Ο Εκπολιτιστικός – Επιμορφωτικός Σύλλογος, Όμιλος Βρακοφόρων Αργυρούπολης και η Ενορία Αργυρούπολης Ρεθύμνης, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μαλακίων «Η μεταμόρφωση», το Κέντρο Κρητικής Γαστρονομίας στην Αργυρούπολη – Αγροδιατροφική σύμπραξη Περιφέρειας Κρήτης και το Δήμο Ρεθύμνης – Γραφείο Τουρισμού Πολιτισμού
σας προσκαλούν στις καθιερωμένες διήμερες εκδηλώσεις για τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή την Πέμπτη 2 και τη Παρασκευή 3 Νοεμβρίου στην Αργυρούπολη Ρεθύμνου.
Eκδηλώσεις για τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή στην Αργυρούπολη
Λίγα Λόγια για τη γιορτή του Αγίου Γεώργιου του Μεθυστή
Σύμφωνα την εκκλησία μας δεν υπάρχει σχέση με το κρασί και τον Άγιο Γεώργιο που στις 3 Νοεμβρίου τιμάται η ανάμνηση της κατάθεσης των λειψάνων του στο ναό του στην Παλαιστίνη, ωστόσο η συνήθεια να ανοίγουν εκείνη τη μέρα τα βαρέλια τον κατέστησε … Μεθυστή και με το όνομα αυτό καταγράφεται στο ελληνικό λαϊκό εορτολόγιο.
Στην πραγματικότητα, τη μέρα εκείνη γιορτάζεται η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου, δηλαδή η μεταφορά τους στη Λύδδα της Ιόππης (Παλαιστίνης), πατρίδα της μητέρας του, της αγίας Πολυχρονίας, ενώ ο πατέρας του αγίου, ο άγιος Γερόντιος, ήταν από την Καππαδοκία.
Γιορτάζονται επίσης και τα εγκαίνια του ιστορικού ναού του, που σώζεται ακόμη εκεί και είναι σεβαστός όχι μόνο από τους χριστιανούς, αλλά και από τους μουσουλμάνους (οι οποίοι ονομάζουν τον άγιο “Χάντερ”, δηλαδή “Πράσινο”).
Σπουδαία γιορτή, το άνοιγμα του βαρελιού με το καινούργιο κρασί, γνωστή από τα χρόνια του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Στις αρχές της Άνοιξης τα «Πιθοίγεια» στην αρχαία Αθήνα, το άνοιγμα των πιθαριών με το καινούργιο κρασί ήταν εντεταγμένα στην επίσημη εορτή των Ανθεστηρίων. Την ημέρα των Πιθοιγείων οι Αθηναίοι έκαναν σπονδές έξω από το ιερό του Διονύσου. Έριχναν δηλαδή στη γη λίγο κρασί. Επέστρεφαν «τα σα εκ των σων», το δώρημα του Διονύσου. Ήταν και τότε μέρα χαράς, γιορτής και άκρατης οινοποσίας. Την επόμενη ημέρα συνέχιζαν και πάλι με οινοποσία και χοές.
Το κρασί παρέμεινε συνδεδεμένο με τη θεότητα στη χριστιανική λατρεία, αλλά ταυτόχρονα και με τη χαρά της ζωής. Έτσι ο Αι Γιώργης έγινε Μεθυστής εκφράζοντας αυτήν την πανάρχαια σύνδεση του οίνου με το ιερό και το θείον. Ο Άγιος Γεώργιος του Νοεμβρίου είναι αγροτικός άγιος και κυρίως αμπελουργικός. Στάμνες γεμάτες κρασί με δίχρωμα φύλλα, κιτρινοπράσινα λόγω της εποχής, θα δει στη γιορτή του. Και τους αμπελουργούς να γιορτάζουν και να προσφέρουν τις νενομισμένες απαρχές στον Άγιο τους.
Σχεδόν σε όλη τη Κρήτη ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου αρχίζει στις 2 Νοεμβρίου. Οι παραγωγοί κρασιού φρόντιζαν να πάνε στους ναούς κρατώντας στάμνες με το καινούργιο κρασί το απόγευμα ή και την επόμενη, ανήμερα της γιορτής.
Στις 3 Νοεμβρίου είναι σχεδόν πανελλήνιο το έθιμο να ανοίγουν τα βαρέλια με το φρέσκο κρασί. Στην Κρήτη η διαδικασία αυτή παίρνει πανηγυρικό χαρακτήρα. Από το πρωί σχηματίζονται παρέες για να «δοκιμάσουν» το κρασί και να ζήσουν την ιδιαιτερότητα της ημέρας. Στα αμπελουργικά χωριά όλα τα σπίτια είναι ανοιχτά και προσφέρονται ειδικά μεζεδάκια για τους επισκέπτες.
Άγιε μου Γιώργη, μεθυστή
βλόγησε τη σοδειά μου
φάε και πιές και σίμωσε
και φύλα τα παιδιά μου
Μα γω κρασί δεν έπινα.
Εγώ το κοινωνούσα.
Και εδά μεθώ και χαίρομαι
κι όλο θα το βλογούσα,
αρκεί να μου το τάξετε
σε τούτη δω τη σχόλη
πως κάθε χρόνο θα ‘ρχεστε
να μου το φέρνετ’ όλοι.
