ΑΠΟΨΕΙΣ ΙΩΑΝΝΑ ΔΑΚΑΝΑΛΗ

«Επειδή έχει φτάσει πια η ώρα…» – της Ιωάννας Δακανάλη

Επειδή είναι τρομακτικό να ακούς προεκλογικές υποσχέσεις – δεσμεύσεις, ότι θα καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις και το 8ωρο εργασίας, θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, θα ιδιωτικοποιηθεί η υγεία και η παιδεία, δεν θα ξανασηκώσουμε κεφάλι,θα γίνουμε σκλάβοι του προεμφυλιακού αμερικάνικου νότου, θα, θα, θα… Και εμείς σαν καλοσχεδιασμένες μαριονέτες να χειροκροτούμε. Εντάξει, να δεχτώ ότι τα “θα” του Παπανδρέου ήταν φαινομενικά δελεαστικά, αλλά τα σημερινά; Αρχικά πίστεψα ότι ήταν ένα κακόγουστο αστείο με μακιαβελική διάθεση, να διασκεδάσουν τους καημούς του λαού, χωρίς να έχουν πραγματική πρόθεση να διεκδικήσουν τα ηνία της κυβερνητικής εξουσίας. Όμως όχι, είναι όντως προεκλογικές δεσμεύσεις και είμαι βεβαία ότι θα πραγματοποιηθούν όλες μέχρι τελευταίας τελείας!

Επειδή είναι ύπουλο να θεωρούμε ότι σχηματισμοί τύπου ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχουν οποιαδήποτε σχέση με αριστερές ιδέες ή ακόμα πιο ξεκαρδιστικό με αριστερές λύσεις. Είναι τόσο κρίμα που φτάσαμε να θεωρούμε ως την μόνη λύση, λύτρωση και σωτηρία του λαού ταυτόσημη με την προάσπιση των συμφερόντων των τραπεζών και των πολυεθνικών εταιρειών, όπως προσπάθησε η συγκεκριμένη κυβέρνηση να μας πείσει, ενώ ταυτόχρονα διαρρηγνύει τα ιμάτια της ότι είναι με το μέρος των πολλών. Λοιπόν, ή αυτή η συλλογιστική περιέχει λογικά άλματα ή μας δουλεύουν ψιλό γαζί.

Επειδή είναι κόψιμο ανάσας να βλέπεις ξανά τον εκλογικό χάρτη της Ελλάδας να χρωματίζεται μπλε και πράσινο! Λες και ξαναζώ τα παιδικά μου χρόνια που οι ίδιες ακριβώς λογικές χώριζαν τον κόσμο σε μπλε και πράσινα καφενεία, που το πλήθος κυμάτιζε με πάθος τα σημαιάκια στις πλατείες, που όλοι αυτοί οι κύριοι στα 

μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια
Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια
για ευτυχισμένα χρόνια

Επειδή είναι τόσο κοντόφθαλμο να θεωρούμε ότι το δίλημμα είναι ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, λες και το να διαλέγεις με ποιον από τους δυο τρόπους θα προτιμούσες να τσακίσεις την ζωή σου, είναι πραγματικά ελευθερία επιλογής! Ζωντανεύουν τα φαντάσματα του παρελθόντος και μας περιγελούν σαρκαστικά. Βλέποντας. τους μεν να αγωνίζονται να διώξουν τον κακό κ. Τσίπρα που μας εξαπάτησε, σίγουροι και ανυπόμονοι ότι οι “νέες και σύγχρονες ιδέες” της ΝΔ, σαν από μηχανής θεός, καταφτάνει αλείφοντας βάλσαμο στις πληγές μας, και τους δε να εκβιάζουν με τον πιο χυδαίο τρόπο, ότι ο καθένας μας θα καταδικαστεί σε αιώνια τιμωρία, μιας και θα είναι ο αυτουργός της επιστροφής της τρομακτικής δεξιάς ή ακόμα πιο εκβιαστικό της εφιαλτικής ακροδεξιάς. Δεν είναι δυνατόν να μας εγκλωβίζουν ξανά και ξανά στα ίδια ψευτοδιλήμματα και εμείς ξανά και ξανά να παγιδευόμαστε λες και έχουμε αναπτύξει εξαρτημένα αντανακλαστικά!

Γιατί ΚΚΕ και γιατί τώρα;

Επειδή είναι πολύ ανακουφιστικό να ξέρεις ότι υπάρχει το ΚΚΕ, σταθερή αξία στο πέρασμα των ετών, που πράγματι στέκει στο πλευρό των πολλών με σαφείς και ξεκάθαρες θέσεις που ποτέ δεν φοβήθηκε να φωνάξει. 

Επειδή είναι πια η ώρα όλοι εσείς που αναγνωρίζετε ότι το ΚΚΕ έχει πάντα δίκιο, να δώσετε επιτέλους την ευκαιρία στον εαυτό σας να γίνει το δίκαιο πράξη. Αφήνοντας πια την αναμασημένη ιστορία με το αποτυχημένο πείραμα στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ή την περισπούδαστη διάλεξη περί ουτοπίας και άλλων δαιμονίων. 

Επειδή το ΚΚΕ είναι παρόν με θεωρητικές και πρακτικές παρεμβάσεις από τον μικρόκοσμο της γειτονιάς μέχρι την διαχείριση της παγκόσμιας κρίσης. Αυτό που χρειάζεται μόνο είναι να ενωθεί ο καθένας από εμάς στον αγώνα για να γίνει η “ουτοπία” πραγματικότητα.

Επειδή είναι άκρως απελευθερωτικό που το ΚΚΕ είναι απόλυτα ανθρωποκεντρικό. Αυτό είναι για εμένα η υπέρτατη αξία! Είναι καιρός να μπει στην ανάγνωση της πραγματικότητάς μας ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Φτάνει πια η θυσία της ζωής μας στο βωμό του κέρδους.  

Επειδή έχει φτάσει πια η ώρα να διαψεύσουμε τον ποιητή, που ματώνοντας γράφει:

Ζούμε σ’ ένα κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει

Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο
Με γλυκόλογα σε παίρνει απ’ το χέρι
Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη

Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι
Αρπάζει, κλέβει τ’ όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι
Φτάνει πια! Φτάνει!!!!!!