανθρώπου, και με τη χριστιανική έννοια, του ανθρώπου που, από την έντονη πνευματική (εκκλησιαστική) ζωή και την αγάπη στο Θεό και τον πλησίον, γέμισε από τη θεία χάρη (την αγαθή ενέργεια του Θεού), καθαρίστηκε η καρδιά του και μεταμορφώθηκε σε ένα ον «άλλου είδους», ενωμένο με το Θεό.

Ο π. Ιωάννης Κυριακάκης, ο γηραιός παπάς της Κυρίας των Αγγέλων, απογειώθηκε για τη βασιλεία του Θεού το πρωί που γιόρταζε η Παναγία, που τόσο αγάπησε και τόσο πιστά υπηρέτησε στο ναό της. Ξημερώματα της Κοιμήσεως, 15 Αυγούστου 2014, η ψυχή του πέταξε ήρεμα προς τον ουρανό. «Έφυγε τη μέρα που έπρεπε και με τον τρόπο που έπρεπε σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο» μου είπε χαρακτηριστικά ένας καλός κοινός μας φίλος.
Τον παπά Γιάννη τον γνώριζα από παιδί, όπως και αμέτρητοι άλλοι Ρεθεμνιώτες. Είχα εξομολογηθεί σ’ αυτόν, όπως και τόσοι άλλοι και είχα διαπιστώσει κι εγώ την καλοσύνη και τη σοφία του, που είχε γιατρέψει την κουρασμένη ψυχή μου.

Ήταν ένας αληθινός πνευματικός ηγέτης του κάπως παλιού Ρεθύμνου. Υπηρετούσε το λαό του Θεού με σύνεση και πραότητα και στήριξε για δεκαετίες τα γνωστά παιδικά συσσίτια της ενορίας (την Παιδική Εστία), που είχε ιδρύσει κάποτε ο δικός του προκάτοχος. Αυτά τα συσσίτια στήριξαν τη φτωχολογιά αθόρυβα (ξέρατε την ύπαρξή τους;) και τις παλιές εποχές της φτώχιας αλλά και τις «χρυσές εποχές» που καμιά οικονομική κρίση δε φαινόταν στον ορίζοντα κι όμως υπήρχαν οικογένειες που στερούνταν τον άρτο τον επιούσιο.

Τώρα θα αποκαλύψω κάτι που έμαθα πριν χρόνια από έγκυρη πηγή. Ο παπά Γιάννης κάποτε πήγαινε τη νύχτα στο Νοσοκομείο και, αν έβρισκε μόνους και ανήμπορους ασθενείς, έμενε και τους περιποιούνταν. Εκπλήρωσε δηλαδή και με αυτό τον τρόπο την εντολή του Χριστού για αγάπη στον πλησίον και μάλιστα το λόγο που ο ίδιος ο Ιησούς λέει ότι θα πει κάποτε (μεταξύ άλλων) σ’ εκείνους που θα σωθούν: «ήμουν άρρωστος και ήρθατε κοντά μου… γιατί, εφόσον το κάνατε σ’ έναν από τους αδελφούς μου τους ελαχίστους, σε μένα το κάνατε» (βλ. Ματθ. Κεφ. 25, 31-46).

Εύχομαι ο Κύριος να τον κατατάξει ανάμεσα στους αγίους Του και μακάρι το δικό μας τέλος να μοιάζει κάπως με το δικό του.

Το Ρέθυμνο έχει αρκετούς καλούς και αγωνιστές κληρικούς. Τώρα, μας έφυγε ένας από τους «παλιούς». Υπήρξαν κι άλλοι αντάξιοί του εξαίρετοι Ρεθεμνιώτες παλιοί κληρικοί, άλλοι περισσότεροι κι άλλοι λιγότερο γνωστοί – ορισμένοι είναι ακόμα σ’ αυτή τη ζωή και η παρουσία τους παρηγορεί την καρδιά μας.

Υπάρχουν όμως ευτυχώς και νεότεροι που υπηρετούν το Θεό και το λαό με αυταπάρνηση, ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Οι παλιοί αποτελούν στήριγμα, παρηγοριά και παράδειγμα για τους νεότερους. Και μέσα σ’ έναν κόσμο γερασμένο και δυστυχισμένο, όπου η κακία και η αδικία φαίνεται να βασιλεύουν, σε κάποιες καρδιές βασιλεύει μυστικά ο Χριστός – και οι καρδιές αυτές κάνουν τον κόσμο να ζει.

Θεόδ. Ι. Ρηγινιώτης