Ένα αριθμός σταθμός στην ιστορία του δημόσιου υγειονομικού συστήματος. Ένα νούμερο πού καθημερινά δίνει ζωή, πού βρίσκεται δίπλα μας την ώρα της μεγαλύτερης ανάγκης, κάθε λεπτό του 24ώρου.
Πίσω από αυτόν τον αριθμό αθέατοι, εκατοντάδες διασώστες, λειτουργοί του Κέντρου Άμεσης Βοήθειας, εκατοντάδες άνθρωποι πού το στηρίζουν αποκλειστικά με το φιλότιμο και την προσφορά τους, ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια.
Αυτά τα χρόνια της χολέρας χωρίς τέλος, πού οι εργαζόμενοι φώναζαν και προειδοποιούσαν για την έλλειψη προσωπικού, πού έκαναν ρεφενέ για να βάλουν βενζίνη και να αλλάξουν τα ελαστικά των οχημάτων.
Τα χρόνια πού τα καινούρια ασθενοφόρα από την δωρεά του συνδέσμου Ελλήνων εφοπλιστών, αποσύρονται ένα ένα όταν φτάσει η ώρα του σέρβις, γιατί δεν έχει πληρωθεί η εταιρεία.
Πού τα παλιά ασθενοφόρα έχουν πια ξεπεράσει τα έτη ασφαλούς λειτουργίας (τα 8 χρόνια) χωρίς να αντικατασταθούν, έχουν ξεπεράσει τα 200.000 χιλιόμετρα και συνεχίζουν να εκτελούν μέχρι και 200 χιλιόμετρα ανά 8ωρη βάρδυα και 6.000 χιλιόμετρα ανά μήνα. Τόσοι άνθρωποι σε κίνδυνο.
Τόσα χιλιόμετρα, χωρίς να αντικαθίστανται τα ελαστικά στο χρόνο πού επιβάλλει η ασφάλεια της μετακίνησης του ασθενούς και των διασωστών του ΕΚΑΒ.
Χρειάζονται αιτήσεις επί αιτήσεων για μια αλλαγή τόσο εκπρόθεσμη, πού τελικά σε αρκετές μονάδες τα άλλαζαν οι διασώστες με τα δικά τους λίγα χρήματα, προκειμένου να παραδώσουν με ασφάλεια τον άρρωστο και μετά τη βάρδυα να επιστρέψουν οι ίδιοι ασφαλείς στο σπίτι.
Κάποτε το όχημα του Κέντρου Άμεσης Βοήθειας λεγόταν νοσοκομειακό και η υπηρεσία ήταν γνωστή σαν 166.
Από τότε πού ο Δημήτρης Βουρβαχάκης αγάπησε και παθιάστηκε με την σωστή, έγκαιρη και αποτελεσματική ”άμεση βοήθεια του πάσχοντα”, όλα άλλαξαν.
Και ουσιαστικά τότε γεννήθηκε το ΕΚΑΒ. Το Ελληνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας. Τότε το ΕΚΑΒ απέκτησε τον ουσιαστικό ρόλο του, όταν η ψυχή και η ζωή του Δημήτρη τάχθηκαν αμετάκλητα και τελικά μοιραία.
Το ίδιο χάθηκε μαζί του και η ζωή του διασώστη Βαγγέλη Κελαράκη. Το στήριγμα των εργαζομένων, ο Βαγγέλης, ο πάντα έτοιμος να ανταποκριθεί σε κάθε κάλεσμα συναδέλφου και αρρώστου, ο πιό πρόθυμος και αποτελεσματισμός. Ο Βαγγέλης με το φιλότιμο, αρχή και αξία στην καρδιά και τη ζωή του.
Μοιραίο φαίνεται είναι να χάνονται άδικα οι άνθρωποι πού αγαπούν πολύ αυτή τη πατρίδα. Αυτή την πατρίδα πού πληγώνει με κάθε ευκαιρία όσους την αγαπούν.
Ο Δημήτρης Βουρβαχάκης κατέθεσε πρό ημερών σχέδιο αναβάθμισης και αποτελεσματικότερης λειτουργίας του ΕΚΑΒ.
Ας το διαβάσουν οι υπεύθυνοι. Ότι δεν πρόλαβε να κάνει με τη ζωή του, ίσως γίνει με την απώλεια του.
Αντί μνημοσύνου
Η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου
