Με σύμμαχο τον καλό καιρό και κόντρα στις αντίξοες συνθήκες που βιώνουμε όλοι μας, μαζευτήκαμε το Σάββατο 5 Μαρτίου για την εξόρμηση του Συλλόγου μας ΕΜΔΥΔΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Μηχανικοί Δημοσίου) στα πανέμορφα χωριά του Αποκόρωνα για την κοπή της πίτας μας.
Πρώτη μας στάση για σύντομο καφέ στις Βρύσες δίπλα στο ποτάμι. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε στη Μονή Αγ Γεωργίου στο Καρύδι , μοναδική στον Αποκόρωνα που χρονολογείται από το 1577, εγκαταλείφτηκε και αναστηλώθηκε το 1996 εξαιρετικά φροντισμένη από τον ηγούμενο της, Πατέρα Δωρόθεο. Πριν από την ίδρυση της Μονής η περιοχή ήταν φέουδο Ενετού άρχοντα και από αυτή την περίοδο διασώζεται ακόμα η Ενετική έπαυλη-«Μεταξαριό». Σημείο αναφοράς αποτελεί το παρακείμενο , μεγαλύτερο ελαιοτριβείο της Κρήτης του 1863 με τις 13 καμάρες ,με τους τέσσερις ελαιόμυλους-διασώζονται μόνο οι βάσεις τους– δείγμα της μεγάλης παραγωγής ελαιολάδου στην περιοχή. Αφού δεχτήκαμε τη φιλοξενία της Μονής συνεχίσαμε τη διαδρομή μας για τον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κατωμέρι. Διασώζεται μόνο το μικρό βυζαντινό εξωκκλήσι του 13ου αιώνα με τοιχογραφίες που έχουν υποστεί φθορές και πλησίον αυτού τμήμα από κτίριο της Μονής με ιδιαίτερα Ενετικά χαρακτηριστικα . Θα ήταν ευχής έργο να συντηρηθεί για να μην αφεθεί στη φθορά του χρόνου.
Μετά από μικρή περιήγηση στον παλαιό οικισμό του Βάμου- ο οποίος ήταν τον 19ο αιωνα κέντρο της επαρχίας των Σφακίων και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, εμφανή ακόμα και σήμερα στην αρχιτεκτονική της με τα όμορφα σοκάκια και τα φροντισμένα σπίτια φτάσαμε σε ένα άλλο πολύ όμορφο και καθαρό χωριό στο Γαβαλοχώρι , που μας εξέπληξε ευχάριστα με την γραφικότητα του και τους κρυμμένους θησαυρούς του. Επισκεφτήκαμε το Ιστορικό λαογραφικό μουσείο ,που αποτελεί δείγμα τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής ,Ενετικό στο ισόγειο και προσθήκη ορόφου στην περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας με μοναδικά εκθέματα από την ζωή και τις δραστηριότητες των κατοίκων, μεταξύ των οποίων το κοπανέλι, την κρητική ενδυμασία, την ξυλογλυπτική . Περπατώντας στα γραφικά δρομάκια φτάσαμε στο προβιομηχανικό ελαιοτριβείο, ένα ισόγειο κτίριο, δίχωρο και θολοσκέπαστο, με ελαιόμυλο του οποίου διασώζονται οι τέσσερις μυλόπετρες κοντά στην είσοδο και στο βάθος ο προγενέστερος- από τον 17ο αιώνα- με μια μυλόπετρα επάνω σε μονολιθική βάση.
Τελευταίο μέρος της ξενάγησης μας μέσα σε υπέροχη φύση τα 24 Γαβαλιανά πηγάδια ,εξαιρετικού ενδιαφέροντος, λαξευμένα σε βράχο από την Ενετική περίοδο με τα πέτρινα ημιθολωτα σκέπαστρα που μαρτυρούν τα πλούσια νάματα της περιοχής. Πλησίον αυτών υπάρχουν αντίστοιχα της μεταπολεμικής περιόδου που διευκόλυναν την καθημερινή ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Ενθουσιασμένοι από την περιήγηση μας στις ομορφιές του τόπου μας, απολαύσαμε και την απόλυτη κρητική φιλοξενία σε παρακείμενη ταβέρνα της περιοχής ,όπου κόψαμε την πίτα του Συλλόγου μας.
Σ αυτή την όμορφη εκπαιδευτική και συνάμα ψυχαγωγική εκδρομή μας συνοδοιπόροι μας μέλη ,συγγενείς και φίλοι του Συλλόγου μας από Χανιά και Ρέθυμνο τους οποίους ευχαριστούμε για την συμμετοχή τους. Πολύτιμοι φίλοι οι τρεις Αρχαιολόγοι που μας ξενάγησαν .
Θέλουμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στην κ Βίκυ Κολυβακη Αρχιτέκτονα Αρχαιολόγο για την οργάνωση του προγράμματος και την ξενάγηση .Τον κ Κωστή Γιαπιτζογλου και την κ Φιολιτακη Αναστασία Αρχαιολόγους για την γνώση και την ιστορία που μας κοινώνησαν.Το ΚΤΕΛ Ρεθυμνης και τους εκπροσώπους του τον Αντιπρόεδρο Χατζηδακη Γιώργο και τους Ηλία Μοσχακη και Στέλιο Γρηγορακη που είναι πάντα αρωγοί στις δράσεις μας διαθέτοντας μας λεωφορείο για την εξόρμηση μας. Ανανεώνοντας την υπόσχεση μας για νέες δημιουργικές δράσεις του Συλλόγου μας και με την ευχή για υγεία και ειρήνη η όμορφη μέρα έφτασε στο τέλος της .
