Όχι στην κατάργηση των Κοινωνικών Επιστημών
Όχι στην υποβάθμιση της Καλλιτεχνικής Παιδείας
Η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας την Δευτέρα 5 Ιουλίου στις 10π.μ. στην Διευθ/νση Β/θμιας Εκπ/σης Ρεθύμνου, με μέτρα προστασίας και μέριμνας για την υγεία μας (μάσκες και αποστάσεις), ενάντια στην κατάργηση των Κοινωνικών Επιστημών και την υποβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στην δημόσια παιδεία.
Σε μια εποχή που τα κοινωνικά προβλήματα επιβάλλουν ανάπτυξη της κοινωνικής κριτικής σκέψης και κατά συνέπεια αύξηση της παρουσίας των μαθημάτων Κοινωνικών Επιστημών στην Εκπαίδευση, η κυβέρνηση – χωρίς καμία δημόσια, διεπιστημονική και δημοκρατική διαβούλευση και παρά τις τεκμηριωμένες και αδιαπραγμάτευτες αντιρρήσεις όλων των επιστημονικών φορέων που έχουν τοποθετηθεί δημόσια για το θέμα, καταργεί στην ουσία τα μαθήματα των κοινωνικών επιστημών και της Κοινωνιολογίας, υποβαθμίζοντας παράλληλα τα αντικείμενα της πολιτικής παιδείας και των καλλιτεχνικών μαθημάτων.
Εν μία νυκτί η Πολιτική Ηγεσία αποφασίζει απροκάλυπτα να αφανίσει έναν κλάδο οδηγώντας χιλιάδες αναπληρωτές στην ανεργία, μόνιμους σε υπεραριθμίες, υποθηκεύοντας το μέλλον όλων των φοιτητών και αποφοίτων των σχολών αυτών και εντέλει να κάνει την Παιδεία φτωχότερη, σε μια εποχή που όσο ποτέ άλλοτε έχει ανάγκη από τις Κοινωνικές Επιστήμες.
Τα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστημών εισάγουν τους μαθητές σε βασικές έννοιες και αρχές παρέχοντας γνώσεις απαραίτητες στην καταπολέμηση του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού αναλφαβητισμού. Βοηθούν στην κατανόηση της κοινωνικής οργάνωσης, των κοινωνικών θεσμών και του κοινωνικού μετασχηματισμού σε έναν ταχύτατα μεταβαλλόμενο κόσμο που μαστίζεται από ποικιλόμορφες κρίσεις (υγειονομική, οικονομική, περιβαλλοντική κ.ά.). Παρέχουν την απαραίτητη επιστημονική γνώση για την κατανόηση της κοινωνικής πραγματικότητας, των κοινωνικών προβλημάτων. Προωθούν την ανάπτυξη κριτικής σκέψης, γνώσης και αντίληψης των μαθητών και συμβάλλουν στη δημιουργία ευαισθητοποιημένων, ενεργών πολιτών, με αυτογνωσία, υπευθυνότητα και δημοκρατική πολιτική και κοινωνική συνείδηση. Ειδικά σε περιόδους κοινωνικής και οικονομικής κρίσης όπου συχνά δημιουργούνται συναισθήματα ματαιότητας και απελπισίας, η δημιουργική σκέψη και η μελέτη των κοινωνικών μεταβολών ανοίγουν νέες, απελευθερωτικές προοπτικές στην κοινωνική συμπεριφορά και δράση.
Η Κοινωνιολογία και οι κοινωνικές επιστήμες αποτελούν τις απαραίτητες και αναντικατάστατες θεωρητικές προϋποθέσεις μιας ορθολογικής και μεθοδολογικά έγκυρης ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων και των κοινωνικών μετασχηματισμών.
Αποτελούν τα θεωρητικά θεμέλια κάθε προσπάθειας του ανθρώπου για την πρόοδο και τον εκδημοκρατισμό των θεσμών γύρω από τους οποίους οργανώνεται κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.
Παράλληλα τα Εικαστικά μαθήματα και οι τέχνες στα σχολεία, αποτελούν επίσης αναντικατάστατες προϋποθέσεις της δημιουργικής και πνευματικής ανάπτυξης των μαθητών και μαθητριών. Εξοικειώνουν τους μαθητές με την αισθητική, καλλιεργούν τη δημιουργικότητα, διευρύνουν τους ορίζοντές τους και τους βοηθούν να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους, να ανακαλύψουν τον κόσμο τους, να διαμορφώσουν κοινωνική συνείδηση.
Ενδιαφέρον έχει πως το υπουργείο επιχειρεί να υποβαθμίσει τα Εικαστικά, την Μουσική, το Θέατρο, μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, όπου αναδύθηκε ιδιαίτερα η ανάγκη των νέων παιδιών για επαφή με την τέχνη, ως έναν τρόπο ατομικής και συλλογικής διαχείρισης των τραυμάτων και των δυσκολιών που αντιμετώπισαν οι οικογένειες μέσα στην δύσκολη αυτή συνθήκη. Αξίζει παράλληλα να υπενθυμίσουμε πως στην περίπτωση του ελεύθερου και του γραμμικού σχεδίου, είχε καταργηθεί η διδασκαλία σε ένα μάθημα πανελλαδικών εξετάσεων.
Η κατάργηση όλων αυτών των μαθημάτων από το Λύκειο, πλήττει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και ζημιώνει το δημόσιο σχολείο. Διαμορφώνεται ένα σχολείο με μαθητές χωρίς κοινωνική και αισθητική παιδεία, αποστεωμένο από κάθε έννοια έρευνας, τέχνης και γνώσης των κοινωνικών φαινομένων. Ένα σχολείο, όπου η διδασκαλία θα περιορίζεται σε λίγα «βασικά» μαθήματα, ένα σχολείο αποκομμένο από την κοινωνική πραγματικότητα, ένα σχολείο της αποστειρωμένης γνώσης, του αγοραίου ανταγωνισμού και του αποκλεισμού.
