Έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια από τότε που η Κυριακή καθιερώθηκε ως αργία στην Ελλάδα. Τότε, η απόφαση της κυβέρνησης δίχασε την κοινωνία: από την μία οι εργάτες, οι μικρο-υπάλληλοι (οι «γαυριάδες» όπως τους έλεγαν), οι οποίοι θα είχαν επιτέλους μία ημέρα για να αναπαυθούν και από την άλλη οι μεγαλο-επιχειρηματίες και οι οικονομικοί παράγοντες της χώρας. Από τότε έως σήμερα τα στρατόπεδα φαίνεται να παραμένουν τα ίδια.
Ο σύγχρονος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός χρησιμοποιώντας τα κράτη ως δεκανίκια τροποποιεί συνεχώς τις εργασιακές σχέσεις στα πλαίσια μιας γενικότερης μεθόδευσης που αποσκοπεί στην εργασιακή υποδούλωση και στη σύγχρονη βαρβαρότητα. Η τροποποίηση αυτή πραγματοποιείται με τεχνάσματα, τα οποία έρχονται με την μορφή νομοθετημάτων σε διαφορετικούς χρόνους, έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται ο αριθμός των ανθρώπων που αφορούν. Είναι σημαντικό ο κόσμος της εργασίας να βρίσκεται σε εγρήγορση ώστε να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει τα τεχνάσματα αυτά, πριν προλάβουν να επιβληθούν.
Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, είναι ένα κομμάτι μόνο ενός ψηφιδωτού που περιλαμβάνει την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την εδραίωση της ωρομίσθιας εργασίας, τα σπαστά ωράρια, τις ατομικές συμβάσεις, τις απλήρωτες υπερωρίες, την τρομοκρατία μέσω της αξιολόγησης, τις απολύσεις, τις λευκές νύχτες και τα black Friday, στην Ελλάδα των μνημονίων.
Οι πιο πρόσφατες δράσεις της ΕΣΕ Ρεθύμνου (μοίρασμα ενημερωτικών εντύπων, συζήτηση με εργαζόμενους και εργαζόμενες στον κλάδο του εμπορίου) ανέδειξαν τη γενικότερη δυσαρέσκεια σχετικά με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αλλά και την ανάγκη για συντονισμένη αντίδραση απέναντι σ’ αυτό το αντεργατικό μέτρο. Συναντήσαμε και συνομιλήσαμε με υπαλλήλους σε μικρά καταστήματα της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου και με κάποιους ιδιοκτήτες των καταστημάτων αυτών, με υπαλλήλους σε σουπερμάρκετ και μεγάλες εμπορικές αλυσίδες (εμπόριο ρούχων, καλλυντικών, ηλεκτρικών συσκευών, οικιακού εξοπλισμού κτλ.), καθώς και με πελάτες.
Οι υπάλληλοι των σουπερμάρκετ και των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων μπορεί να είναι τα πρώτα θύματα του συγκεκριμένου μέτρου, αλλά δεν είναι λίγοι και οι καταστηματάρχες μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που ισχυρίζονται πως αναγκάζονται να παίξουν με τους όρους της παγκόσμιας αγοράς και των πολυεθνικών. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που στο βάθος του περιλαμβάνει την κατάκτηση του συνόλου της αγοράς και του πλήρη ελέγχου της από τις πολυεθνικές εταιρίες. Καταναλωτικά πρότυπα του τύπου ‘ψωνίζω όποτε θέλω’ και γιγαντοαφίσες των σουπερμάρκετ με την ένδειξη ‘Κυριακή ανοιχτά’ δημιουργούν ένα καθεστώς εργασίας όπου μιλάμε για «απελευθέρωση του ωραρίου» λες και είναι δέσμια τα ωράρια των καταστημάτων και όχι ο ελεύθερος και προσωπικός χρόνος των εργαζομένων.
Γίνεται λόγος για ‘ευελιξία των εργαζομένων’ σαν να ήταν ο εργαζόμενος αυτός που είναι αδιάλλακτος και όχι τα αφεντικά. Χρησιμοποιείται το ψευδοεπιχείρημα της αύξησης των θέσεων εργασίας ενώ αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι η αύξηση των ωρών εργασίας.
Δεν θέλουμε να τρώμε τα ψίχουλα των πλουσίων. Στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει χρήμα. Θέλουμε ισότιμο καταμερισμό του πλούτου. Ο πλούτος ανήκει σ’ αυτούς και αυτές που τον παράγουν. Για μια δίκαιη κοινωνία που να στηρίζεται στην αλληλέγγυα στην αλληλέγγυα οικονομία, χωρίς αφεντικά και χωρίς μεσάζοντες.
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ρεθύμνου
eserethymnou.espivblogs.com
facebook: ΕΣΕ Ρεθύμνου
