Η συμφωνία της ελληνικής αντιπροσωπείας στην σύνοδο κορυφής αποτελεί χωρίς περιστροφές ένα νέο σκληρό μνημόνιο. Πρόκειται για νέα επώδυνα μέτρα για εργαζόμενους, αγρότες, ανέργους, συνταξιούχους, μικροεπιχειρηματίες, με τα οποία θα συνεχιστεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του πλούτου της χώρας.
Ταυτόχρονα καμιά εγγύηση δεν δίνεται για άμεση ρευστότητα του Τραπεζικού συστήματος και πολύ περισσότερο κανένας λόγος για κούρεμα του Δημόσιου χρέους. Αποτελεί ένα νέο μνημόνιο που επιταχύνει την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας και σφίγγει τη θηλιά της ύφεσης της οικονομίας ακόμα περισσότερο.
Η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε εγκλωβισμένη στην λογική της διαπραγμάτευσης και της πάση θυσία συμφωνίας για να συναντήσει απέναντι της ένα τοίχο άρνησης και εκβιασμών από τους δανειστές, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και το κατεστημένο των ΜΜΕ. Η τελική υποχώρηση στις απαιτήσεις των δανειστών έκανε ξεκάθαρο με σκληρό τρόπο πως δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής όσο το πλαίσιο ορίζεται από τους τοκογλύφους δανειστές μας.
Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πολιτικό δικαίωμα και καμιά λαϊκή νομιμοποίηση να προχωρήσει στην υπογραφή ενός νέου μνημονίου. Ούτε οι προεκλογικές της εξαγγελίες, ούτε οι προγραμματικές της δεσμεύσεις επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Πολύ περισσότερο, δεν το επιτρέπει το καθαρό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος όπου ο ελληνικός λαός με ένα βροντερό “ΟΧΙ” απέρριψε τις πολιτικές της λιτότητας και τους εκβιασμούς.
Από την δική μας μεριά οφείλουμε να υπερασπιστούμε το δικό μας ΟΧΙ. Το ΟΧΙ σε μειώσεις μισθών -συντάξεων, ΟΧΙ σε ανατροπές στο ασφαλιστικό, ΟΧΙ σε νέους φόρους για τα λαϊκά στρώματα, ΟΧΙ στο μπλοκάρισμα της επαναφοράς του πλαισίου των συλλογικών συμβάσεων, ΟΧΙ στις Ιδιωτικοποιήσεις, ΟΧΙ στην νέα λιτότητα, ΟΧΙ στην συνέχιση των μνημονίων. Ένα «ΟΧΙ» σε σύγκρουση με τα μνημόνια, τον νεοφιλελευθερισμό, την λιτότητα και την Ε.Ε. που μας τα επιβάλει.
Ο κλάδος μας έχει δώσει αυτά τα χρόνια σκληρές μάχες για την υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και των κεκτημένων των συναδέλφων. Ο αγώνας μας για το μπλοκάρισμα στην αξιολόγηση-χειραγώγηση, ο μεγάλος αγώνας ενάντια στις απολύσεις και για την επιστροφή των συναδέλφων μας σε διαθεσιμότητα, η διεκδίκηση για τον εκδημοκρατισμό της διοίκησης της εκπαίδευσης αποτελούν αγωνιστικές παρακαταθήκες. Η αμφισβήτηση των παραπάνω κεκτημένων από τον οποιοδήποτε θα αποτελέσει κόκκινο πανί και αιτία πολέμου για την εκπαιδευτική κοινότητα.
Τα σωματεία και το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, όλοι όσοι δώσαμε τη μάχη κατά των μνημονίων και της αντιλαϊκής πολιτικής όλα τα προηγούμενα χρόνια, όλοι όσοι δώσαμε τη μάχη του ΟΧΙ τις προηγούμενες μέρες, κόντρα στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα. Χωρίς κανένα εφησυχασμό, χωρίς αυταπάτες για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας και την δημοκρατία.
