Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Μια μελαγχολία, την έχεις. Δεν ξέρεις γιατί. Ή ξέρεις, αλλά το κάνεις πέρα. Το ξεκολάς σαν την πεταλίδα απ’τον βράχο και αφήνεις μέσα σου μόνο την χαρά και την χρυσόσκονη.
Τι είναι η μελαγχολία των εορτών στην τελική. Είναι η άρνηση του σύμπαντος να συμβαδίσει με αυτά που επιθυμούμε. Γιατι στις γιορτες θέλουμε να περνάμε καλά. Με ενθουσιασμό και χαμόγελα και ευτυχία. Και σού ρχεται η ρημάδα πάντα την ίδια στιγμή, κάθε χρόνο. Εκεί λίγο πριν τα πυροτεχνήματα, σού ‘ρχεται η κυρία μελαγχολία. Στολισμένη, με τις πέρλες της και τα δωδεκάποντα ΔΟΥΚΑΣ. Στέκεται και σε κοιτά με κείνο το ειρωνικό χαμόγελο, κάνει μια τζούρα τσιγάρο με ύφος μπλαζέ και σου λέει:’ “Ηρθα κ φέτος”.
Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την αγνοήσεις. Να την εξαφανίσεις με ένα τίναγμα του μαλλιού και με μία σπίθα στο μάτι. “Μελαγχολία,τράβα αλλού” πες της. Και να δεις,θα χαθεί. Πίστεψε το. Και ενθουσιάσου με την μέρα που ξημερώνει. Ήδη ακούω τα καμπανάκια της ευτυχίας και της καλοπέρασης εγώ. Η Εύα. Που δεν μελαγχολώ πια. Καλά Χριστούγεννα.
#Εύας_Θοτς
