Μερικές σκέψεις αφιερωμένες στους πεσόντες πιλότους του πυροσβεστικού αεροσκάφους που συνετρίβη στην Κάρυστο στις 24 Ιουλίου 2023, Χρήστο Μουλά και Περικλή Στεφανίδη. ΑΛΛΑ και σε όλους τους πεσόντες πιλότους, δασοπυροσβέστες και εθελοντές, που έχουν θυσιαστεί όλα αυτά τα χρόνια στο βωμό, Κύριος οίδε ποιων συμφερόντων που υπαγορεύουν τις κυβερνητικές πρακτικές (όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης). Αφιερωμένες επίσης στους ηρωικούς εθελοντές (προπαντός) και πυροσβέστες, που δίνουν μάχες με τις φλόγες σε κάθε πύρινο μέτωπο της πατρίδας μας.
Ενώ η πατρίδα μας καίγεται για άλλο ένα καλοκαίρι (και μόλις αρχίσαμε), η κυβέρνηση εγκαλείται για βαρύτατα σφάλματα ή και σκόπιμες πράξεις υπονόμευσης της αντιπυρικής προσπάθειας – ποια είναι η αλήθεια, αμφιβάλλω αν μάθουμε ποτέ, αφού σ’ αυτόν τον τόπο η κομματοκρατία και τα στελέχη της απολαμβάνουν σκανδαλώδη ασυλία, τόσο κατοχυρωμένη από το νόμο όσο και άτυπη.
Κατ’ αρχάς, κυριαρχεί η άποψη ότι μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων ετών προκαλούνται σκόπιμα, για να ανοίξει ο δρόμος στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών στα καμένα δάση, εφόσον διευκολύνεται η πρόσβαση και η μεταφορά τους στον χώρο.
Η κυβέρνηση ενοχοποιείται ότι επικεντρώνεται αποκλειστικά στην εκκένωση των κατοικημένων περιοχών αδιαφορώντας στην πραγματικότητα για την κατάσβεση των πυρκαγιών. Υπενθυμίζουμε ότι, μετά τη μεγάλη φωτιά της Εύβοιας, σημειώθηκαν άφθονες καταγγελίες για εντολές άνωθεν στους πυροσβέστες να μη σβήνουν τις φωτιές! Ήδη έχουν αρχίσει παρόμοιες καταγγελίες για την τωρινή φωτιά στη Ρόδο! Πρέπει να αποφανθεί μια σοβαρή εισαγγελική έρευνα και όχι να απαιτείται η ιδιωτική (και χωρίς ελπίδα) πρωτοβουλία στο Διαδίκτυο ή το Facebook.
Για τα παραπάνω, παραθέτω ένα απόσπασμα από την ανάρτηση «Οι εμπρηστές για τη Νέα Δημοκρατία είναι μοχλός ανάπτυξης, άλλαξε το 2019 το Νόμο για να τους προστατεύει», που περιέχει το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της εκπομπής του Γρηγόρη Σερέτη «Κόντρα στο σύστημα» και δημοσιεύεται (μαζί με την ηχογράφηση) στο Διαδίκτυο. Υπάρχουν πολλά σχετικά άρθρα, αλλά εδώ βρίσκουμε τα ζητήματα συνοπτικά:
«…Το πρώτο βήμα είναι να καταργηθούν οι φορείς που προστατεύουν το δάσος και να είναι αφύλακτα τα δάση για να καούν. Γι’ αυτό τον Δεκέμβριο του ’21 με νομοθετική ρύθμιση κατήργησαν οχτώ φορείς που προστάτευαν τα δάση Πάρνηθας, τον Όλυμπο, την Δαδιά που κάηκε. Υπήρχαν φορείς που προστάτευαν τα δάση και τους καταργήσανε με νομοθετική ρύθμιση.
Το δεύτερο βήμα είναι να γίνει νομοθετική ρύθμιση ώστε να μειώσει τις ποινές για τους εμπρηστές. (…) Έτσι, το 2019 τροποποίησαν το Νόμο 264 του Ποινικού Κώδικα. Το άρθρο του 264 πλέον τώρα γράφει, πρώτον, όποιος προξενεί πυρκαγιά τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα. (…) Ο ίδιος νόμος λέει, με κάθειρξη ως 10 ετών τιμωρείται αν από την πράξη του εμπρησμού προέκυψε κίνδυνος για τον άνθρωπο. Αν όμως εκκενωθούν οι περιοχές που έχει μπει η φωτιά δεν κινδυνεύουν άνθρωποι, γι’ αυτό το σύνθημα του Μητσοτάκη είναι «πρώτα ο άνθρωπος» και «εκκενώνουμε τις περιοχές για προστασία».
Έτσι λοιπόν οι αρχές παίρνουν εντολή να εκκενώσουν τις περιοχές ώστε να καταστραφούνε μόνο πράγματα και όχι να καούνε άνθρωποι γιατί αν καεί κάποιος άνθρωπος είναι και πολιτικά επιζήμιο και δεν μπορεί να τον καλύψει τον εμπρηστή ο ποινικός κώδικας. Πρέπει υποχρεωτικά να φάει 10 χρόνια φυλακή. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση δεν έχει ούτε πολιτικό κόστος για ανθρωποκτονία και οι εμπρηστές θα μπορούνε να τιμωρηθούνε με αναστολή ώστε να αφεθούνε ελεύθεροι….».
Για το πρόβλημα της έμφασης στην αιολική ενέργεια, προτείνω το άρθρο του Γεωργίου Καλλιντέρη, δρος Φυσικής και υπεύθυνος της Θεματικής Ομάδας Περιβάλλοντος της ΝΙΚΗΣ «Αιολικά πάρκα: πράσινη ανάπτυξη ή πράσινου καταστροφή;». Εκεί ο συντάκτης, αφού παρουσιάσει μια σύνοψη των αντιδράσεων για τις ανεμογεννήτριες παγκοσμίως, εξηγεί τις καταστροφικές επιπτώσεις των «αιολικών πάρκων» στο περιβάλλον και στη συνέχεια προχωρεί σε αντιπροτάσεις για μια ορθότερη κατανομή των ανεμογεννητριών, που θα βοηθούσε όντως στην παραγωγή αιολικής ενέργειας χωρίς περιβαλλοντικές καταστροφές!
Συνεχίζουμε:
Η κυβέρνηση εγκαλείται επίσης για υποστελέχωση του σώματος των δασοπυροσβεστών. Για απουσία ουσιαστικού σχεδίου πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου των πυρκαγιών, που εκδηλώνεται κάθε καλοκαίρι εδώ και δεκαετίες. Θα έπρεπε να υπάρχει αναλυτική πρόβλεψη και σχέδιο δράσης για κάθε περιοχή της πατρίδας μας, όχι μόνο με τοποθέτηση επανδρωμένων και εξοπλισμένων πυροσβεστικών σταθμών σε κάθε επίκαιρο σημείο και διάνοιξη δρόμων για τη διάβασή τους, αλλά και στρατηγική μελέτη που θα συνυπολογίζει και τις συνήθεις καιρικές και κλιματολογικές συνθήκες, τη μορφολογία του εδάφους κ.τ.λ.
Σημειώνω ότι, ως ΝΙΚΗ, από τον περασμένο Μάρτιο – αμέσως μετά τα Τέμπη – έχουμε ρωτήσει την κυβέρνηση τι σχεδιάζει για τις αναμενόμενες πυρκαγιές (δελτίο τύπου «Από την τραγωδία των Τεμπών στις πυρκαγιές του καλοκαιριού που έρχεται», nikh.gr). Φυσικά, ουδέποτε πήραμε απάντηση. Με μας θα ασχολούνταν; (Ασχολήθηκαν μετά, για να μας συκοφαντήσουν)…
Εγκαλείται επίσης ότι έκλεισε το τμήμα της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας που διαχρονικά επισκεύαζε τα πυροσβεστικά αεροσκάφη (Canadair – καναντέρ) και υπέγραψε σύμβαση που προβλέπει ότι θα συντηρούνται στη Γαλλία από την εταιρία SABENA Technics, η οποία μάλιστα το παρελθόν έχει κατηγορηθεί για σοβαρά τεχνικά σφάλματα!
«Η Ελλάδα διαθέτει 19 Canadair, 11 τύπου CL-215 και επτά νεότερης γενιάς CL-415, με την τελευταία αγορά να χρονολογείται το 2004. Την τετραετία 2000-2004, η Πολεμική Αεροπορία αγόρασε 10 CL-415, αλλά τα τρία εξ αυτών δεν είναι πια διαθέσιμα λόγω ατυχημάτων. Σύμφωνα με στοιχεία του αρχηγείου του Πυροσβεστικού Σώματος, τα 11 Canadair CL-215 έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια ζωής, με τα περισσότερα να παρουσιάζουν πολλά προβλήματα και βλάβες είτε κατά τη διάρκεια των απογειώσεων, είτε κατά τη διάρκεια των πτήσεων, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή των χειριστών τους» (Μιχάλης Ψύλος, «Δέκα δυστυχήματα ή ατυχήματα με Canadair από το 1977», naftemporiki.gr).
Εγκαλείται ότι συνεχίζει να επιχειρεί εναντίον της φωτιάς με καναντέρ, αντί να τα αντικαταστήσει με αεροσκάφη τύπου τράκτορα, που είναι πολύ πιο αποτελεσματικά (αλλά και οικονομικά, σύμφωνα με τους ειδικούς!), όπως εκείνα που διαθέτει η Τουρκία, η οποία μάλιστα έστειλε δύο να βοηθήσουν (και το διαφήμισε καταλλήλως για να το εκμεταλλευτεί πολιτικά) στην κατάσβεση της φωτιάς στη Ρόδο! ΦΥΣΙΚΑ εκτιμούμε τη βοήθεια της γείτονος και ευχαριστούμε τους Τούρκους πιλότους.
Τέτοια σκάφη επίσης μας έστειλαν προς ενίσχυση το Ισραήλ και η Κύπρος.
Ωστόσο και η Ρωσία προσφέρθηκε να βοηθήσει, αλλά η κυβέρνηση… αρνήθηκε και απέρριψε την προσφορά της! Και φυσικά εγκαλείται και γι’ αυτό. Δηλαδή η Ρωσία «είναι εχθρός μας» και αρνούμαστε ακόμη και την ενίσχυσή της για τον ακήρυκτο πόλεμο της φωτιάς, ενώ η Τουρκία είναι φίλη μας και δεχόμαστε βοήθεια! Αλλά μήπως η Τουρκία έπαψε να κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου ή να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Βεβαίως οικοδομείται σε βαθιά θεμέλια μια νέα «ελληνοτουρκική φιλία», τώρα μάλιστα που θα προχωρήσουμε σε συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου του Αιγαίου με την Τουρκία, «υποχωρώντας και από μερικές θέσεις μας περί εθνικής κυριαρχίας» προς χάριν της καλής συνεννόησης, όπως παραδέχτηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη! Ώστε να λυθούν τα προβλήματα στις σχέσεις των δύο χωρών «με βάση το διεθνές δίκαιο» και όχι να επιδιώξουμε λύση με βάση το όφελος (ή τα ιστορικά δικαιώματα – ποιος τα λογαριάζει πλέον;) της πατρίδας μας…
Προσοχή, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ «ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ», αλλά όχι και να καιγόμαστε για να μην απομακρυνθούμε από τα συμφέροντα της Δύσης. Διότι πολλές χώρες έχουν κάνει εισβολές, ακόμη και γενοκτονίες, και καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά δεν «είμαστε σε πόλεμο» με αυτές. Καθώς και πολλές εταιρίες εμπλέκονται σε σκάνδαλα παιδικής εργασίας, καταπάτησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, διοχέτευσης στην αγορά προϊόντων επιζήμιων για την υγεία των ανθρώπων (ή και θανάσιμων), αλλά η κυβέρνηση δεν συγκινείται ώστε να κηρύξει πόλεμο εναντίον τους. Μήπως λοιπόν είμαστε επιλεκτικά «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας»;
Σ’ αυτή την πλευρά στεκόμαστε «καμένοι από χέρι», «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» (κατά τον ποιητή), γεμάτοι οργή, αλλά ζαλισμένοι, μπερδεμένοι και στερημένοι από κάθε (ανθρώπινη) ελπίδα.
Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
Υπεύθυνος της Τοπικής Κοινότητας ΝΙΚΗΣ Ρεθύμνου
