Ξέρεις τι είναι μωρέ να είσαι ερωτευμένος; Να ξυπνάς και να κοιμάσαι, να ζεις, να περπατάς, να ανασαίνεις μαζί με μία άλλη μορφή.
Να κοιτάς στον καθρέπτη και να βλέπεις ένα άλλο πρόσωπο εκτος απο το δικο σου. Ναι σαν τις ταινίες θρίλερ. Θρίλερ είναι μωρέ το να είσαι ερωτευμένος. Να χτυπά η καρδια σου στον ρυθμό του σεβντά. Να γίνεται ο σεβντάς “χτικιό”, όπως είπε ο φίλος ο Μανώλης. Να θες να εισαι μόνο μαζι με τον άλλον σαν μαγνήτης στο ψυγείο. Να μην θες να ξεκολλάς. Ξέρεις μωρέ πόσο μωραίνει ο ερωτευμένος; Πόσες βλακείες κάνει; Πόσα ανύπαρκτα δευτερολεπτα ηρεμίας έχει; Σαράκι ο έρωτας που τρωει την ψυχή σαν κόντρα πλακέ. Καίει τα σωθικά σαν σπίρτο στην βενζίνη.
Ξέρεις μωρέ πως ο έρωτας είναι σπάνιος πια; Ποιος θέλει να γευτεί αυτή την καταδίκη της καθημερινής ανησυχίας; Της μόνιμης αναζήτησης του προσώπου, του κορμιου του φιλιου του αντικειμενου του πόθου; Αυτός που το εχει ζήσει εστω και μια φορά, σίγουρα όχι. Ξέρεις τι νομίζω οτι ειναι ο έρωτας μωρέ; Η εκδίκηση του Θεού στους μονόχνωτους και στους μίζερους. Η παραπλάνηση του διαβόλου στους ανυπάκουους και στους ατίθασους. Ο έρωτας, είναι η καταγιδα του καλοκαιριού. Ο ήλιος στον χιονιά.
Μωρέ και ποιος δεν θέλει να ερωτευτεί τελικά. Αξίζει και μόνο για την αλητεία…
#Εύας_θοτς
